Première épître aux Corinthiens 3

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Pourtant, frères, je n’ai pas pu vous parler comme à des spirituels mais comme à des hommes charnels, comme à des petits enfants dans le Christ.	1 Και εγω, αδελφοι, δεν ηδυνηθην να λαλησω προς εσας ως προς πνευματικους, αλλ' ως προς σαρκικους, ως προς νηπια εν Χριστω.
2 C’est du lait que je vous ai donné, non de la nourriture. Ce n’était pas possible pour vous et ce ne l’est pas encore,	2 Γαλα σας εποτισα και ουχι στερεαν τροφην? διοτι δεν ηδυνασθε ετι να δεχθητε αυτην. Αλλ' ουδε τωρα δυνασθε ετι?
3 car vous êtes encore charnels. N’y a-t-il pas chez vous des rivalités et de la jalousie? C’est donc que vous êtes charnels et vous vous conduisez comme les gens ordinaires.	3 επειδη ετι σαρκικοι εισθε. Διοτι ενω ειναι μεταξυ σας φθονος και ερις και διχονοιαι, δεν εισθε σαρκικοι και περιπατειτε κατα ανθρωπον;
4 Tant que vous dites: “Je suis pour Paul”, ou: “Je suis pour Apollos”, n’êtes-vous pas comme tout le monde?	4 Διοτι οταν λεγη τις, Εγω μεν ειμαι του Παυλου, αλλος δε, Εγω του Απολλω? δεν εισθε σαρκικοι;
5 Qu’est-ce que Paul? Qu’est-ce qu’Apollos? Des serviteurs qui ont reçu de Dieu des dons différents, et grâce à eux vous avez cru.	5 Τις λοιπον ειναι ο Παυλος, και τις ο Απολλως, παρα υπηρεται, δια των οποιων επιστευσατε και, οπως ο Κυριος εδωκεν εις εκαστον;
6 Moi j’ai planté, Apollos a arrosé, mais c’est Dieu qui a fait pousser.	6 Εγω εφυτευσα, ο Απολλως εποτισεν, αλλ' ο Θεος ηυξησεν?
7 Celui qui compte, ce n’est pas le semeur ni l’arroseur, mais Dieu qui fait que cela pousse.	7 ωστε ουτε ο φυτευων ειναι τι ουτε ο ποτιζων, αλλ' ο Θεος ο αυξανων.
8 Le semeur et l’arroseur sont dans la même situation, et chacun d’eux sera payé selon son travail.	8 Ο φυτευων δε και ο ποτιζων ειναι εν? και εκαστος θελει λαβει τον εαυτου μισθον κατα τον κοπον αυτου.
9 Nous travaillons avec et pour Dieu, et vous, vous êtes son champ, vous êtes une construction de Dieu.	9 Διοτι του Θεου ειμεθα συνεργοι? σεις εισθε του Θεου αγρος, του Θεου οικοδομη.
10 J’ai mis en place les fondations, comme un bon architecte, puisque c’est le talent que j’ai reçu de Dieu, et c’est un autre qui va construire par-dessus. Mais chacun doit se demander comment il construit.	10 Εγω κατα την χαριν του Θεου την δοθεισαν εις εμε ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθεσα, αλλος δε εποικοδομει? εκαστος ομως ας βλεπη πως εποικοδομει?
11 On ne peut pas poser une autre pierre de fondation que celle qui est déjà là: Jésus Christ.	11 διοτι θεμελιον αλλο ουδεις δυναται να θεση παρα το τεθεν, το οποιον ειναι ο Ιησους Χριστος.
12 Mais sur cette fondation on peut construire avec de l’or, de l’argent, des pierres précieuses, ou avec du bois, ou de la paille et des bambous.	12 Εαν δε τις εποικοδομη επι το θεμελιον τουτο χρυσον, αργυρον, λιθους τιμιους, ξυλα, χορτον, καλαμην?
13 Un jour on reconnaîtra le travail de chacun. Le jour du jugement le fera voir, quand tout sera éprouvé par le feu. Le feu permettra de voir ce que vaut le travail de chacun.	13 εκαστου το εργον θελει φανερωθη? διοτι η ημερα θελει φανερωσει αυτο, επειδη δια πυρος ανακαλυπτεται? και το πυρ θελει δοκιμασει το εργον εκαστου οποιον ειναι.
14 Si ce qu’on a construit résiste, alors on recevra un salaire;	14 Εαν το εργον τινος, το οποιον επωκοδομησε μενη, θελει λαβει μισθον?
15 mais si le feu détruit le travail, l’ouvrier paiera le dommage. Il sera sauvé bien sûr, mais non sans passer par le feu.	15 εαν το εργον τινος κατακαη, θελει ζημιωθη, αυτος ομως θελει σωθη, πλην ουτως ως δια πυρος.
16 Ne savez-vous pas que vous êtes le temple de Dieu et que l’Esprit de Dieu habite en vous?	16 Δεν εξευρετε οτι εισθε ναος Θεου και το Πνευμα του Θεου κατοικει εν υμιν;
17 Celui qui détruit le temple de Dieu, Dieu le détruira. Le temple de Dieu est saint, et c’est vous.	17 Εαν τις φθειρη τον ναον του Θεου, τουτον θελει φθειρει ο Θεος? διοτι ο ναος του Θεου ειναι αγιος, οστις εισθε σεις.
18 Ne vous trompez pas: celui d’entre vous qui passe pour un sage, au sens ordinaire, qu’il perde la raison pour devenir sage.	18 Μηδεις ας μη εξαπατα εαυτον? εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι σοφος εν τω κοσμω τουτω, ας γεινη μωρος δια να γεινη σοφος.
19 Car la sagesse de ce monde est folie aux yeux de Dieu; l’Écriture le dit: Il prend les sages au filet de leurs propres astuces.	19 Διοτι η σοφια του κοσμου τουτου ειναι μωρια παρα τω Θεω. Επειδη ειναι γεγραμμενον? Οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων?
20 Et encore: Le Seigneur connaît les arguments des sages et sait qu’ils ne valent rien.	20 και παλιν? Ο Κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων, οτι ειναι ματαιοι.
21 Donc, ne vous vantez jamais de vos grands hommes. Pensez que tout est pour vous,	21 Ωστε μηδεις ας μη καυχαται εις ανθρωπους? διοτι τα παντα ειναι υμων,
22 que ce soit Paul, Apollos ou Pierre, que ce soit le monde, la vie, la mort, le présent ou le futur: tout est à vous.	22 ειτε Παυλος ειτε Απολλως ειτε Κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε παροντα ειτε μελλοντα, τα παντα ειναι υμων,
23 Mais vous, vous êtes au Christ, et le Christ est à Dieu.	23 σεις δε του Χριστου, ο δε Χριστος του Θεου.