Livre de Michée 7

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Malheur à moi, je suis comme un moissonneur à la fin de l’été, comme un vendangeur à la fin de la vendange: plus une grappe à manger, plus un fruit pour me rassasier.	1 Ουαι εις εμε, διοτι ειμαι ως επικαρπολογια θερους, ως επιφυλλις τρυγητου δεν υπαρχει βοτρυς δια να φαγη τις η ψυχη μου επεθυμησε τας απαρχας των καρπων.
2 Les croyants ont disparu du pays, plus un juste parmi les habitants. Tous sont prêts à la violence, chacun jette son filet sur son frère.	2 Ο οσιος απωλεσθη εκ της γης και ο ευθυς δεν υπαρχει μεταξυ των ανθρωπων παντες ενεδρευουσι δια αιμα κυνηγουσιν εκαστος τον αδελφον αυτου.
3 On ne manque pas de bras pour faire le mal, le chef est exigeant, le juge se laisse acheter et le puissant décide comme il lui convient.	3 Εις το να κακοποιωσιν ετοιμαζουσι τας χειρας αυτων ο αρχων απαιτει και ο κριτης κρινει επι μισθω? και ο μεγαλος προφερει την πονηραν αυτου επιθυμιαν, την οποιαν συμπεριστρεφομενοι εκπληρουσιν.
4 Leur bonté n’est que chardons, leur justice est pire qu’un buisson d’épines. Mais malheur! Voici venir le jugement avec leur châtiment: ils sont plongés dans la confusion	4 Ο καλητερος αυτων ειναι ως ακανθα? ο ευθυς οξυτερος φραγμου ακανθωδους? η ημερα των φυλακων σου, η επισκεψις σου εφθασε? τωρα θελει εισθαι η αμηχανια αυτων.
5 Méfiez-vous de votre compagnon, ne faites pas confiance à un ami; méfie-toi de celle qui partage ta couche, prends garde à ce que tu dis.	5 Μη εμπιστευεσθε εις φιλον, μη θαρρειτε εις οικειον? φυλαττε τας θυρας του στοματος σου απο της συγκαθευδουσης εν τω κολπω σου?
6 Voici que le fils méprise son père, la fille se dresse contre sa mère et la belle-fille contre sa belle-mère; chacun a ses ennemis dans sa propre maison.	6 διοτι ο υιος περιφρονει τον πατερα, η θυγατηρ επανισταται κατα της μητρος αυτης, η νυμφη κατα της πενθερας αυτης? οι εχθροι του ανθρωπου ειναι οι ανθρωποι της εαυτου οικιας.
7 Mais moi, j’attends Yahvé, j’espère dans le Dieu qui me sauve, mon Dieu m’écoutera!	7 Εγω δε θελω επιβλεψει επι Κυριον? θελω προσμεινει τον Θεον της σωτηριας μου? ο Θεος μου θελει μου εισακουσει.
8 Ô mon ennemie, ne te réjouis pas de mes maux, car si je suis tombée, je me relèverai; si j’habite dans les ténèbres, Yahvé sera ma lumière.	8 Μη ευφραινου εις εμε, η εχθρα μου? αν και επεσα, θελω σηκωθη? αν και εκαθησα εν σκοτει, ο Κυριος θελει εισθαι φως εις εμε.
9 Il me faut souffrir la colère de Yahvé, car j’ai péché contre lui, jusqu’au jour où il prendra ma cause en main et me fera justice. Il me fera sortir vers la lumière et je verrai sa justice.	9 Θελω υποφερει την οργην του Κυριου, διοτι ημαρτησα εις αυτον, εωσου διαδικαση την δικην μου και καμη την κρισιν μου? θελει με εξαξει εις το φως, θελω ιδει την δικαιοσυνην αυτου.
10 Mon ennemie en le voyant sera couverte de honte; elle ne cessait de dire: “Où est ton Dieu?” Ce sera mon plaisir de la voir piétinée comme la boue des rues.	10 Και θελει ιδει η εχθρα μου, και αισχυνη θελει περικαλυψει αυτην, ητις λεγει προς εμε, Που ειναι Κυριος ο Θεος σου; οι οφθαλμοι μου θελουσιν ιδει αυτην? τωρα θελει εισθαι εις καταπατημα ως ο πηλος των οδων.
11 Le jour vient où l’on relèvera tes remparts, où tes frontières seront repoussées.	11 Καθ' ην ημεραν τα τειχη σου μελλουσι να κτισθωσι, την ημεραν εκεινην θελει διαδοθη εις μακραν το προσταγμα.
12 On viendra vers toi ce jour-là, de l’Assyrie comme de l’Égypte, de Tyr comme du Fleuve, de l’une et l’autre mer, de l’une à l’autre montagne.	12 Την ημεραν εκεινην θελουσιν ελθει εως εις σε απο της Ασσυριας και των πολεων της Αιγυπτου και απο της Αιγυπτου εως του ποταμου και απο θαλασσης εως θαλασσης και απο ορους εως ορους.
13 La terre deviendra un désert à cause de ses habitants: ce sera le fruit de leurs méfaits.	13 Και η γη θελει ερημωθη εξ αιτιας των κατοικουντων αυτην, δια τον καρπον των πραξεων αυτων.
14 Yahvé, fais paître ton peuple, le troupeau de ton héritage encore égaré dans les broussailles au milieu des vergers; fais-le paître en Bashan et en Galaad comme aux jours d’autrefois.	14 Ποιμαινε τον λαον σου εν τη ραβδω σου, το ποιμνιον της κληρονομιας σου, το οποιον κατοικει μεμονωμενον εν τω δασει, εν μεσω του Καρμηλου? ας νεμωνται την Βασαν και την Γαλααδ καθως εν ταις αρχαιαις ημεραις.
15 Comme aux jours où tu sortis du pays d’Égypte, fais-nous voir tes merveilles!	15 Καθως εν ταις ημεραις της εξοδου σου εκ γης Αιγυπτου θελω δειξει εις αυτον θαυμασια.
16 Les nations le verront et seront confondues, pour puissantes qu’elles soient; elles mettront la main sur leur bouche, elles seront abasourdies.	16 Τα εθνη θελουσιν ιδει και θελουσι καταισχυνθη δια πασαν την ισχυν αυτων? θελουσιν επιθεσει την χειρα επι το στομα, τα ωτα αυτων θελουσι κωφωθη.
17 Comme le serpent, elles lècheront la poussière, comme les bêtes qui rampent sur la terre; elles sortiront tremblantes de leurs repaires, pleines de crainte et de respect devant toi.	17 Θελουσι γλειφει το χωμα ως οφεις, ως τα ερπετα της γης θελουσι συρεσθαι απο των τρυπων αυτων? θελουσιν εκπλαγη εις Κυριον τον Θεον ημων και θελουσι φοβηθη απο σου.
18 Y a-t-il un Dieu comme toi qui enlève la faute, qui pardonne le crime et ne laisse pas pour toujours s’enflammer sa colère, un Dieu qui prenne plaisir à faire miséricorde?	18 Τις Θεος ομοιος σου, συγχωρων ανομιαν και παραβλεπων την παραβασιν του υπολοιπου της κληρονομιας αυτου; δεν φυλαττει την οργην αυτου διαπαντος, διοτι αυτος αρεσκεται εις το ελεος.
19 Une fois de plus, aie pitié de nous, piétine nos fautes, jette tous nos péchés au fond de la mer.	19 Θελει επιστρεψει, θελει ευσπλαγχνισθη ημας, θελει καταστρεψει τας ανομιας ημων? και θελεις ριψει πασας τας αμαρτιας αυτων εις τα βαθη της θαλασσης.
20 Fais honneur à ta fidélité envers Jacob, à ta bonté envers Abraham, comme tu l’as juré à nos pères depuis les jours d’autrefois.	20 Θελεις εκτελεσει αληθειαν εις τον Ιακωβ, ελεος εις τον Αβρααμ, καθως ωμοσας εις τους πατερας ημων απο των αρχαιων ημερων.