1 Balaam vit que Dieu se plaisait à bénir Israël, aussi n’alla-t-il pas comme les autres fois à la recherche de signes, mais il tourna son visage vers le désert. | 1 και ιδων βαλααμ οτι καλον εστιν εναντι κυριου ευλογειν τον ισραηλ ουκ επορευθη κατα το ειωθος εις συναντησιν τοις οιωνοις και απεστρεψεν το προσωπον αυτου εις την ερημον |
2 Quand Balaam leva les yeux, il vit Israël groupé par tribus, et l’esprit de Dieu s’empara de lui. | 2 και εξαρας βαλααμ τους οφθαλμους αυτου καθορα τον ισραηλ εστρατοπεδευκοτα κατα φυλας και εγενετο πνευμα θεου εν αυτω |
3 Alors il proclama son poème: “Parole de Balaam, fils de Béor, parole de l’homme qui perce le mystère, | 3 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν φησιν βαλααμ υιος βεωρ φησιν ο ανθρωπος ο αληθινως ορων |
4 oracle de celui qui entend les paroles de Dieu, qui voit ce que le Dieu de la Steppe fait voir, qui se prosterne, et Dieu lui ouvre les yeux. | 4 φησιν ακουων λογια θεου οστις ορασιν θεου ειδεν εν υπνω αποκεκαλυμμενοι οι οφθαλμοι αυτου |
5 Que tes tentes sont belles, Jacob, tes demeures, Ô Israël! | 5 ως καλοι σου οι οικοι ιακωβ αι σκηναι σου ισραηλ |
6 Elles s’étirent comme des vallées, comme des jardins sur le bord d’un fleuve, comme des aloès que Yahvé a plantés, comme des cèdres au bord des eaux! | 6 ωσει ναπαι σκιαζουσαι και ωσει παραδεισοι επι ποταμων και ωσει σκηναι ας επηξεν κυριος ωσει κεδροι παρ' υδατα |
7 L’eau déborde de ses deux seaux, sa semence est bien irriguée; son roi est plus puissant qu’Agag, et son règne grandit encore! | 7 εξελευσεται ανθρωπος εκ του σπερματος αυτου και κυριευσει εθνων πολλων και υψωθησεται η γωγ βασιλεια αυτου και αυξηθησεται η βασιλεια αυτου |
8 Dieu le fait sortir d’Égypte, et lui donne les cornes du buffle! Il dévore les nations ennemies, il leur brise les os, il les perce de ses flèches. | 8 θεος ωδηγησεν αυτον εξ αιγυπτου ως δοξα μονοκερωτος αυτω εδεται εθνη εχθρων αυτου και τα παχη αυτων εκμυελιει και ταις βολισιν αυτου κατατοξευσει εχθρον |
9 Il s’accroupit, se couche comme un lion, comme une lionne: qui le fera lever? Bénis soient ceux qui te bénissent, maudits soient ceux qui te maudissent.” | 9 κατακλιθεις ανεπαυσατο ως λεων και ως σκυμνος τις αναστησει αυτον οι ευλογουντες σε ευλογηνται και οι καταρωμενοι σε κεκατηρανται |
10 Balak s’emporta contre Balaam; il frappa des mains, puis il lui dit: “Je t’avais fait venir pour maudire mes ennemis, et toi, par trois fois tu les as bénis! | 10 και εθυμωθη βαλακ επι βαλααμ και συνεκροτησεν ταις χερσιν αυτου και ειπεν βαλακ προς βαλααμ καταρασθαι τον εχθρον μου κεκληκα σε και ιδου ευλογων ευλογησας τριτον τουτο |
11 Maintenant file chez toi. J’avais promis de te combler d’honneurs, mais Yahvé t’en a privé!” | 11 νυν ουν φευγε εις τον τοπον σου ειπα τιμησω σε και νυν εστερησεν σε κυριος της δοξης |
12 Balaam répondit à Balak: “J’avais dit quelque chose aux hommes que tu m’as envoyés; je leur avais dit: | 12 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ ουχι και τοις αγγελοις σου ους απεστειλας προς με ελαλησα λεγων |
13 ‘Même si Balak me donnait plein sa maison d’argent et d’or, je ne désobéirais pas à l’ordre de Yahvé. Bien ou mal, je ne ferai rien de moi-même, mais je dirai ce que Yahvé dira.’ | 13 εαν μοι δω βαλακ πληρη τον οικον αυτου αργυριου και χρυσιου ου δυνησομαι παραβηναι το ρημα κυριου ποιησαι αυτο πονηρον η καλον παρ' εμαυτου οσα εαν ειπη ο θεος ταυτα ερω |
14 Maintenant je m’en retourne dans mon pays! Mais laisse-moi te dire ce que ce peuple fera à ton peuple dans les jours qui viennent.” | 14 και νυν ιδου αποτρεχω εις τον τοπον μου δευρο συμβουλευσω σοι τι ποιησει ο λαος ουτος τον λαον σου επ' εσχατου των ημερων |
15 Alors il proclama son poème: “Parole de Balaam, fils de Béor, parole de l’homme qui perce le mystère, | 15 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν φησιν βαλααμ υιος βεωρ φησιν ο ανθρωπος ο αληθινως ορων |
16 oracle de celui qui entend les paroles de Dieu et qui possède la science du Très-Haut, qui voit ce que le Dieu de la Steppe fait voir, qui se prosterne, et Dieu lui ouvre les yeux. | 16 ακουων λογια θεου επισταμενος επιστημην παρα υψιστου και ορασιν θεου ιδων εν υπνω αποκεκαλυμμενοι οι οφθαλμοι αυτου |
17 Je le vois, mais non pour maintenant, je le contemple, mais non de près: un astre se lève de Jacob, un sceptre se dresse en Israël. Il frappe les deux tempes de Moab, et le crâne de tous les fils de Seth. | 17 δειξω αυτω και ουχι νυν μακαριζω και ουκ εγγιζει ανατελει αστρον εξ ιακωβ και αναστησεται ανθρωπος εξ ισραηλ και θραυσει τους αρχηγους μωαβ και προνομευσει παντας υιους σηθ |
18 Édom devient sa conquête, il enlève Séïr à ses ennemis, Israël fait de grandes choses, | 18 και εσται εδωμ κληρονομια και εσται κληρονομια ησαυ ο εχθρος αυτου και ισραηλ εποιησεν εν ισχυι |
19 Jacob impose sa force et fait périr les survivants d’Ar.” | 19 και εξεγερθησεται εξ ιακωβ και απολει σωζομενον εκ πολεως |
20 Balaam vit Amalec et il dit son poème: “Amalec, la première des nations, ta postérité disparaîtra!” | 20 και ιδων τον αμαληκ και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν αρχη εθνων αμαληκ και το σπερμα αυτων απολειται |
21 Voyant les Kénites, il dit son poème: “Solide est ta demeure, ton nid est établi sur un roc! | 21 και ιδων τον καιναιον και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν ισχυρα η κατοικια σου και εαν θης εν πετρα την νοσσιαν σου |
22 Le feu pourtant dévorera Kayin, et l’Assyrien à la fin l’emmènera captif.” | 22 και εαν γενηται τω βεωρ νεοσσια πανουργιας ασσυριοι σε αιχμαλωτευσουσιν |
23 Il proclama encore ce poème: “Hélas! qui sera là quand Dieu le décidera? | 23 και ιδων τον ωγ και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν ω ω τις ζησεται οταν θη ταυτα ο θεος |
24 Voici des navires du côté des Kittim, ils soumettent l’Assyrien, ils soumettent l’Hébreu, mais eux aussi courent à la ruine.” | 24 και εξελευσεται εκ χειρος κιτιαιων και κακωσουσιν ασσουρ και κακωσουσιν εβραιους και αυτοι ομοθυμαδον απολουνται |
25 Balaam se mit en route pour rentrer chez lui, et Balak aussi s’en alla par son chemin. | 25 και αναστας βαλααμ απηλθεν αποστραφεις εις τον τοπον αυτου και βαλακ απηλθεν προς εαυτον |