Siracide 51

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Je veux te glorifier, mon Seigneur et mon Roi, je te bénirai, ô Dieu, mon Sauveur, et je rendrai grâces à ton nom.	1 εξομολογησομαι σοι κυριε βασιλευ και αινεσω σε θεον τον σωτηρα μου εξομολογουμαι τω ονοματι σου
2 Car tu t’es fait mon protecteur, mon soutien, car tu n’as pas permis que se perde mon corps, que je me prenne au piège de leurs calomnies, aux artifices des diseurs de mensonge. Quand j’étais face à mes accusateurs, tu m’as assisté et tu m’as délivré!	2 οτι σκεπαστης και βοηθος εγενου μοι και ελυτρωσω το σωμα μου εξ απωλειας και εκ παγιδος διαβολης γλωσσης απο χειλεων εργαζομενων ψευδος και εναντι των παρεστηκοτων εγενου βοηθος και ελυτρωσω με
3 Grande est ta miséricorde, grand est ton Nom! tu m’as arraché aux crocs prêts à me dévorer, à la main de ceux qui en voulaient à ma vie, tu m’as tiré de multiples épreuves,	3 κατα το πληθος ελεους και ονοματος σου εκ βρυγμων ετοιμον εις βρωμα εκ χειρος ζητουντων την ψυχην μου εκ πλειονων θλιψεων ων εσχον
4 des flammes qui m’entouraient, où je suffoquais: au beau milieu du feu je n’ai pas brûlé!	4 απο πνιγμου πυρας κυκλοθεν και εκ μεσου πυρος ου ουκ εξεκαυσα
5 Tu m’as repris au Séjour d’en bas, et de même à la langue impure et mensongère,	5 εκ βαθους κοιλιας αδου και απο γλωσσης ακαθαρτου και λογου ψευδους
6 quand ses calomnies arrivaient jusqu’au roi. J’étais arrivé au seuil de la tombe, et déjà ma vie basculait chez les morts.	6 βασιλει διαβολη γλωσσης αδικου ηγγισεν εως θανατου η ψυχη μου και η ζωη μου ην συνεγγυς αδου κατω
7 Ils me cernaient, et personne pour m’aider! Je cherchais un secours humain: rien!	7 περιεσχον με παντοθεν και ουκ ην ο βοηθων ενεβλεπον εις αντιλημψιν ανθρωπων και ουκ ην
8 Je me suis souvenu de ta miséricorde, Seigneur, de tes interventions dans le passé; car tu délivres ceux qui s’appuient sur toi et tu les sauves de la main de l’adversaire.	8 και εμνησθην του ελεους σου κυριε και της εργασιας σου της απ' αιωνος οτι εξαιρη τους υπομενοντας σε και σωζεις αυτους εκ χειρος εχθρων
9 De la terre est montée ma supplication, j’ai prié pour être délivré de la mort.	9 και ανυψωσα απο γης ικετειαν μου και υπερ θανατου ρυσεως εδεηθην
10 J’ai invoqué le Seigneur, Père de mon Seigneur: Ne m’abandonne pas en ces jours de détresse, lorsque ces gens triomphent de me voir sans secours. Sans cesse je louerai ton Nom et je te rendrai grâces avec des hymnes.	10 επεκαλεσαμην κυριον πατερα κυριου μου μη με εγκαταλιπειν εν ημεραις θλιψεως εν καιρω υπερηφανιων αβοηθησιας αινεσω το ονομα σου ενδελεχως και υμνησω εν εξομολογησει
11 Ma prière a été exaucée: tu m’as sauvé de la ruine et délivré de cette heure fatale.	11 και εισηκουσθη η δεησις μου εσωσας γαρ με εξ απωλειας και εξειλου με εκ καιρου πονηρου
12 C’est pourquoi je veux te rendre grâces et te chanter, je bénirai le Nom du Seigneur.	12 δια τουτο εξομολογησομαι σοι και αινεσω σε και ευλογησω τω ονοματι κυριου
13 Déjà quand j’étais jeune, avant tous mes voyages, j’ai carrément demandé la sagesse dans la prière.	13 ετι ων νεωτερος πριν η πλανηθηναι με εζητησα σοφιαν προφανως εν προσευχη μου
14 Je me tenais devant le Sanctuaire pour la demander, et jusqu’à la fin je la poursuivrai.	14 εναντι ναου ηξιουν περι αυτης και εως εσχατων εκζητησω αυτην
15 J’y ai trouvé ma joie: elle venait comme la fleur d’une grappe mûrissante. J’ai avancé droit mon chemin, et dès ma jeunesse j’ai suivi sa trace.	15 εξ ανθους ως περκαζουσης σταφυλης ευφρανθη η καρδια μου εν αυτη επεβη ο πους μου εν ευθυτητι εκ νεοτητος μου ιχνευον αυτην
16 À peine avais-je tendu l’oreille de son côté qu’elle m’a été accordée, et j’y ai trouvé toute une doctrine.	16 εκλινα ολιγον το ους μου και εδεξαμην και πολλην ευρον εμαυτω παιδειαν
17 Comme j’ai progressé grâce à elle! Je veux rendre gloire à celui qui me l’a donnée.	17 προκοπη εγενετο μοι εν αυτη τω διδοντι μοι σοφιαν δωσω δοξαν
18 J’avais décidé de la mettre en pratique, j’ai ardemment cherché le bien et je n’ai pas à m’en repentir.	18 διενοηθην γαρ του ποιησαι αυτην και εζηλωσα το αγαθον και ου μη αισχυνθω
19 Elle m’a fait livrer de durs combats: je suis devenu exigeant sur la pratique de la Loi. J’élevais les mains vers le ciel, déplorant mes insuffisances à son sujet.	19 διαμεμαχισται η ψυχη μου εν αυτη και εν ποιησει νομου διηκριβασαμην τας χειρας μου εξεπετασα προς υψος και τα αγνοηματα αυτης επενθησα
20 Je me suis tourné vers elle de toute mon âme, et je l’ai trouvée à force de purification. C’est d’ailleurs grâce à elle que, dès le début, je possédais mon cœur: maintenant elle ne m’abandonnera pas.	20 την ψυχην μου κατευθυνα εις αυτην και εν καθαρισμω ευρον αυτην καρδιαν εκτησαμην μετ' αυτης απ' αρχης δια τουτο ου μη εγκαταλειφθω
21 Le désir de l’acquérir me tenait jusqu’aux entrailles, et grâce à cela j’ai obtenu la vraie fortune.	21 και η κοιλια μου εταραχθη του εκζητησαι αυτην δια τουτο εκτησαμην αγαθον κτημα
22 Le Seigneur m’a récompensé avec le don de la parole: il me permettra de le louer.	22 εδωκεν κυριος γλωσσαν μοι μισθον μου και εν αυτη αινεσω αυτον
23 Approchez-vous, vous qui ne savez pas, venez passer un temps dans l’école de la sagesse!	23 εγγισατε προς με απαιδευτοι και αυλισθητε εν οικω παιδειας
24 Pourquoi dites-vous que la sagesse n’est pas pour vous, si vous en avez vraiment soif?	24 τι οτι υστερεισθαι λεγετε εν τουτοις και αι ψυχαι υμων διψωσι σφοδρα
25 Je vous déclare, car je peux le dire: Faites une acquisition sans rien payer!	25 ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα κτησασθε εαυτοις ανευ αργυριου
26 Pliez votre cou pour recevoir son joug, recevez l’instruction! Vous allez la trouver, elle est déjà là.	26 τον τραχηλον υμων υποθετε υπο ζυγον και επιδεξασθω η ψυχη υμων παιδειαν εγγυς εστιν ευρειν αυτην
27 Ouvrez les yeux et voyez: c’est bien peu ce que j’ai peiné pour arriver à cette fin d’étape.	27 ιδετε εν οφθαλμοις υμων οτι ολιγον εκοπιασα και ευρον εμαυτω πολλην αναπαυσιν
28 Une masse d’argent ne serait pas de trop pour payer l’instruction: avec elle vous auriez de l’or en abondance.	28 μετασχετε παιδειας εν πολλω αριθμω αργυριου και πολυν χρυσον κτησασθε εν αυτη
29 Réjouissez-vous donc de la miséricorde du Seigneur, n’ayez pas honte de le louer.	29 ευφρανθειη η ψυχη υμων εν τω ελεει αυτου και μη αισχυνθειητε εν αινεσει αυτου
30 Achevez votre travail avant que l’heure ne sonne: au temps qu’il a fixé, le Seigneur vous récompensera.	30 εργαζεσθε το εργον υμων προ καιρου και δωσει τον μισθον υμων εν καιρω αυτου .