Ecclesiasticus 47
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | Biblia Tysiąclecia |
---|---|
1 Post hæc surrexit Nathan, propheta in diebus David. | 1 Po nim powstał Natan, aby być prorokiem za dni Dawida. |
2 Et quasi adeps separatus a carne, sic David a filiis Israël. | 2 Jak tłuszcz się oddziela od ofiar dziękczynnych, tak Dawid - od synów Izraela. |
3 Cum leonibus lusit quasi cum agnis, et in ursis similiter fecit sicut in agnis ovium, in juventute sua. | 3 Z lwami igrał jakby z koźlętami i z niedźwiedziami jak z jagniętami owiec. |
4 Numquid non occidit gigantem, et abstulit opprobrium de gente ? | 4 Czyż w młodości swej nie zabił olbrzyma i nie usunął hańby ludu, gdy podniósł rękę i kamieniem z procy obalił pychę Goliata? |
5 In tollendo manum, saxo fundæ dejecit exsultationem Goliæ : | 5 Wezwał bowiem Pana Najwyższego, który dał prawicy jego taką siłę, że zgładził człowieka potężnego w walce i wywyższył moc swego ludu. |
6 nam invocavit Dominum omnipotentem, et dedit in dextera ejus tollere hominem fortem in bello, et exaltare cornu gentis suæ. | 6 Tak wysławiano go po dziesięć tysięcy razy i wychwalano z powodu błogosławieństw Pana, przynosząc mu koronę chwały. |
7 Sic in decem millibus glorificavit eum : et laudavit eum in benedictionibus Domini, in offerendo illi coronam gloriæ : | 7 Albowiem starł nieprzyjaciół znajdujących się wokół, zniszczył wrogich Filistynów i złamał ich moc aż do dnia dzisiejszego. |
8 contrivit enim inimicos undique, et extirpavit Philisthiim contrarios usque in hodiernum diem : contrivit cornu ipsorum usque in æternum. | 8 Każdym swym czynem oddał chwałę Świętemu i Najwyższemu; słowami uwielbienia z całego serca swego śpiewał hymny i umiłował Tego, który go stworzył. |
9 In omni opere dedit confessionem Sancto, et Excelso in verbo gloriæ. | 9 Postawił przed ołtarzem śpiewających psalmy i mile płynął dźwięk ich głosów; |
10 De omni corde suo laudavit Dominum : et dilexit Deum, qui fecit illum, et dedit illi contra inimicos potentiam : | 10 świętom nadał przepych i upiększył doskonale uroczystości, aby wychwalano święte imię Pana i by przybytek już od rana rozbrzmiewał echem. |
11 et stare fecit cantores contra altare, et in sono eorum dulces fecit modos. | 11 Pan darował mu grzechy, moc jego podniósł na wieki, zawarł z nim przymierze królewskie i dał tron chwały w Izraelu. |
12 Et dedit in celebrationibus decus, et ornavit tempora usque ad consummationem vitæ, ut laudarent nomen sanctum Domini, et amplificarent mane Dei sanctitatem. | 12 Po nim nastał syn rozumny, który dzięki niemu mógł mieszkać bezpiecznie. |
13 Dominus purgavit peccata ipsius, et exaltavit in æternum cornu ejus : et dedit illi testamentum regni, et sedem gloriæ in Israël. | 13 Salomon królował w czasie spokojnym, Bóg dał mu wokoło pokój, aby postawił dom Jego imieniu i przygotował przybytek na wieki. |
14 Post ipsum surrexit filius sensatus, et propter illum dejecit omnem potentiam inimicorum. | 14 Jakże byłeś mądry w swojej młodości i napełniony rozumem, jakby rzeką! |
15 Salomon imperavit in diebus pacis, cui subjecit Deus omnes hostes, ut conderet domum in nomine suo, et pararet sanctitatem in sempiternum. Quemadmodum eruditus es in juventute tua, | 15 Dusza twa okryła ziemię i zasypałeś ją zagadkowymi przypowieściami. |
16 et impletus es, quasi flumen, sapientia, et terram retexit anima tua. | 16 Do odległych wysp doszło twe imię, przez swój pokój byłeś umiłowany; |
17 Et replesti in comparationibus ænigmata : ad insulas longe divulgatum est nomen tuum, et dilectus es in pace tua. | 17 z powodu hymnów, przysłów, przypowieści i odpowiedzi podziwiały cię kraje. |
18 In cantilenis, et proverbiis, et comparationibus, et interpretationibus, miratæ sunt terræ : | 18 W imię Pana Boga, który jest nazwany Bogiem Izraela, nazbierałeś złota jak cyny i jak ołowiu nagromadziłeś srebra. |
19 et in nomine Domini Dei, cui est cognomen Deus Israël. | 19 Niestety, kobietom wydałeś swe lędźwie i wyuzdaniu oddałeś władzę nad swym ciałem. |
20 Collegisti quasi auricalcum aurum, et ut plumbum complesti argentum : | 20 Splamiłeś swą chwałę, zhańbiłeś swoje potomstwo, sprowadzając gniew na dzieci i napełniając je smutkiem z powodu twojej głupoty: |
21 et inclinasti femora tua mulieribus : potestatem habuisti in corpore tuo. | 21 ponieważ powstała podwójna władza najwyższa i z Efraima poczęło się zbuntowane królestwo. |
22 Dedisti maculam in gloria tua, et profanasti semen tuum, inducere iracundiam ad liberos tuos, et incitari stultitiam tuam : | 22 Pan jednak nie pozbawił go miłosierdzia swego i nie cofnął żadnego słowa ani nie odmówił wybranemu swemu potomka, i nie zatracił potomstwa tego, który Go umiłował; Jakubowi zostawił Resztę, a korzeń z niej Dawidowi. |
23 ut faceres imperium bipartitum, et ex Ephraim imperare imperium durum. | 23 Salomon spoczął z przodkami swymi i pozostawił po sobie potomka, najgłupszego z ludu i pozbawionego rozumu, Roboama, który swym zamysłem wywołał odstępstwo narodu. |
24 Deus autem non derelinquet misericordiam suam : et non corrumpet, nec delebit opera sua, neque perdet a stirpe nepotes electi sui, et semen ejus qui diligit Dominum non corrumpet. | 24 Jeroboam, syn Nebata, sprawił, że Izrael zgrzeszył i wprowadził Efraima na drogę grzechu, a grzechy ich tak bardzo się mnożyły, że wypędziły ich z własnej ziemi. |
25 Dedit autem reliquum Jacob, et David de ipsa stirpe. | 25 Oddawali się wszelkim niegodziwościom, aż przyszła na nich pomsta. |
26 Et finem habuit Salomon cum patribus suis. | |
27 Et dereliquit post se de semine suo, gentis stultitiam, | |
28 et imminutum a prudentia, Roboam, qui avertit gentem consilio suo : | |
29 et Jeroboam filium Nabat, qui peccare fecit Israël, et dedit viam peccandi Ephraim : et plurima redundaverunt peccata ipsorum. | |
30 Valde averterunt illos a terra sua. | |
31 Et quæsivit omnes nequitias, usque dum perveniret ad illos defensio, et ab omnibus peccatis liberavit eos. |