1 כָּל־נֶפֶשׁ תִּכָּנַע לִגְדֻלַּת הָרָשֻׁיּוֹת כִּי־אֵין רָשׁוּת כִּי אִם־מֵאֵת הָאֱלֹהִים וְהָרָשֻׁיּוֹת הַנִּמְצָאוֹת עַל־יַד אֱלֹהִים נִתְמַנּוּ | 1 Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit : non est enim potestas nisi a Deo : quæ autem sunt, a Deo ordinatæ sunt. |
2 לָכֵן כָּל־הַמִּתְקוֹמֵם לָרָשׁוּת מֹרֵד הוּא בְּצִוּוּי הָאֱלֹהִים וְהַמֹּרְדִים יִשְׂאוּ אֶת־דִּינָם | 2 Itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt : |
3 כִּי הַשַּׁלִּיטִים אֵינָם לְפַחַד לַמַּעֲשִׂים הַטּוֹבִים כִּי אִם־לָרָעִים וְעַל־כֵּן אִם־רְצוֹנְךָ שֶׁלֹּא תִירָא מִן־הָרָשׁוּת עֲשֵׂה הַטּוֹב וְהָיָה־לְךָ שֶׁבַח מִמֶּנָּה | 3 nam principes non sunt timori boni operis, sed mali. Vis autem non timere potestatem ? Bonum fac : et habebis laudem ex illa : |
4 כִּי־מְשַׁמֶּשֶׁת אֱלֹהִים הִיא לְטוֹב לָךְ אַךְ אִם־הָרַע תַּעֲשֶׂה יְרָא כִּי לֹא לְחִנָּם חֲגֻרַת־חֶרֶב הִיא כִּי־מְשַׁמֶּשֶׁת אֱלֹהִים הִיא נֹקֶמֶת בְּקֶצֶף מִכָּל־עֹשֵׂה הָרָע | 4 Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time : non enim sine causa gladium portat. Dei enim minister est : vindex in iram ei qui malum agit. |
5 עַל־כֵּן עָלֵינוּ לְהִכָּנֵעַ לֹא לְבַד בַּעֲבוּר הַקֶּצֶף כִּי־גַם בַּעֲבוּר דַּעַת חוֹבָתֵנוּ | 5 Ideo necessitate subditi estote non solum propter iram, sed etiam propter conscientiam. |
6 כִּי לָזֹאת אַף־מְשַׁלְּמִים אַתֶּם אֶת־הַמַּס כִּי־מְשָׁרְתֵי אֱלֹהִים הֵמָּה הַשֹּׁקְדִים עַל־זֹאת | 6 Ideo enim et tributa præstatis : ministri enim Dei sunt, in hoc ipsum servientes. |
7 לָכֵן תְּנוּ לְכָל־אִישׁ כְּחוֹבַתְכֶם הַמַּס לַאֲשֶׁר־לוֹ הַמַּס וְהַמֶּכֶס לַאֲשֶׁר־לוֹ הַמֶּכֶס וְהַמּוֹרָא לַאֲשֶׁר־לוֹ הַמּוֹרָא וְהַכָּבוֹד לַאֲשֶׁר־לוֹ הַכָּבוֹד | 7 Reddite ergo omnibus debita : cui tributum, tributum : cui vectigal, vectigal : cui timorem, timorem : cui honorem, honorem.
|
8 וְאַל־תִּהְיוּ חַיָּבִים לְאִישׁ דָּבָר זוּלָתִי אַהֲבַת אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ כִּי הָאֹהֵב אֶת־חֲבֵרוֹ קִיֵּם אֶת־הַתּוֹרָה | 8 Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis : qui enim diligit proximum, legem implevit. |
9 כִּי מִצְוֺת לֹא תִנְאַף לֹא תִרְצַח לֹא תִגְנֹב לֹא תַעֲנֶה עֵד שֶׁקֶר לֹא תַחְמֹד וְעוֹד כָּאֵלֶּה כְּלוּלוֹת הֵנָּה בַּמַּאֲמָר הַזֶּה וְאָהַבְתָּ לְרֵעֲךָ כָּמוֹךָ | 9 Nam : Non adulterabis : non occides : non furaberis : non falsum testimonium dices : non concupisces : et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo instauratur : diliges proximum tuum sicut teipsum. |
10 הָאַהֲבָה לֹא תָרַע לָרֵעַ עַל־כֵּן הָאַהֲבָה קִיּוּם הַתּוֹרָה כֻלָּהּ | 10 Dilectio proximi malum non operatur. Plenitudo ergo legis est dilectio.
|
11 וְכָזֹאת עֲשֹוּ מִדַּעְתְּכֶם אֶת־הַזְּמָן כִּי־כְבָר הִגִּיעָה הַשָּׁעָה לְהָקִיץ מִן־הַשֵּׁנָה כִּי יְשׁוּעָתֵנוּ קְרוֹבָה עַתָּה מֵהַיּוֹם אֲשֶׁר בָּאנוּ לְהַאֲמִין | 11 Et hoc scientes tempus : quia hora est jam nos de somno surgere. Nunc enim propior est nostra salus, quam cum credidimus. |
12 הַלַּיְלָה חָלַף וְהַיּוֹם קָרֵב לָכֵן נָסִירָה־נָּא אֶת־מַעֲשֵׂי הַחשֶׁךְ וְנִלְבְּשָׁה אֶת־כְּלֵי נֶשֶׁק הָאוֹר | 12 Nox præcessit, dies autem appropinquavit. Abjiciamus ergo opera tenebrarum, et induamur arma lucis. |
13 וּכְמוֹ בַיּוֹם נִתְהַלְּכָה בִּצְנִיעוּת לֹא בְזוֹלְלוּת וּבְשִׁכָּרוֹן וְלֹא בִבְעִילוֹת וַעֲשׂוֹת זִמָּה וְלֹא בִמְרִיבָה וְקִנְאָה | 13 Sicut in die honeste ambulemus : non in comessationibus, et ebrietatibus, non in cubilibus, et impudicitiis, non in contentione, et æmulatione : |
14 כִּי אִם־לִבְשׁוּ אֶת־הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְדַאֲגוּ לִבְשַׂרְכֶם אַךְ־לֹא לְהַגְבִּיר הַתַּאֲוֺת | 14 sed induimini Dominum Jesum Christum, et carnis curam ne feceritis in desideriis. |