Isaiah (ישעיה) - Isaia 66

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 לַמְנַצֵּחַ שִׁיר מִזְמֹור הָרִיעוּ לֵאלֹהִים כָּל־הָאָרֶץ	1 لامام المغنين. تسبيحة مزمور‎. ‎اهتفي لله يا كل الارض‎.
2 זַמְּרוּ כְבֹוד־שְׁמֹו שִׂימוּ כָבֹוד תְּהִלָּתֹו	2 ‎رنموا بمجد اسمه. اجعلوا تسبيحه ممجدا‎.
3 אִמְרוּ לֵאלֹהִים מַה־נֹּורָא מַעֲשֶׂיךָ בְּרֹב עֻזְּךָ יְכַחֲשׁוּ לְךָ אֹיְבֶיךָ	3 ‎قولوا لله ما اهيب اعمالك. من عظم قوتك تتملق لك اعداؤك‎.
4 כָּל־הָאָרֶץ ׀ יִשְׁתַּחֲווּ לְךָ וִיזַמְּרוּ־לָךְ יְזַמְּרוּ שִׁמְךָ סֶלָה	4 ‎كل الارض تسجد لك وترنم لك. ترنم لاسمك. سلاه
5 לְכוּ וּרְאוּ מִפְעֲלֹות אֱלֹהִים נֹורָא עֲלִילָה עַל־בְּנֵי אָדָם	5 هلم انظروا اعمال الله. فعله المرهب نحو بني آدم‏‎.
6 הָפַךְ יָם ׀ לְיַבָּשָׁה בַּנָּהָר יַעַבְרוּ בְרָגֶל ם נִשְׂמְחָה־בֹּו	6 ‎حول البحر الى يبس وفي النهر عبروا بالرجل. هناك فرحنا به‎.
7 מֹשֵׁל בִּגְבוּרָתֹו ׀ עֹולָם עֵינָיו בַּגֹּויִם תִּצְפֶּינָה הַסֹּורְרִים ׀ אַל־ [יָרִימוּ כ] (יָרוּמוּ ק) לָמֹו סֶלָה	7 ‎متسلط بقوته الى الدهر. عيناه تراقبان الامم. المتمردون لا يرفعنّ انفسهم. سلاه
8 בָּרְכוּ עַמִּים ׀ אֱלֹהֵינוּ וְהַשְׁמִיעוּ קֹול תְּהִלָּתֹו	8 باركوا الهنا يا ايها الشعوب وسمّعوا صوت تسبيحه‎.
9 הַשָּׂם נַפְשֵׁנוּ בַּחַיִּים וְלֹא־נָתַן לַמֹּוט רַגְלֵנוּ	9 ‎الجاعل انفسنا في الحياة ولم يسلّم ارجلنا الى الزلل‎.
10 כִּי־בְחַנְתָּנוּ אֱלֹהִים צְרַפְתָּנוּ כִּצְרָף־כָּסֶף	10 ‎لانك جربتنا يا الله. محصتنا كمحص الفضة‎.
11 הֲבֵאתָנוּ בַמְּצוּדָה שַׂמְתָּ מוּעָקָה בְמָתְנֵינוּ	11 ‎ادخلتنا الى الشبكة. جعلت ضغطا على متوننا‎.
12 הִרְכַּבְתָּ אֱנֹושׁ לְרֹאשֵׁנוּ בָּאנוּ־בָאֵשׁ וּבַמַּיִם וַתֹּוצִיאֵנוּ לָרְוָיָה	12 ‎ركبت اناسا على رؤوسنا. دخلنا في النار والماء ثم اخرجتنا الى الخصب
13 אָבֹוא בֵיתְךָ בְעֹולֹות אֲשַׁלֵּם לְךָ נְדָרָי	13 ادخل الى بيتك بمحرقات اوفيك نذوري
14 אֲשֶׁר־פָּצוּ שְׂפָתָי וְדִבֶּר־פִּי בַּצַּר־לִי	14 التي نطقت بها شفتاي وتكلم بها فمي في ضيقي
15 עֹלֹות מֵחִים אַעֲלֶה־לָּךְ עִם־קְטֹרֶת אֵילִים אֶעֱשֶׂה בָקָר עִם־עַתּוּדִים סֶלָה	15 اصعد لك محرقات سمينة مع بخور كباش اقدم بقرا مع تيوس. سلاه
16 לְכוּ־שִׁמְעוּ וַאֲסַפְּרָה כָּל־יִרְאֵי אֱלֹהִים אֲשֶׁר עָשָׂה לְנַפְשִׁי	16 هلم اسمعوا فاخبركم يا كل الخائفين الله بما صنع لنفسي‎.
17 אֵלָיו פִּי־קָרָאתִי וְרֹומַם תַּחַת לְשֹׁונִי	17 ‎صرخت اليه بفمي وتبجيل على لساني‎.
18 אָוֶן אִם־רָאִיתִי בְלִבִּי לֹא יִשְׁמַע ׀ אֲדֹנָי	18 ‎ان راعيت اثما في قلبي لا يستمع لي الرب‎.
19 אָכֵן שָׁמַע אֱלֹהִים הִקְשִׁיב בְּקֹול תְּפִלָּתִי	19 ‎لكن قد سمع الله. اصغى الى صوت صلاتي‎.
20 בָּרוּךְ אֱלֹהִים אֲשֶׁר לֹא־הֵסִיר תְּפִלָּתִי וְחַסְדֹּו מֵאִתִּי	20 ‎مبارك الله الذي لم يبعد صلاتي ولا رحمته عني
21 וְגַם־מֵהֶם אֶקַּח לַכֹּהֲנִים לַלְוִיִּם אָמַר יְהוָה
22 כִּי כַאֲשֶׁר הַשָּׁמַיִם הַחֳדָשִׁים וְהָאָרֶץ הַחֲדָשָׁה אֲשֶׁר אֲנִי עֹשֶׂה עֹמְדִים לְפָנַי נְאֻם־יְהוָה כֵּן יַעֲמֹד זַרְעֲכֶם וְשִׁמְכֶם
23 וְהָיָה מִדֵּי־חֹדֶשׁ בְּחָדְשֹׁו וּמִדֵּי שַׁבָּת בְּשַׁבַּתֹּו יָבֹוא כָל־בָּשָׂר לְהִשְׁתַּחֲוֹת לְפָנַי אָמַר יְהוָה
24 וְיָצְאוּ וְרָאוּ בְּפִגְרֵי הָאֲנָשִׁים הַפֹּשְׁעִים בִּי כִּי תֹולַעְתָּם לֹא תָמוּת וְאִשָּׁם לֹא תִכְבֶּה וְהָיוּ דֵרָאֹון לְכָל־בָּשָׂר