Isaiah (ישעיה) - Isaia 58

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 לַמְנַצֵּחַ אַל־תַּשְׁחֵת לְדָוִד מִכְתָּם	1 لامام المغنين. على لا تهلك. لداود. مذهبة‎. ‎أحقا بالحق الاخرس تتكلمون بالمستقيمات تقضون يا بني آدم‎.
2 הַאֻמְנָם אֵלֶם צֶדֶק תְּדַבֵּרוּן מֵישָׁרִים תִּשְׁפְּטוּ בְּנֵי אָדָם	2 ‎بل بالقلب تعملون شرورا في الارض ظلم ايديكم تزنون‎.
3 אַף־בְּלֵב עֹולֹת תִּפְעָלוּן בָּאָרֶץ חֲמַס יְדֵיכֶם תְּפַלֵּסוּן	3 ‎زاغ الاشرار من الرحم ضلّوا من البطن متكلمين كذبا‎.
4 זֹרוּ רְשָׁעִים מֵרָחֶם תָּעוּ מִבֶּטֶן דֹּבְרֵי כָזָב	4 ‎لهم حمة مثل حمة الحيّة. مثل الصلّ الاصم يسد اذنه
5 חֲמַת־לָמֹו כִּדְמוּת חֲמַת־נָחָשׁ כְּמֹו־פֶתֶן חֵרֵשׁ יַאְטֵם אָזְנֹו	5 الذي لا يستمع الى صوت الحواة الراقين رقى حكيم
6 אֲשֶׁר לֹא־יִשְׁמַע לְקֹול מְלַחֲשִׁים חֹובֵר חֲבָרִים מְחֻכָּם	6 اللهم كسّر اسنانهم في افواههم. اهشم اضراس الاشبال يا رب‎.
7 אֱ‍לֹהִים הֲרָס־שִׁנֵּימֹו בְּפִימֹו מַלְתְּעֹות כְּפִירִים נְתֹץ ׀ יְהוָה	7 ‎ليذوبوا كالماء ليذهبوا. اذا فوّق سهامه فلتنب‎.
8 יִמָּאֲסוּ כְמֹו־מַיִם יִתְהַלְּכוּ־לָמֹו יִדְרֹךְ [חִצֹּו כ] (חִצָּיו ק) כְּמֹו יִתְמֹלָלוּ	8 ‎كما يذوب الحلزون ماشيا. مثل سقط المرأة لا يعاينوا الشمس‎.
9 כְּמֹו בְּלוּל תֶּמֶס יַהֲלֹךְ נֵפֶל אֵשֶׁת בַּל־חָזוּ שָׁמֶשׁ	9 ‎قبل ان تشعر قدوركم بالشوك نيئا او محروقا يجرفهم‎.
10 בְּטֶרֶם יָבִינוּ סִּירֹתֵיכֶם אָטָד כְּמֹו־חַי כְּמֹו־חָרֹון יִשְׂעָרֶנּוּ	10 ‎يفرح الصدّيق اذ راى النقمة. يغسل خطواته بدم الشرير‎.
11 יִשְׂמַח צַדִּיק כִּי־חָזָה נָקָם פְּעָמָיו יִרְחַץ בְּדַם הָרָשָׁע	11 ‎ويقول الانسان ان للصديق ثمرا. انه يوجد اله قاض في الارض
12 וְיֹאמַר אָדָם אַךְ־פְּרִי לַצַּדִּיק אַךְ יֵשׁ־אֱלֹהִים שֹׁפְטִים בָּאָרֶץ
13 אִם־תָּשִׁיב מִשַּׁבָּת רַגְלֶךָ עֲשֹׂות חֲפָצֶיךָ בְּיֹום קָדְשִׁי וְקָרָאתָ לַשַּׁבָּת עֹנֶג לִקְדֹושׁ יְהוָה מְכֻבָּד וְכִבַּדְתֹּו מֵעֲשֹׂות דְּרָכֶיךָ מִמְּצֹוא חֶפְצְךָ וְדַבֵּר דָּבָר
14 אָז תִּתְעַנַּג עַל־יְהוָה וְהִרְכַּבְתִּיךָ עַל־ [בָּמֹותֵי כ] (בָּמֳתֵי ק) אָרֶץ וְהַאֲכַלְתִּיךָ נַחֲלַת יַעֲקֹב אָבִיךָ כִּי פִּי יְהוָה דִּבֵּר׃ ס