Levitico (لاويين) 7

SMITH VAN DYKE	LXX
1 وهذه شريعة ذبيحة الاثم. انها قدس اقداس.	1 και ουτος ο νομος του κριου του περι της πλημμελειας αγια αγιων εστιν
2 في المكان الذي يذبحون فيه المحرقة يذبحون ذبيحة الاثم. ويرشّ دمها على المذبح مستديرا	2 εν τοπω ου σφαζουσιν το ολοκαυτωμα σφαξουσιν τον κριον της πλημμελειας εναντι κυριου και το αιμα προσχεει επι την βασιν του θυσιαστηριου κυκλω
3 ويقرب منها كل شحمها الألية والشحم الذي يغشّي الاحشاء	3 και παν το στεαρ αυτου προσοισει απ' αυτου και την οσφυν και παν το στεαρ το κατακαλυπτον τα ενδοσθια και παν το στεαρ το επι των ενδοσθιων
4 والكليتين والشحم الذي عليهما الذي على الخاصرتين وزيادة الكبد مع الكليتين ينزعها.	4 και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων το επι των μηριων και τον λοβον τον επι του ηπατος συν τοις νεφροις περιελει αυτα
5 ويوقدهنّ الكاهن على المذبح وقودا للرب. انها ذبيحة اثم.	5 και ανοισει αυτα ο ιερευς επι το θυσιαστηριον καρπωμα τω κυριω περι πλημμελειας εστιν
6 كل ذكر من الكهنة ياكل منها. في مكان مقدس تؤكل. انها قدس اقداس.	6 πας αρσην εκ των ιερεων εδεται αυτα εν τοπω αγιω εδονται αυτα αγια αγιων εστιν
7 ذبيحة الاثم كذبيحة الخطية. لهما شريعة واحدة. الكاهن الذي يكفّر بها تكون له.	7 ωσπερ το περι της αμαρτιας ουτω και το της πλημμελειας νομος εις αυτων ο ιερευς οστις εξιλασεται εν αυτω αυτω εσται
8 والكاهن الذي يقرّب محرقة انسان فجلد المحرقة التي يقرّبها يكون له.	8 και ο ιερευς ο προσαγων ολοκαυτωμα ανθρωπου το δερμα της ολοκαυτωσεως ης αυτος προσφερει αυτω εσται
9 وكل تقدمة خبزت في التنور وكل ما عمل في طاجن او على صاج يكون للكاهن الذي يقرّبه.	9 και πασα θυσια ητις ποιηθησεται εν τω κλιβανω και πασα ητις ποιηθησεται επ' εσχαρας η επι τηγανου του ιερεως του προσφεροντος αυτην αυτω εσται
10 وكل تقدمة ملتوتة بزيت او ناشفة تكون لجميع بني هرون كل انسان كأخيه	10 και πασα θυσια αναπεποιημενη εν ελαιω και μη αναπεποιημενη πασι τοις υιοις ααρων εσται εκαστω το ισον
11 وهذه شريعة ذبيحة السلامة. الذي يقرّبها للرب	11 ουτος ο νομος θυσιας σωτηριου ην προσοισουσιν κυριω
12 ان قرّبها لاجل الشكر يقرّب على ذبيحة الشكر اقراص فطير ملتوتة بزيت ورقاق فطير مدهونة بزيت ودقيقا مربوكا اقراصا ملتوتة بزيت	12 εαν μεν περι αινεσεως προσφερη αυτην και προσοισει επι της θυσιας της αινεσεως αρτους εκ σεμιδαλεως αναπεποιημενους εν ελαιω λαγανα αζυμα διακεχρισμενα εν ελαιω και σεμιδαλιν πεφυραμενην εν ελαιω
13 مع اقراص خبز خمير يقرّب قربانه على ذبيحة شكر سلامته.	13 επ' αρτοις ζυμιταις προσοισει τα δωρα αυτου επι θυσια αινεσεως σωτηριου
14 ويقرّب منه واحدا من كل قربان رفيعة للرب. يكون للكاهن الذي يرشّ دم ذبيحة السلامة.	14 και προσαξει εν απο παντων των δωρων αυτου αφαιρεμα κυριω τω ιερει τω προσχεοντι το αιμα του σωτηριου αυτω εσται
15 ولحم ذبيحة شكر سلامته يؤكل يوم قربانه. لا يبقي منه شيئا الى الصباح.	15 και τα κρεα θυσιας αινεσεως σωτηριου αυτω εσται και εν η ημερα δωρειται βρωθησεται ου καταλειψουσιν απ' αυτου εις το πρωι
16 وان كانت ذبيحة قربانه نذرا او نافلة ففي يوم تقريبه ذبيحته تؤكل. وفي الغد يؤكل ما فضل منها.	16 καν ευχη η εκουσιον θυσιαζη το δωρον αυτου η αν ημερα προσαγαγη την θυσιαν αυτου βρωθησεται και τη αυριον
17 واما الفاضل من لحم الذبيحة في اليوم الثالث فيحرق بالنار.	17 και το καταλειφθεν απο των κρεων της θυσιας εως ημερας τριτης εν πυρι κατακαυθησεται
18 وان اكل من لحم ذبيحة سلامته في اليوم الثالث لا تقبل. الذي يقربها لا تحسب له. تكون نجاسة. والنفس التي تاكل منها تحمل ذنبها.	18 εαν δε φαγων φαγη απο των κρεων τη ημερα τη τριτη ου δεχθησεται αυτω τω προσφεροντι αυτο ου λογισθησεται αυτω μιασμα εστιν η δε ψυχη ητις εαν φαγη απ' αυτου την αμαρτιαν λημψεται
19 واللحم الذي مسّ شيئا ما نجسا لا يؤكل. يحرق بالنار. واللحم ياكل كل طاهر منه.	19 και κρεα οσα αν αψηται παντος ακαθαρτου ου βρωθησεται εν πυρι κατακαυθησεται πας καθαρος φαγεται κρεα
20 واما النفس التي تأكل لحما من ذبيحة السلامة التي للرب ونجاستها عليها فتقطع تلك النفس من شعبها.	20 η δε ψυχη ητις εαν φαγη απο των κρεων της θυσιας του σωτηριου ο εστιν κυριου και η ακαθαρσια αυτου επ' αυτου απολειται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης
21 والنفس التي تمسّ شيئا ما نجسا نجاسة انسان او بهيمة نجسة او مكروها ما نجسا ثم تأكل من لحم ذبيحة السلامة التي للرب تقطع تلك النفس من شعبها	21 και ψυχη η αν αψηται παντος πραγματος ακαθαρτου η απο ακαθαρσιας ανθρωπου η των τετραποδων των ακαθαρτων η παντος βδελυγματος ακαθαρτου και φαγη απο των κρεων της θυσιας του σωτηριου ο εστιν κυριου απολειται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης
22 وكلم الرب موسى قائلا	22 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
23 كلم بني اسرائيل قائلا. كل شحم ثور او كبش او ماعز لا تأكلوا.	23 λαλησον τοις υιοις ισραηλ λεγων παν στεαρ βοων και προβατων και αιγων ουκ εδεσθε
24 واما شحم الميتة وشحم المفترسة فيستعمل لكل عمل لكن اكلا لا تأكلوه.	24 και στεαρ θνησιμαιων και θηριαλωτον ποιηθησεται εις παν εργον και εις βρωσιν ου βρωθησεται
25 ان كل من اكل شحما من البهائم التي يقرّب منها وقودا للرب تقطع من شعبها النفس التي تاكل.	25 πας ο εσθων στεαρ απο των κτηνων ων προσαξει αυτων καρπωμα κυριω απολειται η ψυχη εκεινη απο του λαου αυτης
26 وكل دم لا تأكلوا في جميع مساكنكم من الطير ومن البهائم.	26 παν αιμα ουκ εδεσθε εν παση τη κατοικια υμων απο τε των πετεινων και απο των κτηνων
27 كل نفس تاكل شيئا من الدم تقطع تلك النفس من شعبها	27 πασα ψυχη η αν φαγη αιμα απολειται η ψυχη εκεινη απο του λαου αυτης
28 وكلم الرب موسى قائلا	28 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
29 كلم بني اسرائيل قائلا. الذي يقرّب ذبيحة سلامته للرب يأتي بقربانه الى الرب من ذبيحة سلامته.	29 και τοις υιοις ισραηλ λαλησεις λεγων ο προσφερων θυσιαν σωτηριου κυριω οισει το δωρον αυτου κυριω απο της θυσιας του σωτηριου
30 يداه تأتيان بوقائد الرب. الشحم يأتي به مع الصدر. اما الصدر فلكي يردده ترديدا امام الرب.	30 αι χειρες αυτου προσοισουσιν τα καρπωματα κυριω το στεαρ το επι του στηθυνιου και τον λοβον του ηπατος προσοισει αυτα ωστε επιθειναι δομα εναντι κυριου
31 فيوقد الكاهن الشحم على المذبح ويكون الصدر لهرون وبنيه.	31 και ανοισει ο ιερευς το στεαρ επι του θυσιαστηριου και εσται το στηθυνιον ααρων και τοις υιοις αυτου
32 والساق اليمنى تعطونها رفيعة للكاهن من ذبائح سلامتكم.	32 και τον βραχιονα τον δεξιον δωσετε αφαιρεμα τω ιερει απο των θυσιων του σωτηριου υμων
33 الذي يقرّب دم ذبيحة السلامة والشحم من بني هرون تكون له الساق اليمنى نصيبا.	33 ο προσφερων το αιμα του σωτηριου και το στεαρ απο των υιων ααρων αυτω εσται ο βραχιων ο δεξιος εν μεριδι
34 لان صدر الترديد وساق الرفيعة قد اخذتهما من بني اسرائيل من ذبائح سلامتهم واعطيتهما لهرون الكاهن ولبنيه فريضة دهرية من بني اسرائيل.	34 το γαρ στηθυνιον του επιθεματος και τον βραχιονα του αφαιρεματος ειληφα παρα των υιων ισραηλ απο των θυσιων του σωτηριου υμων και εδωκα αυτα ααρων τω ιερει και τοις υιοις αυτου νομιμον αιωνιον παρα των υιων ισραηλ
35 تلك مسحة هرون ومسحة بنيه من وقائد الرب يوم تقديمهم ليكهنوا للرب	35 αυτη η χρισις ααρων και η χρισις των υιων αυτου απο των καρπωματων κυριου εν η ημερα προσηγαγετο αυτους του ιερατευειν τω κυριω
36 التي امر الرب ان تعطى لهم يوم مسحه اياهم من بني اسرائيل فريضة دهرية في اجيالهم.	36 καθα ενετειλατο κυριος δουναι αυτοις η ημερα εχρισεν αυτους παρα των υιων ισραηλ νομιμον αιωνιον εις τας γενεας αυτων
37 تلك شريعة المحرقة والتقدمة وذبيحة الخطية وذبيحة الاثم وذبيحة الملء وذبيحة السلامة	37 ουτος ο νομος των ολοκαυτωματων και θυσιας και περι αμαρτιας και της πλημμελειας και της τελειωσεως και της θυσιας του σωτηριου
38 التي امر الرب بها موسى في جبل سيناء يوم امره بني اسرائيل بتقيرب قرابينهم للرب في برية سيناء	38 ον τροπον ενετειλατο κυριος τω μωυση εν τω ορει σινα η ημερα ενετειλατο τοις υιοις ισραηλ προσφερειν τα δωρα αυτων εναντι κυριου εν τη ερημω σινα