Amos 6

¹ Vae, qui tranquilli sunt in Sion
et confidunt in monte Samariae;
designati primitiae populorum,
ad quos venit domus Israel!

² Transite in Chalanne et videte;
et ite inde in Emath magnam
et descendite in Geth Palaestinorum.
Numquid meliores regnis istis vos,
aut latior terminus eorum termino vestro est?

³ Qui removetis diem malum
et appropinquare facitis solium violentiae.

⁴ Qui dormiunt in lectis eburneis,
recumbentes in stratis suis,
comedentes agnos de grege
et vitulos de medio armenti;

⁵ canentes ad vocem psalterii,
sicut David excogitant sibi vasa cantici;

⁶ bibentes vinum in phialis,
optimis unguentis delibuti,
et non sunt contristati super ruina Ioseph.

⁷ Quapropter nunc migrabunt in capite transmigrantium,
et auferetur factio lascivientium.

⁸ Iuravit Dominus Deus in anima sua,
dicit Dominus, Deus exercituum:
“ Detestor ego superbiam Iacob
et domos eius odi
et tradam civitatem et plenitudinem eius ”.

⁹ Quod si reliqui fuerint
decem viri in domo una,
et ipsi morientur;

¹⁰ et tollet eum propinquus suus
et comburet eum, ut efferat ossa de domo,
et dicet ei, qui in penetralibus domus est:
“ Numquid adhuc est penes te? ”.
Et respondebit: “Non est”;
et dicet ei: “Tace!”;
non est qui recordetur nominis Domini.

¹¹ Quia ecce Dominus mandat
et percutiet domum maiorem ruinis
et domum minorem scissionibus.

¹² Numquid currunt in petris equi,
aut aratur mare in bobus,
quoniam convertistis in venenum iudicium
et fructum iustitiae in absinthium?

¹³ Qui laetantur pro Lodabar,
qui dicunt: “ Numquid non in fortitudine nostra
cepimus nobis Carnaim? ”.

¹⁴ “ Ecce enim suscitabo super vos, domus Israel,
dicit Dominus, Deus exercituum, gentem;
et oppriment vos ab introitu Emath
usque ad torrentem Arabae ”.