Isaia 38

¹ In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem. Et introivit ad eumIsaias filius Amos propheta et dixit ei: “ Haec dicit Dominus: Dispone domuituae, quia morieris tu et non vives”.

² Et convertit Ezechias faciem suam adparietem et oravit ad Dominum

³ et dixit: “ Obsecro, Domine; memento, quaeso,quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et, quod bonum estin oculis tuis, fecerim ”. Et flevit Ezechias fletu magno.

⁴ Et factum est verbum Domini ad Isaiam dicens:

⁵ “ Vade et dic Ezechiae: “Haecdicit Dominus, Deus David patris tui: Audivi orationem tuam, vidi lacrimas tuas;ecce ego adiciam super dies tuos quindecim annos

⁶ et de manu regis Assyriorumeruam te et civitatem istam et protegam hanc civitatem”.

⁷ Hoc autem tibi eritsignum a Domino quia faciet Dominus verbum hoc, quod locutus est:

⁸ Ecce egoreverti faciam umbram graduum, per quos descenderat in horologio Achaz in soleretrorsum decem gradibus ”. Et reversus est sol decem gradibus per gradus,quos descenderat.

⁹ Scriptura Ezechiae regis Iudae, cum aegrotasset et convaluisset de infirmitatesua:

¹⁰ “ Ego dixi: In dimidio dierum meorum
vadam ad portas inferi;
quaesivi residuum annorum meorum.

¹¹ Dixi: Non videbo Dominum Deum in terra viventium,
non aspiciam hominem ultra
inter habitatores orbis.

¹² Habitaculum meum ablatum est et abductum longe a me
quasi tabernaculum pastorum;
convolvit sicut textor vitam meam;
de stamine succidit me.
De mane usque ad vesperam confecisti me.

¹³ Prostratus sum usque ad mane,
quasi leo sic conterit omnia ossa mea;
de mane usque ad vesperam confecisti me.

¹⁴ Sicut pullus hirundinis, sic mussitabo,
meditabor ut columba;
attenuati sunt oculi mei
suspicientes in excelsum.
Domine, vim patior,
sponde pro me.

¹⁵ Quid dicam, aut quid respondebit mihi?
Ipse fecit!
Incedam per omnes annos meos
in amaritudine animae meae.

¹⁶ Domine, in te sperat cor meum;
vivat spiritus meus,
sana me et vivifica me;

¹⁷ ecce in pacem versa est amaritudo mea.
Tu autem eruisti animam meam
a fovea consumptionis,
proiecisti enim post tergum tuum
omnia peccata mea.

¹⁸ Quia non infernus confitebitur tibi,
neque mors laudabit te;
non exspectabunt, qui descendunt in lacum,
veritatem tuam.

¹⁹ Vivens, vivens ipse confitebitur tibi,
sicut et ego hodie;
pater filiis notam faciet veritatem tuam.

²⁰ Domine, salvum me fac,
et ad sonum citharae cantabimus
cunctis diebus vitae nostrae
in domo Domini ”.

²¹ Et iussit Isaias, ut tollerent massam de ficis et cataplasmarent supervulnus, et sanaretur.

²² Et dixit Ezechias: “ Quod erit signum quia ascendamin domum Domini?”.