Salmi 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. | 1 In fine, per quelli che saranno commutati, alli figliuoli di Core all' intelletto; [cantico] per il diletto. |
2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis. | 2 Il cuore mio ha mandato fuori la buona parola; dico io le opere mie al re. (Ma) la lingua mia è calamo del scrittore, velocemente scrivendo. |
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos. | 3 Tu sei bello di bellezza fra i figliuoli delli uomini; nelle tue labbra è sparta la grazia; però Iddio ti ha benedetto in eterno. |
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. | 4 Accingiti col tuo coltello sopra le tue reni, potentissimamente. |
5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob. | 5 Per la tua qualità e bellezza attendi, va prosperamente, e regna per la verità e mansuetudine e giustizia; mirabilmente ti difenderà la tua destra. |
6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. - | 6 Le tue sagitte sono acute; i popoli caderanno sotto di te, in li cuori de' nemici del re. |
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me. | 7 Iddio, la tua sedia è IN SECULUM SECULI; la bacchetta del tuo regno è bacchetta di direzione. |
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti. | 8 Tu amasti la giustizia, e odiasti la iniquità; però ha te unto il Dio, Dio tuo, con l'olio della letizia fra i tuoi consorti. |
9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum. | 9 Dalle case di avolio nelle tue vestimenta viene la mirra, la gomma odorifera e la cassia. |
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris. | 10 Per le quali te delettorono le figliuole de' re nel tuo onore. Stette la regina alla tua parte destra nel vestito aurato, circondata da varietà. |
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi. | 11 Audi, figliuola, e vedi e inclina la tua orecchia; e dimentica il tuo popolo, e la casa del tuo padre. |
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos. | 12 E il re desiderarà la tua bellezza; per che egli è il tuo Signore Iddio, e adoreranno quello. |
13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum. | 13 E gli figliuoli di Tiro deprecaranno il tuo volto cogli doni; tutte le orecchie del popolo. |
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro. | 14 Ogni sua gloria è alla figliuola del re dalla parte di dentro; in le fimbrie auree |
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis. | 15 vestita dintorno di varietà. Al re saranno menate le vergini dopo quella; le sue prossime a te saranno portate. |
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me | 16 Porteransi con letizia e allegrezza; saranno menate nel tempio del re. |
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris. | 17 A te sono nasciuti gli figliuoli per i tuoi padri; ordineràgli principi sopra ogni terra. |
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum. | |
19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua; | |
20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis. | |
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum, | |
22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis. | |
23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis. | |
24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. | |
25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae? | |
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam. |