Scrutatio

Martedi, 28 maggio 2024 - Santi Emilio, Felice, Priamo e Feliciano ( Letture di oggi)

Genesi 11


font
NOVA VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Erat autem universa terra labii unius et sermonum eo rundem.1 (Da poi veramente il diluvio), sì era la terra d'uno labbro, e di quelle medesime parole.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo.2 E conciosia cosa che facessero processo dall'oriente, trovarono uno campo nella terra di Sennaar, nel quale luogo abitarono.
3 Dixitque alter ad proximum suum: “Venite, faciamus lateres et coquamus eos igni”. Habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro caemento.3 Onde disse uno al prossimo suo: venite e facciamo de' mattoni e cociamli nel fuoco. E si ebbeno i mattoni per sassi, e bitume per cemento.
4 Et dixerunt: “Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae”.
4 E disse: venite e facciamo sì una città ed una torre, la sommità della quale trapassi lo cielo; e celebreremo lo nome nostro, inanzi che noi siamo divisi per tutte le terre.
5 Descendit autem Dominus, ut videret civitatem et turrim, quam aedificaverunt filii hominum,5 E venne lo Signore, acciò che vedesse la città e la torre, la quale edificavano i figliuoli di Adam.
6 et dixit Dominus: “Ecce unus est populus et unum labium omnibus; et hoc est initium operationis eorum, nec eis erit deinceps difficile, quidquid cogitaverint facere.6 E disse: ecco uno è il popolo, ed uno è il parlare a tutti: e sì cominciarono a fare questa cosa, e non si partono dai pensieri loro, infino a tanto che quello lavorio compiono.
7 Venite igitur, descendamus et confundamus ibi linguam eorum, ut non intellegat unusquisque vocem proximi sui”.7 Venite dunque, andiamo e confondiamo quivi le lingue loro, acciò che non oda ciascuno la voce del prossimo suo.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco super faciem universae terrae, et cessaverunt aedificare civitatem.
8 E così divise il Signore loro di quello luogo in tutte le terre; e sì cessaro di edificare la città.
9 Et idcirco vocatum est nomen eius Babel, quia ibi confusum est labium universae terrae, et inde dispersit eos Dominus super faciem universae terrae.
9 E perciò è chiamato il nome suo Babel; imperciò che quivi fu confuso lo labbro per isviare lo linguaggio di tutta la terra. E quindi disperse loro il Signore sopra la faccia di tutte le regioni (per tutto il mondo).
10 Hae sunt generationes Sem. Sem centum erat annorum, quando genuit Arphaxad biennio post diluvium;10 Queste sono le generazioni di Sem. Sem era di cento anni, quando generò Arfasad, due anni dopo il diluvio.
11 vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentos annos et genuit filios et filias.
11 E vivette Sem, poi che generoe Irfasad, cinquecento anni; e generoe figliuoli e figliuole.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sala.12 E vivette poi Arfasad XXXV anni, e generoe Sale.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sala, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.13 E vivette Arfasad, poi che generoe Sale, CCCIII anni; e generò figliuoli e figliuole.
14 Sala quoque vixit triginta annis et genuit Heber.14 Sale veramente vivette XXX anni, e generò Eber.
15 Vixitque Sala, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis et genuit filios et filias.15 E vivette Sale, poi che generò Eber, CCCCIII anni; e generò figliuoli e figliuole.
16 Vixit autem Heber triginta quattuor annis et genuit Phaleg.16 E questo Eber vivette XXXIIII anni, e generoe Faleg.
17 Et vixit Heber, postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis et genuit filios et filias.17 E vivette Eber, poscia che generoe Faleg, CCCCXXX anni; e generoe figliuoli e figliuole.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis et genuit Reu.18 E vivette Faleg XXX anni, e generoe Reu.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis et genuit filios et filias.
19 E si vivette Faleg, poi che generoe Reu, CCVIIII anni; e generoe figliuoli e figliuole.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Seruch.20 E vivette Reu XXXII anni, e generò Sarug.
21 Vixitque Reu, postquam genuit Seruch, ducentis septem annis et genuit filios et filias.
21 E vivette Reu, poi che generò Sarug, ducento VII anni; e generoe (in questo tempo) figliuoli e figliuole.
22 Vixit vero Seruch triginta annis et genuit Nachor.22 E vivette Sarug XXX anni, e generò Nacor.
23 Vixitque Seruch, postquam genuit Nachor, ducentos annos et genuit filios et filias.
23 E vivette Sarug, poi che generó Nacor, CC anni; e generò figliuoli e figliuole.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis et genuit Thare.24 E vivette Nacor XXVIIII anni, e generò Tare.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annos et genuit filios et filias.
25 E vivette Nacor, poi che generò Tare, CXIX anni; e generò figliuoli e figliuole.
26 Vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram, Nachor et Aran.26 E vivette Tare Lxx anni, e generoe Abram e Nacor ed Aran.
27 Hae sunt autem generationes Thare. Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot;27 Qui conteremo la generazione di Tare: Tare generoe Abram e Nacor ed Aran; questo Aran generoe Lot.
28 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldaeorum.28 Morto è Aran inanzi che Tare suo padre, nella terra medesima dove nacque, cioè in Ur dei Caldei.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram Sarai, et nomen uxoris Nachor Melcha, filia Aran patris Melchae et patris Ieschae.29 Dopo questo, Abram e Nacor menarono moglie: lo nome della moglie di Abram, Sarai; lo nome della moglie di Nacor, Melca, figliuola d'Aran, padre di Melca e di Iesca.
30 Erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos.30 Ma in verità Sarai, (moglie di Abram) era sterile (cioè che non potea menare figliuoli) e non avea figliuoli.
31 Tulitque Thare Abram filium suum et Lot filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldaeorum, ut irent in terram Chanaan. Veneruntque usque Charran et habitaverunt ibi.31 Adunque tolse Tare Abram suo figliuolo, e Lot figliuolo di Aran, figliuolo di suo figliuolo, e Sarai sua nuora, moglie di Abram suo figliuolo; e menò loro di Ur de' Caldei, acciò ch' egli andassero nella terra di Canaan; e vennero insino ad Aran (città) ed abitarono quivi.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Charran.
32 E compiuti (e stati quivi) sono i dì di Tare, (padre di Abram e di Nacor e di Aran) CCV anni; e morio in Aran (città).