Evanđelje po Ivanu 10

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 »Zaista, zaista, kažem vam: tko god u ovčinjak ne ulazi na vrata, nego negdje drugdje preskače, kradljivac je i razbojnik.	1 «En verdad, en verdad os digo: el que no entra por la puerta en el redil de las ovejas, sino que escala por otro lado, ése es un ladrón y un salteador;
2 A tko na vrata ulazi, pastir je ovaca.	2 pero el que entra por la puerta es pastor de las ovejas.
3 Tome vratar otvara i ovce slušaju njegov glas. On ovce svoje zove imenom pa ih izvodi.	3 A éste le abre el portero, y las ovejas escuchan su voz; y a sus ovejas las llama una por una y las saca fuera.
4 A kad sve svoje izvede, pred njima ide i ovce idu za njim jer poznaju njegov glas.	4 Cuando ha sacado todas las suyas, va delante de ellas, y las ovejas le siguen, porque conocen su voz.
5 Za tuđincem, dakako, ne idu, već bježe od njega jer tuđinčeva glasa ne poznaju.«	5 Pero no seguirán a un extraño, sino que huirán de él, porque no conocen la voz de los extraños».
6 Isus im kaza tu poredbu, ali oni ne razumješe što im htjede time kazati.	6 Jesús les dijo esta parábola, pero ellos no comprendieron lo que les hablaba.
7 Stoga im Isus ponovno reče: »Zaista, zaista, kažem vam: ja sam vrata ovcama.	7 Entonces Jesús les dijo de nuevo: «En verdad, en verdad os digo: yo soy la puerta de las ovejas.
8 Svi koji dođoše prije mene, kradljivci su i razbojnici; ali ih ovce ne poslušaše.	8 Todos los que han venido delante de mí son ladrones y salteadores; pero las ovejas no les escucharon.
9 Ja sam vrata. Kroza me tko uđe, spasit će se: i ulazit će i izlaziti i pašu nalaziti.	9 Yo soy la puerta; si uno entra por mí, estará a salvo; entrará y saldrá y encontrará pasto.
10 Kradljivac dolazi samo da ukrade, zakolje i pogubi. Ja dođoh da život imaju, u izobilju da ga imaju.«	10 El ladrón no viene más que a robar, matar y destruir. Yo he venido para que tengan vida y la tengan en abundancia.
11 »Ja sam pastir dobri. Pastir dobri život svoj polaže za ovce.	11 Yo soy el buen pastor. El buen pastor da su vida por las ovejas.
12 Najamnik – koji nije pastir i nije vlasnik ovaca – kad vidi vuka gdje dolazi, ostavlja ovce i bježi, a vuk ih grabi i razgoni:	12 Pero el asalariado, que no es pastor, a quien no pertenecen las ovejas, ve venir al lobo, abandona las ovejas y huye, y el lobo hace presa en ellas y las dispersa,
13 najamnik je i nije mu do ovaca.	13 porque es asalariado y no le importan nada las ovejas.
14 Ja sam pastir dobri i poznajem svoje i mene poznaju moje,	14 Yo soy el buen pastor; y conozco mis ovejas y las mías me conocen a mí,
15 kao što mene poznaje Otac i ja poznajem Oca i život svoj polažem za ovce.	15 como me conoce el Padre y yo conozco a mi Padre y doy mi vida por las ovejas.
16 Imam i drugih ovaca, koje nisu iz ovog ovčinjaka. I njih treba da dovedem i glas će moj čuti i bit će jedno stado, jedan pastir.	16 También tengo otras ovejas, que no son de este redil; también a ésas las tengo que conducir y escucharán mi voz; y habrá un solo rebaño, un solo pastor.
17 Zbog toga me i ljubi Otac što polažem život svoj da ga opet uzmem.	17 Por eso me ama el Padre, porque doy mi vida, para recobrarla de nuevo.
18 Nitko mi ga ne oduzima, nego ja ga sam od sebe polažem. Vlast imam položiti ga, vlast imam opet uzeti ga. Tu zapovijed primih od Oca svoga.«	18 Nadie me la quita; yo la doy voluntariamente. Tengo poder para darla y poder para recobrarla de nuevo; esa es la orden que he recibido de mi Padre».
19 Među Židovima ponovno nasta podvojenost zbog tih riječi.	19 Se produjo otra vez una disensión entre los judíos por estas palabras.
20 Mnogi su od njih govorili: »Zloduha ima pa mahnita! Što ga slušate?«	20 Muchos de ellos decían: «Tiene un demonio y está loco. ¿Por qué le escucháis?»
21 Drugi su govorili: »Nisu to riječi opsjednuta. Zar zloduh može slijepima oči otvoriti?«	21 Pero otros decían: «Esas palabras no son de un endemoniado. ¿Puede acaso un demonio abrir los ojos de los ciegos?»
22 Svetkovao se tada u Jeruzalemu Blagdan posvećenja. Bila je zima.	22 Se celebró por entonces en Jerusalén la fiesta de la Dedicación. Era invierno.
23 Isus je obilazio Hramom po trijemu Salomonovu.	23 Jesús se paseaba por el Templo, en el pórtico de Salomón.
24 Okružili ga Židovi i govorili mu: »Dokle ćeš nam dušu držati u neizvjesnosti? Ako si ti Krist, reci nam otvoreno!«	24 Le rodearon los judíos, y le decían: «¿Hasta cuándo vas tenernos en vilo? Si tú eres el Cristo, dínoslo abiertamente».
25 Isus im odgovori: »Rekoh vam pa ne vjerujete. Djela što ih ja činim u ime Oca svoga – ona svjedoče za mene.	25 Jesús les respondió: «Ya os lo he dicho, pero no me creéis. Las obras que hago en nombre de mi Padre son las que dan testimonio de mí;
26 Ali vi ne vjerujete jer niste od mojih ovaca.	26 pero vosotros no creéis porque no sois de mis ovejas.
27 Ovce moje slušaju glas moj; ja ih poznajem i one idu za mnom.	27 Mis ovejas escuchan mi voz; yo las conozco y ellas mi siguen.
28 Ja im dajem život vječni te neće propasti nikada i nitko ih neće ugrabiti iz moje ruke.	28 Yo les doy vida eterna y no perecerán jamás, y nadie las arrebatará de mi mano.
29 Otac moj, koji mi ih dade, veći je od svih i nitko ih ne može ugrabiti iz ruke Očeve.	29 El Padre, que me las ha dado, es más grande que todos, y nadie puede arrebatar nada de la mano del Padre.
30 Ja i Otac jedno smo.«	30 Yo y el Padre somos uno».
31 Židovi ponovno pograbiše kamenje da ga kamenuju.	31 Los judíos trajeron otra vez piedras para apedrearle.
32 Isus im odgovori: »Mnoga vam dobra djela Očeva pokazah. Za koje me od tih djela kamenujete?«	32 Jesús les dijo: «Muchas obras buenas que vienen del Padre os he mostrado. ¿Por cuál de esas obras queréis apedrearme?»
33 Odgovoriše mu Židovi: »Zbog dobra te djela ne kamenujemo, nego zbog hule: što ti – čovjek – sebe Bogom praviš.«	33 Le respondieron los judíos: «No queremos apedrearte por ninguna obra buena, sino por una blasfemia y porque tú, siendo hombre, te haces a ti mismo Dios».
34 Odgovori im Isus: »Nije li pisano u vašem Zakonu: Ja rekoh: bogovi ste!	34 Jesús les respondió: «¿No está escrito en vuestra Ley: Yo he dicho: dioses sois?
35 Ako bogovima nazva one kojima je riječ Božja upravljena – a Pismo se ne može dokinuti –	35 Si llama dioses a aquellos a quienes se dirigió la Palabra de Dios - y no puede fallar la Escritura -
36 kako onda vi onome kog Otac posveti i posla na svijet možete reći: ‘Huliš!’ – zbog toga što rekoh: ‘Sin sam Božji!’?	36 a aquel a quien el Padre ha santificado y enviado al mundo, ¿cómo le decís que blasfema por haber dicho: “Yo soy Hijo de Dios”?
37 Ako ne činim djela Oca svoga, nemojte mi vjerovati.	37 Si no hago las obras de mi Padre, no me creáis;
38 Ali ako činim, sve ako meni i ne vjerujete, djelima vjerujte pa uvidite i upoznajte da je Otac u meni i ja u Ocu.«	38 pero si las hago, aunque a mí no me creáis, creed por las obras, y así sabréis y conoceréis que el Padre está en mí y yo en el Padre».
39 Nato ga ponovno nastojahu uhvatiti, ali im on izmaknu iz ruku.	39 Querían de nuevo prenderle, pero se les escapó de las manos.
40 I ode ponovno na onu stranu Jordana – na mjesto gdje je prije Ivan krstio. I osta ondje.	40 Se marchó de nuevo al otro lado del Jordán, al lugar donde Juan había estado antes bautizando, y se quedó allí.
41 A mnogi dođoše k njemu i rekoše mu: »Ivan doduše ne učini nijednog znamenja, ali se sve obistinilo što je rekao o ovome.«	41 Muchos fueron donde él y decían: «Juan no realizó ninguna señal, pero todo lo que dijo Juan de éste, era verdad».
42 Mnogi ondje povjerovaše u njega.	42 Y muchos allí creyeron en él.