Apocalisse - Revelation 19

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και μετα ταυτα ηκουσα ως φωνην μεγαλην οχλου πολλου εν τω ουρανω, λεγοντος? Αλληλουια? η σωτηρια και η δοξα και η τιμη και η δυναμις ανηκουσιν εις Κυριον τον Θεον ημων,	1 Après cela j’ai entendu comme l’acclamation d’une foule immense. Ils disaient: Alléluia! À notre Dieu la victoire, la gloire et la puissance.
2 διοτι αληθιναι και δικαιαι ειναι αι κρισεις αυτου? διοτι εκρινε την πορνην την μεγαλην, ητις εφθειρε την γην με την πορνειαν αυτης, και εξεδικησεν εκ της χειρος αυτης το αιμα των δουλων αυτου.	2 Oui, ses décisions sont vraies et justes; il a jugé la grande prostituée dont les prostitutions pourrissaient le monde, il lui a réclamé le sang de ses serviteurs.”
3 Και εκ δευτερου ειπον? Αλληλουια? και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνων.	3 Et de nouveau ils ont dit: "Alléluia! Que sa fumée monte sans trêve pour les siècles des siècles!”
4 Και επεσον οι εικοσιτεσσαρες πρεσβυτεροι και τα τεσσαρα ζωα και προσεκυνησαν τον Θεον τον καθημενον επι του θρονου λεγοντες? Αμην, αλληλουια.	4 À ce moment les 24 Anciens et les quatre Vivants se sont jetés à terre pour adorer Dieu qui siège sur le trône. Ils ont dit: "Amen, Alléluia!”
5 Και εξηλθεν εκ του θρονου φωνη, λεγουσα? Αινειτε τον Θεον ημων, παντες οι δουλοι αυτου και οι φοβουμενοι αυτον και οι μικροι και οι μεγαλοι.	5 Alors une voix est sortie du trône qui disait: "Chantez pour notre Dieu, vous tous ses serviteurs, petits et grands, vous tous qui le craignez.”
6 Και ηκουσα ως φωνην οχλου πολλου, και ως φωνην υδατων πολλων, και ως φωνην βροντων ισχυρων, λεγοντων? Αλληλουια? διοτι εβασιλευσε Κυριος ο Θεος ο παντοκρατωρ.	6 J’ai entendu ensuite, comme l’acclamation d’une foule immense, comme le vacarme d’un gros torrent ou le grondement d’un fort tonnerre. Ils disaient: Alléluia! C’est maintenant le règne du Seigneur, de notre Dieu, maître de l’univers.
7 Ας χαιρωμεν και ας αγαλλιωμεθα και ας δωσωμεν την δοξαν εις αυτον, διοτι ηλθεν ο γαμος του Αρνιου, και η γυνη αυτου ητοιμασεν εαυτην.	7 Réjouissons-nous, crions de joie et rendons-lui gloire, car ce sont maintenant les noces de l’Agneau, et son épouse s’est préparée.
8 Και εδοθη εις αυτην να ενδυθη βυσσινον καθαρον και λαμπρον? διοτι το βυσσινον ειναι τα δικαιωματα των αγιων.	8 On lui a donné pour se vêtir du lin fin, blanc et net - ce lin fin, ce sont les actions méritoires des saints.
9 Και λεγει προς εμε? Γραψον, Μακαριοι οι κεκλημενοι εις το δειπνον του γαμου του Αρνιου. Και λεγει προς εμε? Ουτοι ειναι οι αληθινοι λογοι του Θεου.	9 À ce moment il me dit: "Écris ceci: Heureux les invités au banquet des noces de l’Agneau.” Et il me dit encore: "Ce sont des paroles de Dieu authentiques.”
10 Και επεσον εμπροσθεν των ποδων αυτου, δια να προσκυνησω αυτον. Και λεγει μοι? Προσεχε μη καμης τουτο? εγω ειμαι συνδουλος σου και των αδελφων σου, οιτινες εχουσι την μαρτυριαν του Ιησου? τον Θεον προσκυνησον? διοτι η μαρτυρια του Ιησου ειναι το πνευμα της προφητειας.	10 Alors je me suis jeté à ses pieds pour l’adorer, mais il m’a dit: "Non! Je sers comme toi et comme tes frères qui transmettent les déclarations de Jésus. C’est Dieu que tu dois adorer.” - Les déclarations de Jésus et l’esprit de prophétie sont la même chose.
11 Και ειδον τον ουρανον ανεωγμενον, και ιδου ιππος λευκος, και ο καθημενος επ' αυτον εκαλειτο Πιστος και Αληθινος, και κρινει και πολεμει εν δικαιοσυνη.	11 Alors j’ai vu le ciel ouvert. J’ai vu un cheval blanc et celui qui le monte; on l’appelle le Fidèle et le Vrai. Il juge, il combat, selon la droiture.
12 Οι δε οφθαλμοι αυτου ησαν ως φλοξ πυρος, και επι της κεφαλης αυτου διαδηματα πολλα, και ειχεν ονομα γεγραμμενον, το οποιον ουδεις γνωριζει ειμη αυτος,	12 Ses yeux sont une flamme de feu et l’on voit sur sa tête de nombreuses couronnes. Nul autre que lui ne connaît le Nom écrit sur lui.
13 και ητο ενδεδυμενος ιματιον βεβαμμενον με αιμα, και καλειται το ονομα αυτου? ο Λογος του Θεου.	13 Il s’enveloppe d’un manteau trempé de sang et on l’appelle le Verbe de Dieu.
14 Και τα στρατευματα τα εν τω ουρανω ηκολουθουν αυτον εφ' ιππων λευκων, ενδεδυμενοι βυσσινον λευκον και καθαρον.	14 Les armées du ciel le suivent, équipées de chevaux blancs, vêtues de lin fin net et blanc.
15 Και εκ του στοματος αυτου εξερχεται ρομφαια κοπτερα, δια να κτυπα με αυτην τα εθνη? και αυτος θελει ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα? και αυτος πατει τον ληνον του οινου του θυμου και της οργης του Θεου του παντοκρατορος?	15 Une épée aiguisée sort de sa bouche, pour en frapper les nations. C’est lui qui doit les mener avec une baguette de fer, et c’est lui encore qui foule au pressoir le vin de la fureur et de la colère de Dieu, Maître de l’univers.
16 και επι το ιματιον και επι τον μηρον αυτου εχει γεγραμμενον το ονομα, Βασιλευς βασιλεων και Κυριος κυριων.	16 Sur son manteau et sur sa cuisse, un titre est inscrit: Roi des rois et Seigneur des seigneurs.
17 Και ειδον ενα αγγελον ισταμενον εν τω ηλιω, και εκραξε μετα φωνης μεγαλης, λεγων προς παντα τα ορνεα τα πετωμενα εις το μεσουρανημα? Ελθετε και συναγεσθε εις το δειπνον του μεγαλου Θεου,	17 Je vis alors un ange debout sur le soleil, appelant à grands cris tous les oiseaux qui volaient dans les hauteurs du ciel: "Tous ici, rassemblez-vous pour le grand banquet de Dieu!
18 δια να φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχων και σαρκας ισχυρων και σαρκας ιππων και των καθημενων επ' αυτων και σαρκας παντων ελευθερων και δουλων και μικρων και μεγαλων.	18 Vous mangerez la chair des rois, la chair des généraux, la chair des héros, des chevaux et des cavaliers. Libres ou esclaves, petits et grands, vous les mangerez tous.”
19 Και ειδον το θηριον και τους βασιλεις της γης και τα στρατευματα αυτων συνηγμενα, δια να καμωσι πολεμον με τον καθημενον επι του ιππου και με το στρατευμα αυτου.	19 Je vis la bête avec les rois de la terre et leurs armées, réunis pour combattre celui qui monte le cheval et son armée.
20 Και επιασθη το θηριον και μετα τουτου ο ψευδοπροφητης, οστις εκαμε τα σημεια ενωπιον αυτου, με τα οποια επλανησε τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας την εικονα αυτου? ζωντες ερριφθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος, την καιομενην με το θειον.	20 La bête fut prise, et avec elle le faux prophète qui faisait des prodiges à son service: il a égaré grâce à ses prodiges ceux qui ont reçu la marque de la bête et adorent son image. Les deux furent jetés vivants dans l’étang de feu où brûle le soufre.
21 Και οι λοιποι εφονευθησαν με την ρομφαιαν του καθημενου επι του ιππου, την εξερχομενην εκ του στοματος αυτου? και παντα τα ορνεα εχορτασθησαν εκ των σαρκων αυτων.	21 Tous les autres furent massacrés par l’épée de celui qui monte le cheval, cette épée qui sort de sa bouche, et tous les oiseaux du ciel se sont rassasiés de leurs chairs.