Prima lettera ai Tessalonicesi - 1 Thessalonians 2

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Διοτι σεις εξευρετε, αδελφοι, την προς εσας εισοδον ημων, οτι δεν εγεινε ματαια,	1 Vous savez, frères, que notre passage chez vous n’a pas été sans profit.
2 αλλα και προπαθοντες και υβρισθεντες, καθως εξευρετε, εν Φιλιπποις, ελαβομεν θαρρος εις τον Θεον ημων να λαλησωμεν προς εσας το ευαγγελιον του Θεου με πολυν αγωνα.	2 Nous venions juste d’être bien éprouvés et maltraités à Philippes, comme vous le savez, mais, comptant sur Dieu, nous avons pris le risque de vous annoncer l’Évangile de Dieu malgré une forte opposition.
3 Διοτι η προτροπη ημων δεν ητο εκ πλανης ουδε εξ ακαθαρσιας ουτε μετα δολου?	3 Nous ne vous avons pas fait entendre la voix de l’erreur ou de l’impureté, et nous n’avons rien déguisé.
4 αλλα καθως εδοκιμασθημεν υπο του Θεου δια να εμπιστευθωμεν το ευαγγελιον, ουτω λαλουμεν, ουχι ως αρεσκοντες εις ανθρωπους, αλλ' εις τον Θεον τον δοκιμαζοντα τας καρδιας ημων.	4 Puisque c’est Dieu qui nous a examinés et retenus pour nous confier l’Évangile, nous le prêchons, non pour plaire aux hommes, mais à Dieu qui examine nos cœurs.
5 Διοτι ουτε λογον κολακειας μετεχειρισθημεν ποτε, καθως εξευρετε, ουτε προφασιν πλεονεξιας, μαρτυς ο Θεος,	5 Pas un moment nous ne vous avons flattés, comme vous le savez; et nous n’avons pas cherché l’argent - Dieu en est témoin -
6 ουτε εζητησαμεν δοξαν εξ ανθρωπων, ουτε αφ' υμων ουτε απ' αλλων	6 ou les honneurs, que cela vienne de vous ou d’autres personnes.
7 καιτοι δυναμενοι να διδωμεν βαρος ως αποστολοι του Χριστου, αλλ' εσταθημεν γλυκεις εν τω μεσω υμων, καθως η τροφος περιθαλπει τα εαυτης τεκνα?	7 Comme apôtres du Christ, nous aurions pu nous faire servir; mais nous nous sommes faits tout petits au milieu de vous, comme la maman qui joue avec son bébé.
8 ουτως εχοντες ενθερμον αγαπην προς εσας, ευχαριστουμεθα να μεταδωσωμεν ουχι μονον το ευαγγελιον του Θεου αλλα και τας ψυχας ημων, επειδη εσταθητε αγαπητοι εις ημας.	8 Nous tenions tellement à vous que nous étions prêts à vous donner, non seulement l’Évangile de Dieu, mais notre propre vie. C’est que vous nous étiez vraiment chers.
9 Διοτι ενθυμεισθε, αδελφοι, τον κοπον ημων και τον μοχθον? επειδη νυκτα και ημεραν εργαζομενοι, δια να μη επιβαρυνωμεν τινα εξ υμων, εκηρυξαμεν εις εσας το ευαγγελιον του Θεου.	9 Rappelez-vous, frères, nos fatigues et nos soucis. Tout en vous prêchant l’Évangile de Dieu, nous avons travaillé de nuit et de jour pour n’être à la charge d’aucun d’entre vous.
10 Σεις εισθε μαρτυρες και ο Θεος οτι οσιως και δικαιως και αμεμπτως εφερθημεν προς εσας τους πιστευοντας,	10 Vous êtes témoins, et Dieu aussi, que nous avons été vraiment saints, droits et sans reproche avec vous tous qui avez cru.
11 καθως εξευρετε οτι ενα εκαστον υμων, ως πατηρ τα εαυτου τεκνα,	11 Vous savez comment nous avons suivi chacun de vous, comme un père ses enfants.
12 σας προετρεπομεν και παρηγορουμεν και διεμαρτυρομεθα, δια να περιπατησητε αξιως του Θεου του προσκαλουντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξαν.	12 Nous vous avons encouragés et instruits, et nous avons insisté pour que votre façon de vivre soit digne du Dieu qui vous a appelés à son Royaume et à sa Gloire.
13 Δια τουτο και ημεις ευχαριστουμεν τον Θεον αδιαλειπτως, οτι παραλαβοντες τον λογον του Θεου, τον οποιον ηκουσατε παρ' ημων, εδεχθητε αυτον ουχι ως λογον ανθρωπων, αλλα καθως ειναι αληθως, λογον Θεου, οστις και ενεργειται μεταξυ υμων των πιστευοντων.	13 Justement, nous rendons grâce à Dieu constamment parce que, après avoir entendu et reçu de nous la parole de Dieu, vous l’avez prise, non pour une parole humaine, mais pour ce qu’elle est vraiment: une parole de Dieu. Et elle est active parmi vous qui croyez.
14 Διοτι σεις εγεινετε, αδελφοι, μιμηται των εκκλησιων του Θεου, αιτινες ειναι εν τη Ιουδαια εν Χριστω Ιησου, επειδη και σεις επαθετε τα αυτα υπο των ιδιων υμων ομοεθνων, καθως και αυτοι υπο των Ιουδαιων,	14 Dans le Christ, frères, vous avez suivi en tout les Églises de Dieu en Judée: vous avez été persécutés par vos frères de race, tout comme elles l’ont été par les Juifs.
15 οιτινες και τον Κυριον Ιησουν εθανατωσαν και τους ιδιους αυτων προφητας, και ημας εξεδιωξαν, και εις τον Θεον δεν αρεσκουσι, και εις παντας τους ανθρωπους ειναι εναντιοι,	15 Ce sont eux qui ont tué Jésus et les prophètes, et maintenant ils nous poursuivent. Ils ne plaisent sûrement pas à Dieu, et ils se font les ennemis de tous les hommes,
16 εμποδιζοντες ημας να λαλησωμεν προς τα εθνη δια να σωθωσι, δια να αναπληρωσωσι τας αμαρτιας εαυτων παντοτε. Εφθασε δε επ' αυτους η οργη μεχρι τελους.	16 quand ils nous empêchent de prêcher aux païens pour qu’ils soient sauvés. Ils font tout pour mettre le comble à leurs péchés, mais à la fin, la Colère va se décharger sur eux.
17 Αλλ' ημεις, αδελφοι, ορφανισθεντες αφ' υμων προς ολιγον καιρον, προσωπικως ουχι κατα την καρδιαν, εσπουδασαμεν περισσοτερον μετα πολλης επιθυμιας να ιδωμεν το προσωπον σας.	17 Frères, comme nous nous trouvions privés de vous depuis un bon moment, de corps mais non de cœur, nous avions un grand désir de revoir vos visages et nous en cherchions le moyen.
18 Δια τουτο ηθελησαμεν να ελθωμεν προς εσας, εγω μαλιστα ο Παυλος, και απαξ και δις, και ημποδισεν ημας ο Σατανας.	18 Nous avons voulu aller chez vous - pour moi, Paul, ç’a été plus d’une fois - mais Satan nous a mis des obstacles.
19 Διοτι τις η ελπις ημων η η χαρα η ο στεφανος της καυχησεως; η ουχι και σεις εμπροσθεν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου εν τη παρουσια αυτου;	19 Car, où sont nos espoirs et qui est notre joie sinon vous? Et qui sera notre couronne et notre orgueil en présence du Seigneur Jésus le jour où il nous visitera?
20 Διοτι σεις εισθε η δοξα ημων και η χαρα.	20 C’est vous qui êtes notre gloire et notre joie.