Atti degli Apostoli - Acts 4

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Ενω δε αυτοι ελαλουν προς τον λαον, ηλθον επ' αυτους οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι Σαδδουκαιοι,	1 Ils parlaient encore au peuple quand survinrent les prêtres, le commandant du Temple et lesSadducéens,
2 αγανακτουντες διοτι εδιδασκον τον λαον και εκηρυττον δια του Ιησου την εκ νεκρων αναστασιν?	2 contrariés de les voir enseigner le peuple et annoncer en la personne de Jésus la résurrection desmorts.
3 και επεβαλον επ' αυτους τας χειρας και εθεσαν υπο φυλαξιν εως της αυριον, διοτι ητο ηδη εσπερα.	3 Ils mirent la main sur eux et les emprisonnèrent jusqu'au lendemain, car déjà le soir tombait.
4 Πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν, και εγεινεν ο αριθμος των ανδρων ως πεντε χιλιαδες.	4 Cependant beaucoup de ceux qui avaient entendu la parole embrassèrent la foi, et le nombre desfidèles, en ne comptant que les hommes, fut d'environ 5.000.
5 Και τη επαυριον συνηχθησαν εις την Ιερουσαλημ οι αρχοντες αυτων και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις,	5 Le lendemain les chefs des Juifs, les anciens et les scribes se rassemblèrent à Jérusalem.
6 και Αννας ο αρχιερευς και Καιαφας και Ιωαννης και Αλεξανδρος και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου.	6 Il y avait là Anne le grand prêtre, Caïphe, Jonathan, Alexandre et tous les membres des famillespontificales.
7 Και στησαντες αυτους εις το μεσον, ηρωτων? Δια ποιας δυναμεως η δια ποιου ονοματος επραξατε τουτο σεις;	7 Ils firent comparaître les apôtres et se mirent à les questionner: "Par quel pouvoir ou par quel nomavez-vous fait cela, vous autres?"
8 Τοτε ο Πετρος, πλησθεις Πνευματος Αγιου, ειπε προς αυτους? Αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι του Ισραηλ,	8 Alors Pierre, rempli de l'Esprit Saint, leur dit: "Chefs du peuple et anciens,
9 εαν ημεις ανακρινωμεθα σημερον δια ευεργεσιαν προς ανθρωπον ασθενουντα, δια ποιας δυναμεως ουτος ιατρευθη,	9 puisqu'aujourd'hui nous avons à répondre en justice du bien fait à un infirme et du moyen par lequel ila été guéri,
10 ας ηναι γνωστον εις παντας υμας και εις παντα τον λαον του Ισραηλ οτι δια του ονοματος του Ιησου Χριστου του Ναζωραιου, τον οποιον σεις εσταυρωσατε, τον οποιον ο Θεος ανεστησεν εκ νεκρων, δια τουτου παρισταται ουτος ενωπιον υμων υγιης.	10 sachez-le bien, vous tous, ainsi que tout le peuple d'Israël: c'est par le nom de Jésus Christ leNazôréen, celui que vous, vous avez crucifié, et que Dieu a ressuscité des morts, c'est par son nom et par nulautre que cet homme se présente guéri devant vous.
11 Ουτος ειναι ο λιθος ο εξουθενηθεις εφ' υμων των οικοδομουντων, οστις εγεινε κεφαλη γωνιας.	11 C'est lui la pierre que vous, les bâtisseurs, avez dédaignée, et qui est devenue la pierre d'angle.
12 Και δεν υπαρχει δι' ουδενος αλλου η σωτηρια? διοτι ουτε ονομα αλλο ειναι υπο τον ουρανον δεδομενον μεταξυ των ανθρωπων, δια του οποιου πρεπει να σωθωμεν.	12 Car il n'y a pas sous le ciel d'autre nom donné aux hommes, par lequel nous devions être sauvés."
13 Θεωρουντες δε την παρρησιαν του Πετρου και Ιωαννου, και πληροφορηθεντες οτι ειναι ανθρωποι αγραμματοι και ιδιωται, εθαυμαζον και ανεγνωριζον αυτους οτι ησαν μετα του Ιησου?	13 Considérant l'assurance de Pierre et de Jean et se rendant compte que c'étaient des gens sansinstruction ni culture, les sanhédrites étaient dans l'étonnement. Ils reconnaissaient bien en eux ceux qui étaientavec Jésus;
14 βλεποντες δε τον ανθρωπον τον τεθεραπευμενον ισταμενον μετ' αυτων, δεν ειχον ουδεν να αντειπωσι.	14 en même temps ils voyaient, debout auprès d'eux, l'homme qui avait été guéri; aussi n'avaient-ils rienà répliquer.
15 Προσταξαντες δε αυτους να απελθωσιν εξω του συνεδριου, συνεβουλευθησαν προς αλληλους,	15 Ils les firent alors sortir du Sanhédrin et se mirent à délibérer entre eux.
16 λεγοντες? Τι θελομεν καμει εις τους ανθρωπους τουτους; επειδη οτι μεν εγεινε δι' αυτων γνωστον θαυμα, ειναι φανερον εις παντας τους κατοικουντας την Ιερουσαλημ, και δεν δυναμεθα να αρνηθωμεν τουτο?	16 Ils disaient: "Qu'allons-nous faire à ces gens-là? Qu'un signe notoire ait été opéré par eux, c'est tropclair pour tous les habitants de Jérusalem, et nous ne pouvons le nier.
17 αλλα δια να μη διαδοθη περισσοτερον εις τον λαον, ας απειλησωμεν αυτους αυστηρως να μη λαλωσι πλεον εν τω ονοματι τουτω προς μηδενα ανθρωπον.	17 Mais pour que cela ne se répande pas davantage dans le peuple, empêchons-les par des menaces deparler désormais à qui que ce soit en ce nom-là."
18 Και καλεσαντες αυτους, παρηγγειλαν εις αυτους να μη λαλωσι καθολου μηδε να διδασκωσιν εν τω ονοματι του Ιησου.	18 Ils les rappelèrent donc et leur défendirent de souffler mot et d'enseigner au nom de Jésus.
19 Ο δε Πετρος και Ιωαννης αποκριθεντες προς αυτους, ειπον? Αν ηναι δικαιον ενωπιον του Θεου να ακουωμεν εσας μαλλον παρα τον Θεον, κρινατε.	19 Mais Pierre et Jean de leur rétorquer: "S'il est juste aux yeux de Dieu de vous obéir plutôt qu'à Dieu,à vous d'en juger.
20 Διοτι ημεις δεν δυναμεθα να μη λαλωμεν οσα ειδομεν και ηκουσαμεν.	20 Nous ne pouvons pas, quant à nous, ne pas publier ce que nous avons vu et entendu."
21 Οι δε, παλιν απειλησαντες αυτους απελυσαν, μη ευρισκοντες το πως να τιμωρησωσιν αυτους, δια τον λαον, διοτι παντες εδοξαζον τον Θεον δια το γεγονος.	21 Cependant, après de nouvelles menaces, ils les relâchèrent, ne voyant pas comment les punir, à causedu peuple: car tout le monde glorifiait Dieu de ce qui s'était passé.
22 Επειδη ο ανθρωπος, εις τον οποιον εγεινε το θαυμα τουτο της θεραπειας, ητο περισσοτερον των τεσσαρακοντα ετων.	22 L'homme guéri miraculeusement avait en effet plus de 40 ans.
23 Και αφου απελυθησαν, ηλθον προς τους οικειους και απηγγειλαν οσα ειπον προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι.	23 Une fois relâchés, ils se rendirent auprès des leurs et rapportèrent tout ce que les grands prêtres et lesanciens leur avaient dit.
24 Οι δε ακουσαντες, ομοθυμαδον υψωσαν την φωνην προς τον Θεον και ειπον? Δεσποτα, συ εισαι ο Θεος, οστις εκαμες τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις,	24 A ce récit, d'un seul élan, ils élevèrent la voix vers Dieu et dirent: "Maître, c'est toi qui as fait le ciel,la terre, la mer et tout ce qui s'y trouve;
25 οστις ειπας δια στοματος Δαβιδ του δουλου σου? Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια;	25 c'est toi qui as dit par l'Esprit Saint et par la bouche de notre père David, ton serviteur: Pourquoi cettearrogance chez les nations, ces vains projets chez les peuples?
26 παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου κατα του Κυριου και κατα του Χριστου αυτου.	26 Les rois de la terre se sont mis en campagne et les magistrats se sont rassemblés de concert contre leSeigneur et contre son Oint.
27 Διοτι συνηχθησαν επ' αληθειας εναντιον του αγιου Παιδος σου Ιησου, τον οποιον εχρισας, και ο Ηρωδης και ο Ποντιος Πιλατος μετα των εθνων και των λαων του Ισραηλ,	27 Oui vraiment, ils se sont rassemblés dans cette ville contre ton saint serviteur Jésus, que tu as oint,Hérode et Ponce Pilate avec les nations païennes et les peuples d'Israël,
28 δια να καμωσιν οσα η χειρ σου και η βουλη σου προωρισε να γεινωσι?	28 pour accomplir tout ce que, dans ta puissance et ta sagesse, tu avais déterminé par avance.
29 και τωρα, Κυριε, βλεψον εις τας απειλας αυτων και δος εις τους δουλους σου να λαλωσι τον λογον σου μετα πασης παρρησιας,	29 A présent donc, Seigneur, considère leurs menaces et, afin de permettre à tes serviteurs d'annoncer taparole en toute assurance,
30 εκτεινων την χειρα σου εις θεραπειαν και γινομενων σημειων και τεραστιων δια του ονοματος του αγιου Παιδος σου Ιησου.	30 étends la main pour opérer des guérisons, signes et prodiges par le nom de ton saint serviteur Jésus."
31 Μετα δε την δεησιν αυτων εσεισθη ο τοπος οπου ησαν συνηγμενοι, και επλησθησαν απαντες Πνευματος Αγιου και ελαλουν τον λογον του Θεου μετα παρρησιας.	31 Tandis qu'ils priaient, l'endroit où ils se trouvaient réunis trembla; tous furent alors remplis du SaintEsprit et se mirent à annoncer la parole de Dieu avec assurance.
32 Του δε πληθους των πιστευσαντων η καρδια και η ψυχη ητο μια, και ουδε εις ελεγεν οτι ειναι εαυτου τι εκ των υπαρχοντων αυτου αλλ' ειχον τα παντα κοινα.	32 La multitude des croyants n'avait qu'un coeur et qu'une âme. Nul ne disait sien ce qui lui appartenait,mais entre eux tout était commun.
33 Και μετα δυναμεως μεγαλης απεδιδον οι αποστολοι την μαρτυριαν της αναστασεως του Κυριου Ιησου, και χαρις μεγαλη ητο επι παντας αυτους.	33 Avec beaucoup de puissance, les apôtres rendaient témoignage à la résurrection du Seigneur Jésus, etils jouissaient tous d'une grande faveur.
34 Επειδη ουδε ητο τις μεταξυ αυτων ενδεης? διοτι οσοι ησαν κτητορες αγρων η οικιων, πωλουντες εφερον τας τιμας των πωλουμενων	34 Aussi parmi eux nul n'était dans le besoin; car tous ceux qui possédaient des terres ou des maisonsles vendaient, apportaient le prix de la vente
35 και εθετον εις τους ποδας των αποστολων? και διεμοιραζετο εις εκαστον κατα την χρειαν την οποιαν ειχε.	35 et le déposaient aux pieds des apôtres. On distribuait alors à chacun suivant ses besoins.
36 Και ο Ιωσης, ο επονομασθεις υπο των αποστολων Βαρναβας, το οποιον μεθερμηνευομενον ειναι υιος παρηγοριας Λευιτης, Κυπριος το γενος,	36 Joseph, surnommé par les apôtres Barnabé (ce qui veut dire fils d'encouragement), lévite originairede Chypre,
37 εχων αγρον επωλησε και εφερε τα χρηματα και εθεσεν εις τους ποδας των αποστολων.	37 possédait un champ; il le vendit, apporta l'argent et le déposa aux pieds des apôtres.