Atti degli Apostoli - Acts 14

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Εν δε τω Ικονιω εισελθοντες ομου εις την συναγωγην των Ιουδαιων, ελαλησαν ουτως ωστε επιστευσε πολυ πληθος Ιουδαιων τε και Ελληνων.	1 Les choses se passèrent de la même façon à Iconium. Ils entrent à la synagogue des Juifs et ils parlent de telle façon qu’un grand nombre de Juifs et de Grecs croient;
2 Οσοι δε Ιουδαιοι δεν επειθοντο παρωξυναν και διεστρεψαν τας ψυχας των εθνικων κατα των αδελφων.	2 mais alors les Juifs qui n’ont pas cru excitent et indisposent les païens contre les frères.
3 Ικανον λοιπον καιρον διετριψαν λαλουντες μετα παρρησιας περι του Κυριου, οστις εμαρτυρει εις τον λογον της χαριτος αυτου, και εδιδε να γινωνται σημεια και τερατα δια των χειρων αυτων.	3 Ils restèrent là un bon bout de temps, pleins d’assurance dans le Seigneur; il rendait témoignage à cette annonce de sa grâce par les signes et miracles qu’il opérait par leurs mains.
4 Εσχισθη δε το πληθος της πολεως, και οι μεν ησαν μετα των Ιουδαιων, οι δε μετα των αποστολων.	4 L’ensemble de la ville se divisa: les uns étaient pour les Juifs, les autres pour les apôtres.
5 Και οτε ωρμησαν οι εθνικοι και οι Ιουδαιοι μετα των αρχοντων αυτων εις το να υβρισωσι και να λιθοβολησωσιν αυτους,	5 Il y eut un complot de païens et de Juifs, où participaient leurs chefs, pour les maltraiter et les tuer à coups de pierres.
6 εννοησαντες κατεφυγον εις τας πολεις της Λυκαονιας Λυστραν και Δερβην και τα περιχωρα,	6 Mis au courant, ils s’enfuirent vers les villes de Lycaonie: Lystres, Derbé et la région environnante.
7 και εκει εκηρυττον το ευαγγελιον.	7 C’est là qu’ils restèrent à évangéliser.
8 Εν δε τοις Λυστροις εκαθητο ανηρ τις αδυνατος τους ποδας, χωλος υπαρχων εκ κοιλιας μητρος αυτου, οστις ποτε δεν ειχε περιπατησει.	8 On pouvait voir à Lystres un homme impotent assis les jambes croisées. C’était un invalide de naissance: il n’avait jamais marché.
9 Ουτος ηκουε τον Παυλον λαλουντα? οστις ατενισας εις αυτον και ιδων οτι εχει πιστιν δια να σωθη,	9 Tandis qu’il écoutait le discours de Paul, celui-ci le fixa du regard et vit qu’il avait la foi pour être sauvé.
10 ειπε μετα μεγαλης φωνης? Σηκωθητι επι τους ποδας σου ορθος. Και επηδα και περιεπατει.	10 Alors il lui dit d’une voix forte: "Lève-toi, tiens-toi sur tes pieds!” Il se leva d’un bond et commença à marcher.
11 Οι δε οχλοι, ιδοντες τουτο το οποιον εκαμεν ο Παυλος, υψωσαν την φωνην αυτων, λεγοντες Λυκαονιστι? Οι θεοι ομοιωθεντες με ανθρωπους κατεβησαν προς ημας.	11 En voyant ce que Paul venait de faire, la foule se mit à crier dans son dialecte, en lycaonien: "Les dieux ont pris forme humaine et sont descendus chez nous!”
12 Και ωνομαζον τον μεν Βαρναβαν Δια, τον δε Παυλον Ερμην, επειδη αυτος ητο ο αρχηγος του λογου.	12 Pour eux Barnabé était Zeus, et Paul, Hermès, car c’est lui qui parlait le plus.
13 Και ο ιερευς του Διος, του οντος εμπροσθεν της πολεως αυτων, εφερε ταυρους και στεμματα εις τας πυλας μετα του οχλου και ηθελε να προσφερη θυσιαν.	13 Le prêtre du Zeus de l’entrée de la ville amena des taureaux et des guirlandes, car il s’était mis d’accord avec la foule pour les offrir en sacrifice.
14 Ακουσαντες δε οι αποστολοι Βαρναβας και Παυλος, διεσχισαν τα ιματια αυτων και επηδησαν εις το μεσον του οχλου, κραζοντες	14 En entendant cela, les apôtres Barnabé et Paul déchirèrent leurs vêtements; ils se précipitèrent vers la foule en criant:
15 και λεγοντες? Ανδρες, τι καμνετε ταυτα; και ημεις ειμεθα ανθρωποι ομοιοπαθεις με σας, κηρυττοντες προς εσας να επιστρεψητε απο τουτων των ματαιων προς τον Θεον τον ζωντα, οστις εκαμε τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις?	15 "Que faites-vous? Comme vous, nous sommes humains et mortels, et nous venons justement vous dire de laisser toutes ces choses sans valeur, et de vous tourner vers le Dieu vivant qui a fait le ciel et la terre ainsi que la mer, avec tout ce qu’ils contiennent.
16 οστις εν ταις παρελθουσαις γενεαις αφηκε παντα τα εθνη να περιπατωσιν εν ταις οδοις αυτων.	16 Au cours des générations passées il a laissé les nations suivre chacune son chemin.
17 καιτοι δεν αφηκεν αμαρτυρητον εαυτον αγαθαποιων, διδων εις ημας ουρανοθεν βροχας και καιρους καρποφορους, γεμιζων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας ημων.	17 Mais en même temps il répandait ses bienfaits, car il ne voulait pas rester inconnaissable; c’est lui qui vous donne les pluies du ciel, la saison des récoltes, la nourriture abondante; c’est lui qui met la joie dans vos cœurs.”
18 Και ταυτα λεγοντες μολις εμποδισαν τους οχλους, ωστε να μη προσφερωσι θυσιαν εις αυτους.	18 Paul et Barnabé développèrent ce thème; ils eurent bien du mal à empêcher la foule de leur offrir un sacrifice.
19 Εν τουτω δε ηλθον Ιουδαιοι εξ Αντιοχειας και Ικονιου, και πεισαντες τους οχλους και λιθοβολησαντες τον Παυλον, εσυραν εξω της πολεως, νομισαντες οτι απεθανεν.	19 Ils restèrent tout un temps en cet endroit, où ils enseignaient. Ensuite arrivèrent les Juifs d’Antioche de Pisidie. Ils parlèrent avec beaucoup d’assurance, affirmant qu’il n’y avait rien de vrai dans toute cette prédication, que tout était inventions. Ils surent amener la population à s’éloigner d’eux et finalement ils lapidèrent Paul. Ils le traînèrent hors de la ville pensant qu’il était mort.
20 Οτε δε περιεκυκλωσαν αυτον οι μαθηται, σηκωθεις εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθε μετα του Βαρναβα εις Δερβην.	20 Mais alors ses disciples vinrent l’entourer; il se releva pour rentrer dans la ville, et le lendemain il sortit avec Barnabé pour Derbé.
21 Και αφου εκηρυξαν το ευαγγελιον εν τη πολει εκεινη και εμαθητευσαν ικανους, υπεστρεψαν εις την Λυστραν και Ικονιον και Αντιοχειαν,	21 Ils évangélisèrent cette ville où ils firent un bon nombre de disciples, puis ils repartirent sur Lystres, Iconium et Antioche.
22 επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων, προτρεποντες να εμμενωσιν εις την πιστιν, και διδασκοντες οτι δια πολλων θλιψεων πρεπει να εισελθωμεν εις την βασιλειαν του Θεου.	22 Ce faisant, ils affermissaient les disciples: "Persévérez dans la foi, leur disaient-ils, il nous faut passer par beaucoup d’épreuves pour entrer dans le Royaume de Dieu.”
23 Και αφου εχειροτονησαν εις αυτους πρεσβυτερους κατα πασαν εκκλησιαν, προσευχηθεντες με νηστειας, αφιερωσαν αυτους εις τον Κυριον, εις τον οποιον ειχον πιστευσει.	23 Ils établissaient des Anciens dans chaque Église - ils le faisaient avec jeûnes et prières, puis ils les confiaient au Seigneur en qui ils avaient cru.
24 Και διελθοντες την Πισιδιαν ηλθον εις Παμφυλιαν,	24 Traversant toute la Pisidie ils atteignirent la Pamphylie.
25 και κηρυξαντες τον λογον εν Περγη, κατεβησαν εις Ατταλειαν,	25 À Pergé ils annoncèrent la Parole, puis ils descendirent à Attalia.
26 και εκειθεν απεπλευσαν εις Αντιοχειαν, οθεν ησαν παραδεδομενοι εις την χαριν του Θεου δια το εργον, το οποιον εξετελεσαν.	26 De là ils firent voile sur Antioche d’où ils avaient été recommandés à la grâce de Dieu pour cette mission qu’ils venaient de remplir.
27 Ελθοντες δε και συναξαντες την εκκλησιαν, ανηγγειλαν οσα εκαμεν ο Θεος δι' αυτων, και οτι ηνοιξεν εις τα εθνη θυραν πιστεως.	27 À leur arrivée ils convoquèrent toute l’Église; ils racontèrent tout ce que Dieu avait fait avec eux et comment il avait ouvert aux peuples païens la porte de la foi.
28 Και διετριβον εκει ουκ ολιγον καιρον μετα των μαθητων.	28 Ils restèrent là tout un temps avec les disciples.