ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 12

GREEK BIBLE	BIBBIA TINTORI
1 Δικαιος εισαι Κυριε, οταν δικολογωμαι μετα σου? πλην ας διαλεχθω μετα σου περι των κρισεων σου? διατι η οδος των ασεβων ευοδουται; δια τι ευημερουσι παντες οι φερομενοι απιστως;	1 Tu sei troppo giusto, o Signore, perchè io possa disputare contro di te, pure di cose giuste vo' parlarti: « Perchè la via degli empi trionfa, e son felici tutti gli empi, i malfattori?
2 Εφυτευσας αυτους, μαλιστα ερριζωθησαν? αυξανουσι, μαλιστα καρποφορουσι? συ εισαι πλησιον του στοματος αυτων και μακραν απο των νεφρων αυτων.	2 Tu li piantasti ed essi han barbicato, e prosperano e fruttificano, tu sei vicino alla loro bocca e lontano dal loro cuore.
3 Αλλα συ, Κυριε, με γνωριζεις? με ειδες και εδοκιμασας την καρδιαν μου ενωπιον σου? συρε αυτους ως προβατα δια σφαγην και ετοιμασον αυτους δια την ημεραν της σφαγης.	3 Ma tu, o Signore, mi hai conosciuto, mi hai veduto, ed hai provato che il mio cuore è con te. Radunali come gregge al macello, tienli da parte pel giorno della strage.
4 Εως ποτε θελει πενθει η γη, και ο χορτος παντος αγρου θελει ξηραινεσθαι δια την κακιαν των κατοιουντων εν αυτη; Ηφανισθησαν τα κτηνη και τα πτηνα, διοτι ειπον, δεν θελει ιδει τα εσχατα ημων.	4 Fino a quando sarà in lutto la terra, e si seccherà l'erba di tutti i campi per la malizia di quelli che vi abitano? Bestie ed uccelli sono stati distrutti, perchè essi han detto: « Egli non vedrà la nostra fine ».
5 Εαν τρεξης μετα των πεζων και σε καμωσι να ατονησης, τοτε πως θελεις αντιπαραταχθη προς τους ιππους; και εαν απεκαμες εν τη γη της ειρηνης, εφ' ην ηλπιζες, τοτε πως θελεις καμει εις το φρυαγμα του Ιορδανου;	5 Se tu ti sei stancato correndo con gente a piedi, come potrai gareggiare coi cavalli? Se ti ci vuole una terra di pace per esser sicuro, che farai nella superbia del Giordano?
6 Διοτι και οι αδελφοι σου και ο οικος του πατρος σου και αυτοι εφερθησαν απιστως προς σε? ναι, αυτοι εβοησαν οπισθεν σου μεγαλοφωνως? μη πιστευσης αυτους, και αν λαλησωσι καλα προς σε.	6 Ecco, i tuoi stessi fratelli e la casa di tuo padre ti han fatto guerra, ed han gridato a gran voce dietro di te: Non ti fidar di loro, dato che ti dicessero delle buone parole.
7 Εγκατελιπον τον οικον μου, αφηκα την κληρονομιαν μου, εδωκα την ηγαπημενην της ψυχης μου εις τας χειρας των εχθρων αυτης.	7 Ho abbandonata la mia casa, ho lasciata la mia eredità, ho abbandonata l'anima mia diletta nelle mani dei suoi nemici.
8 Η κληρονομια μου εγεινεν εις εμε ως λεων εν δρυμω? εξεπεμψε την φωνην αυτης εναντιον μου? δια τουτο εμισησα αυτην.	8 La mia eredità è divenuta per me come un leone nella foresta, ha alzata contro me la voce, per questo l'ho presa a noia.
9 Η κληρονομια μου ειναι εις εμε ορνεον αρπακτικον, τα ορνεα κυκλω ειναι εναντιον αυτης? ελθετε, συναχθητε, παντα τα θηρια του αγρου, ελθετε να καταφαγητε αυτην.	9 E' forse per me la mia eredità un uccello a vari colori? E' un uccello tutto variopinto? Venite, radunatevi tutte, bestie delia terra, correte a, divorare:
10 Ποιμενες πολλοι διεφθειραν τον αμπελωνα μου, κατεπατησαν την μεριδα μου, κατεστησαν την μεριδα την επιθυμητην μου ερημον αβατον.	10 molti pastori han rovinata la mia vigna, han calpestato il mio possesso, han cangiata la mia parte diletta in desolato deserto.
11 Παρεδωκαν αυτην εις ερημωσιν? ερημωθεισα πενθει ενωπιον μου? πασα η γη ηρημωθη, διοτι δεν υπαρχει ο φροντιζων.	11 L'hanno abbandonata alla distruzione, ed essa piange dinanzi a me. Tutta la terra è stata orrendamente desolata, perchè non v'è nessuno che rifletta nel cuore.
12 Επι πασας τας υψηλας θεσεις της ερημου ηλθον οι λεηλαται? διοτι η μαχαιρα του Κυριου θελει καταφαγει απ' ακρου της γης εως ακρου της γης? εις ουδεμιαν σαρκα δεν θελει εισθαι ειρηνη.	12 I devastatori son venuti per tutte le vie del deserto, perchè la spada del Signore divorerà da un estremo all'altro della terra: per nessun mortale vi sarà bene.
13 Εσπειραν σιτον αλλα θελουσι θερισει ακανθας? εκοπιασαν αλλα δεν θελουσιν ωφεληθη? και θελετε αισχυνθη δια τα προιοντα σας απο του φλογερου θυμου του Κυριου.	13 Han seminato grano ed han raccolto spine, hanno avuta un'eredità, ma non gioverà loro: sarete svergognati dai vostri frutti per la furibonda ira del Signore.
14 Ουτω λεγει ο Κυριος κατα παντων των κακων γειτονων μου, οιτινες εγγιζουσι την κληρονομιαν την οποιαν κληροδοτησα εις τον λαον μου τον Ισραηλ? Ιδου, θελω αποσπασει αυτους απο της γης αυτων, και θελω αποσπασει τον οικον Ιουδα εκ μεσου αυτων.	14 Ecco quanto dice il Signore contro i miei pessimi vicini, i quali toccano l'eredità da me distribuita al mio popolo d'Israele: « Ecco io li sradicherò dalla loro terra e torrò di mezzo ad essi la casa di Giuda.
15 Και αφου αποσπασω αυτους, θελω επιστρεψει και ελεησει αυτους, και θελω επαναφερει εκαστον εις την κληρονομιαν αυτου και εκαστον εις την γην αυτου.	15 E, quando li avrò sradicati, tornerò ad aver compassione di loro, e li ricondurrò ciascuno alla propria eredità, ciascuno alla propria terra.
16 Και εαν μαθωσι καλως τας οδους του λαου μου, να ομνυωσιν εις το ονομα μου, Ζη Κυριος, καθως εδιδαξαν τον λαον μου να ομνυη εις τον Βααλ, τοτε θελουσιν οικοδομηθη εν τω μεσω του λαου μου.	16 E se istruiti impareranno le vie del mio popolo da giurare nel mio nome « Vive il Signora! », come insegnarono al mio popolo giurare per Baal, saranno stabiliti in mezzo al mio popolo.
17 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελω αποσπασει ολοτελως και εξολοθρευσει το εθνος εκεινο, λεγει Κυριος.	17 Ma se essi non daranno retta, sradicherò quella nazione del tutto, e la distruggerò — dice il Signore ».