ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 60

GREEK BIBLE	BIBBIA TINTORI
1 Σηκωθητι, φωτιζου? διοτι το φως σου ηλθε, και η δοξα του Κυριου ανετειλεν επι σε.	1 Sorgi, e ricevi la luce, o Gerusalemme: la tua luce brilla, e sopra te è spuntata la gloria del Signore.
2 Διοτι ιδου, σκοτος θελει σκεπασει την γην και ζοφος τα εθνη? επι σε ομως θελει ανατειλει ο Κυριος και η δοξα αυτου θελει φανερωθη επι σε.	2 Ecco: le tenebre copriranno la terra, la caligine i popoli, ma sopra di te sorgerà il Signore, sopra di te si vedrà la sua gloria.
3 Και τα εθνη θελουσιν ελθει εις το φως σου και οι βασιλεις εις την λαμψιν της ανατολης σου.	3 Le nazioni cammineranno alla tua luce, i re allo splendore che da te emana.
4 Υψωσον κυκλω τους οφθαλμους σου και ιδε? παντες ουτοι συναθροιζονται, ερχονται προς σε? οι υιοι σου θελουσιν ελθει μακροθεν και αι θυγατερες σου θελουσι τραφη εις τα πλευρα σου.	4 Gira intorno lo sguardo e mira: tutti si son raccolti per venire a te: da lungi verranno i tuoi figli, e le tue figlie ti sorgeranno a lato.
5 Τοτε θελεις ιδει και χαρη, και η καρδια σου θελει εκπλαγη και πλατυνθη? διοτι η αφθονια της θαλασσης θελει στραφη προς σε? αι δυναμεις των εθνων θελουσιν ελθει προς σε.	5 Allora tu vedrai e sarai piena di gioia; si maraviglierà, si dilaterà il tuo cuore, quando verso di te si rivolgeranno i popoli del mare, le potenze dell© nazioni a te verranno.
6 Πληθος καμηλων θελει σε σκεπασει, αι δρομαδες του Μαδιαμ και του Γεφα? παντες οι απο Σεβα βελουσιν ελθει? χρυσιον και λιβανον θελουσι φερει? και θελουσιν ευαγγελιζεσθαι τους επαινους του Κυριου.	6 Tu sarai inondata da numero sterminato di cammelli: i dromedari di Madian e d'Efa, tutti quelli di Saba verranno a portar oro e incenso, a celebrar le lodi del Signore.
7 Παντα τα προβατα του Κηδαρ θελουσι συναχθη προς σε? οι κριοι του Νεβαιωθ θελουσιν εισθαι εις χρησιν σου? θελουσι προσφερθη επι το θυσιαστηριον μου ευπροσδεκτοι, και εγω θελω δοξασει τον οικον της δοξης μου.	7 Tutti i greggi di Cedar radunati per te, gli arieti di Nabaiot saranno usati a tuo servizio, saranno offerti sul mio altare propiziatorio, ed io glorificherò la casa della mia gloria.
8 Τινες ειναι οι πετωμενοι ως νεφη και ως περιστεραι εις τας θυριδας αυτων;	8 Chi son costoro che volan come nuvole? come colombe alle loro colombaie?
9 Αι νησοι βεβαιως θελουσι προσμεινει εμε και εν πρωτοις τα πλοια της Θαρσεις, δια να φερωσι μακροθεν τους υιους σου, το αργυριον αυτων και το χρυσιον αυτων μετ' αυτων, δια το ονομα Κυριου του Θεου σου και δια τον Αγιον του Ισραηλ, διοτι σε εδοξασε.	9 Me aspettano le isole, e prima degli altri le navi del mare, per farmi condurre i tuoi figli da lontano, con il loro argento e il loro oro, al nome del Signore Dio tuo, al Santo d'Israele che ti ha glorificata.
10 Και οι υιοι των αλλογενων θελουσιν ανοικοδομησει τα τειχη σου, και οι βασιλεις αυτων θελουσι σε υπηρετησει? διοτι εν τη οργη μου σε επαταξα, πλην δια την ευνοιαν μου σε ηλεησα.	10 E i figli degli stranieri edificheranno le tue mura, e i loro re ti serviranno: nel mio sdegno io ti percossi, ma, riconciliandomi, ti ho usata misericordia.
11 Και αι πυλαι σου θελουσιν εισθαι παντοτε ανοικται? δεν θελουσι κλεισθη ημεραν και νυκτα, δια να εισαγωσιν εις σε τας δυναμεις των εθνων και να εισφερωνται οι βασιλεις αυτων.	11 E le tue porte saran sempre aperte, non saran chiuse nè di giorno nè di notte, affinchè ti sia condotta la forza delle nazioni, e ti sian menati i loro re.
12 Διοτι το εθνος και η βασιλεια, τα οποια δεν ηθελον σε δουλευσει, θελουσιν αφανισθη? ναι, τα εθνη εκεινα θελουσιν ολοκληρως ερημωθη.	12 La nazione e e il regno che non ti servirà perirà, quelle nazioni saranno interamente distrutte.
13 Η δοξα του Λιβανου θελει η ελθει εις σε, η ελατος, η πευκη και ο πυξος ομου, δια να στολισωσι τον τοπον του αγιαστηριου μου? και θελω δοξασει τον τοπον των ποδων μου.	13 A te verrà la gloria del Libano, l'abete, il bossolo, il pino, tutti insieme ad abbellire il mio santuario, ed io glorificherò il luogo ove posano i miei piedi.
14 Και τα τεκνα των λυπησαντων σε θελουσιν ελθει υποκλινοντα προς σε? και παντες οι καταφρονησαντες σε θελουσι προσκυνησει τα ιχνη των ποδων σου? και θελουσι σε ονομαζει, Η πολις του Κυριου, Η Σιων του Αγιου του Ισραηλ.	14 Curvi a te verranno i figli di coloro che ti hanno umiliata, quelli che ti denigravano adoreranno le orme dei tuoi piedi, e ti chiameranno la città del Signore, la Sion del Santo d'Israele.
15 Αντι του οτι εγκατελειφθης και εμισηθης, ωστε ουδεις διεβαινε δια μεσου σου, θελω σε καταστησει αιωνιον αγαλλιαμα, ευφροσυνην εις γενεας γενεων.	15 Perchè fosti abbandonata, odiata e senza chi passasse per te, io ti farò gloria dei secoli, gioia di tutte le generazioni
16 Και θελεις θηλασει το γαλα των εθνων και θελεις θηλασει τους μαστους των βασιλεων? και θελεις γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ειμαι ο Σωτηρ σου και ο Λυτρωτης σου, ο Ισχυρος του Ιακωβ.	16 e succhierai il latte delle nazioni, sarai allattata al petto dei re, e conoscerai ch'io sono il Signore tuo Salvatore, il tuo Redentore, il Forte di Giacobbe.
17 Αντι χαλκου θελω φερει χρυσιον και αντι σιδηρου θελω φερει αργυριον και αντι ξυλου χαλκον και αντι λιθων σιδηρον? και θελω καταστησει τους αρχηγους σου ειρηνην και τους επιστατας σου δικαιοσυνην.	17 Invece del bronzo porterò l'oro, invece del ferro porterò l'argento, in luogo del legno il bronzo, invece delle pietre il ferro, e metterò a governarti la pace, e a tuo magistrato la giustizia.
18 Δεν θελει πλεον ακουεσθαι βια εν τη γη σου, ερημωσις και καταστροφη εν τοις οριοις σου? αλλα θελεις ονομαζει τα τειχη σου Σωτηριαν και τας πυλας σου Αινεσιν.	18 Non si sentirà più parlare d'iniquità nella tua terra, di rapine, di rovine dentro i tuoi confini, nelle tue muraglie starà la salvezza, nelle tue porte i cantici di lode.
19 Δεν θελει εισθαι πλεον εν σοι ο ηλιος φως της ημερας, ουδε η σεληνη δια της λαμψεως αυτης θελει σε φωτιζει? αλλ' ο Κυριος θελει εισθαι εις σε φως αιωνιον και ο Θεος σου η δοξα σου.	19 Il sole non sarà più la tua luce di giorno, non ti rischiarerà lo splendore della luna; ma il Signore sarà la tua eterna luce, il tuo Dio sarà la tua gloria.
20 Ο ηλιος σου δεν θελει δυει πλεον ουδε θελει λειψει η σεληνη σου? διοτι ο Κυριος θελει εισθαι το αιωνιον σου φως, και αι ημεραι του πενθους σου θελουσι τελειωθη.	20 Il tuo sole non tramonterà mai, non diminuirà la tua luna; perchè il Signore ti sarà eterna luce, e saran finiti i giorni del tuo pianto.
21 Και ο λαος σου θελουσιν εισθαι παντες δικαιοι? θελουσι κληρονομησει την γην διαπαντος, ο κλαδος του φυτευματος μου, το εργον των χειρων μου, δια να δοξαζωμαι.	21 Tuo popolo saranno tutti i giusti, possederanno in eterno la terra, essi, germi piantati da me, opera delle mie mani, mia gloria.
22 Το ελαχιστον θελει γεινει χιλια? και το ολιγοστον ισχυρον εθνος? εγω ο Κυριος θελω επιταχυνει τουτο κατα τον καιρον αυτου.	22 Il più piccolo diventerà mille, il pargoletto una fortissima nazione: io, il Signore, a suo tempo mi affretterò a fare queste cose.