ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 57

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ο δικαιος αποθνησκει και ουδεις βαλλει τουτο εν τη καρδια αυτου? και οι ανδρες ελεους συλλεγονται, χωρις να εννοη τις, αν ο δικαιος συλλεγεται απ' εμπροσθεν της κακιας.	1 Le juste disparaît mais personne n’y fait attention, les hommes fidèles sont emportés, et personne ne voit que c’est pour leur épargner des malheurs:
2 Θελει εισελθει εις ειρηνην? οι περιπατουντες εν τη ευθυτητι αυτων, θελουσιν αναπαυθη εν ταις κλιναις αυτων.	2 ils sont entrés dans la paix. Ceux qui suivent le droit chemin se couchent en paix.
3 Σεις δε οι υιοι της μαγισσης, σπερμα μοιχου και πορνης, πλησιασατε εδω.	3 Mais vous, les fils de la sorcière, approchez ici, enfants d’adultères et de prostituées!
4 Κατα τινος εντρυφατε; κατα τινος επλατυνατε το στομα, εξετεινατε την γλωσσαν; δεν εισθε τεκνα ανομιας, σπερμα ψευδους,	4 De qui vous moquez-vous? Contre qui ouvrez-vous la bouche? À qui tirez-vous la langue? Vous êtes nés dans l’infidélité, vous n’êtes qu’une race de menteurs.
5 φλογιζομενοι με τα ειδωλα υπο παν δενδρον πρασινον, σφαζοντες τα τεκνα εν ταις φαραγξιν, υπο τους κρημνους των βραχων;	5 Vous vous excitez sous vos arbres sacrés, et sous tout arbre vert; vous égorgez des enfants dans les ravins et dans les fentes des rochers.
6 Η μερις σου ειναι μεταξυ των χαλικων των χειμαρρων? ουτοι, ουτοι ειναι η κληρονομια σου? και εις αυτους εξεχεας σπονδας, προσεφερες προσφοραν εξ αλφιτων? εις ταυτα θελω ευαρεστηθη;	6 Vous choisissez les pierres lisses du torrent, ce sont elles vos dieux. Sur elles vous versez des libations, et vous leur présentez vos offrandes. Pensez-vous que je sois satisfait de cela?
7 Επι ορους υψηλου και μετεωρου εβαλες την κλινην σου? και εκει ανεβης δια να προσφερης θυσιαν.	7 Tu as installé ton lit sur une hauteur, et tu es montée là-haut pour offrir le sacrifice.
8 Και οπισω των θυρων και των παραστατων εστησας το μνημοσυνον σου? διοτι εξεσκεπασας σεαυτην αποστατησασα απ' εμου και ανεβης? επλατυνας την κλινην σου και συνεφωνησας μετ' εκεινων? ηγαπησας την κλινην αυτων, εξελεξας τους τοπους?	8 Tu as placé ton idole derrière les montants de la porte, loin de moi, tu t’es déshabillée, puis tu es montée sur ton lit, pour te livrer à tes excès. Tu as bien profité de ceux dont tu aimes la couche et dont tu admires les idoles.
9 υπηγες μαλιστα προς τον βασιλεα με χρισματα και ηυξησας τα αρωματα σου και απεστειλας μακραν τους πρεσβεις σου και εταπεινωσας σεαυτην μεχρις αδου.	9 Tu as couru vers Mélek avec des offrandes d’huile, tu lui as offert des parfums en abondance, tu as envoyé des messagers, très loin - ces enfants que tu as envoyés au séjour des morts.
10 Εκοπιασας εις το μακρος της οδου σου? και δεν ειπας, εις ματην κοπιαζω? ευρηκας το ζην δια της χειρος σου? δια τουτο δεν απεκαμες.	10 Tu étais fatiguée d’une si longue route, et pourtant tu n’as jamais dit: “Ça suffit.” Mais non, tu retrouvais ta force et tu continuais de plus belle.
11 Και τινα επτοηθης η εφοβηθης, ωστε να ψευσθης και να μη με ενθυμηθης μηδε να θεσης τουτο εν τη καρδια σου; δεν ειναι, διοτι εγω εσιωπησα, μαλιστα προ πολλου, δια τουτο συ δεν με εφοβηθης;	11 Étais-tu donc sans crainte ni respect, pour trahir de la sorte? Tu m’as oublié, tu n’as pas prêté attention. Je me taisais, je fermais les yeux, c’est pourquoi tu n’avais pas peur de moi!
12 Εγω θελω απαγγειλει την δικαιοσυνην σου και τα εργα σου? ομως δεν θελουσι σε ωφελησει.	12 Mais moi, je vais dénoncer ta belle conduite et ces œuvres qui ne t’ont servi de rien.
13 Οταν αναβοησης, ας σε ελευθερωσωσιν οι συνηγμενοι σου? αλλ' ο ανεμος θελει αφαρπασει παντας αυτους? η ματαιοτης θελει λαβει αυτους? ο ελπιζων ομως επ' εμε θελει κληρονομησει την γην και αποκτησει το αγιον μου ορος.	13 Crie donc, on verra si tes idoles te délivrent. Le vent les emportera toutes, un souffle les fera disparaître. Mais celui qui s’abrite en moi, possèdera la terre, ma montagne sainte sera son héritage.
14 Και θελω ειπει, Υψωσατε, υψωσατε, ετοιμασατε την οδον, εκβαλετε το προσκομμα απο της οδου του λαου μου.	14 Alors on dira: “Défrichez! Défrichez! Tracez une route! Enlevez les obstacles sur la route de mon peuple!”
15 Διοτι ουτω λεγει ο Υψιστος και ο Υπερτατος, ο κατοικων την αιωνιοτητα, του οποιου το ονομα ειναι Ο Αγιος? Εγω κατοικω εν υψηλοις και εν αγιω τοπω? και μετα του συντετριμμενου την καρδιαν και του ταπεινου το πνευμα, δια να ζωοποιω το πνευμα των ταπεινων και να ζωοποιω την καρδιαν των συντετριμμενων.	15 Car voici ce que dit le Très-Haut, le Très-Grand, celui qui demeure et dont le Nom est saint: Je suis saint et je réside dans les hauteurs, mais je suis proche de l’homme contrit et humble d’esprit. Je fais revivre l’esprit des humbles et les cœurs brisés.
16 Διοτι δεν θελω δικολογει αιωνιως ουδε θελω εισθαι παντοτε ωργισμενος? επειδη τοτε ηθελον εκλειψει απ' εμπροσθεν μου το πνευμα και αι ψυχαι τας οποιας εκαμον.	16 Je ne discuterai pas toujours, et ma colère ne sera pas sans fin; sinon les esprits se décourageraient, ces pauvres vivants que j’ai faits.
17 Δια την ανομιαν της αισχροκερδειας αυτου ωργισθην και επαταξα αυτον? εκρυψα το προσωπον μου και ωργισθην? αλλα αυτος ηκολουθησε πεισματωδως την οδον της καρδιας αυτου.	17 Il courait après l’argent malhonnête, aussi me suis-je mis en colère: je l’ai frappé, et dans ma colère je lui ai caché ma face. Car lui, le rebelle, il ne faisait que suivre la pente de son cœur.
18 Ειδον τας οδους αυτου και θελω ιατρευσει αυτον? και θελω οδηγησει αυτον και δωσει παλιν παρηγοριας εις αυτον και εις τους τεθλιμμενους αυτου.	18 Et j’ai vu sa conduite. Pourtant je le guérirai et je le guiderai, je lui donnerai le réconfort. Et tous les siens qui sont en deuil,
19 Εγω δημιουργω τον καρπον των χειλεων? ειρηνην, ειρηνην, εις τον μακραν και εις τον πλησιον, λεγει Κυριος? και θελω ιατρευσει αυτον.	19 je ferai naître la louange sur leurs lèvres. Paix! paix pour celui qui est loin comme pour celui qui est proche, dit Yahvé, je le guérirai!
20 Οι δε ασεβεις ειναι ως η τεταραγμενη θαλασσα, οταν δεν δυναται να ησυχαση? και τα κυματα αυτης εκριπτουσι καταπατημα και πηλον.	20 Mais les méchants sont une mer dérangée qui ne peut se calmer, dont les eaux rejettent de la vase et de la boue:
21 Ειρηνη δεν ειναι εις τους ασεβεις, λεγει ο Θεος μου.	21 Il n’y a pas de paix pour les méchants, dit mon Dieu.