ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 27

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν? διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.	1 Ne glorieris in crastinum ignorans, quid superventura pariat dies.
2 Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου? ξενος, και μη τα χειλη σου.	2 Laudet te alienus et non os tuum, extraneus et non labia tua.
3 Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος? αλλ' η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.	3 Grave est saxum et onerosa arena, sed ira stulti utroque gravior.
4 Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια? αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;	4 Saevitas et erumpens furor, et coram zelo consistere quis poterit?
5 Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη?	5 Melior est manifesta correptio quam amor absconditus.
6 πληγαι φιλου ειναι πισται? φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.	6 Veriora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta oscula odientis.
7 Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν? εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.	7 Anima saturata calcabit favum, et anima esuriens etiam amarum pro dulci sumet.
8 Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.	8 Sicut avis transmigrans de nido suo, sic vir errans longe a loco suo.
9 Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.	9 Unguento et ture delectatur cor et dulcedine amici in consilio ex animo.
10 Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης? εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου? διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.	10 Amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die afflictionis tuae. Melior est vicinus iuxta quam frater procul.
11 Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.	11 Stude sapientiae, fili mi, et laetifica cor meum, ut possim exprobranti mihi respondere sermonem.
12 Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται? οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.	12 Astutus videns malum absconditus est; simplices transeuntes multati sunt.
13 Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ' αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.	13 Tolle vestimentum eius, qui spopondit pro extraneo, et pro alienis aufer ei pignus.
14 Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.	14 Qui benedicit proximo suo voce grandi mane consurgens, maledictio reputabitur ei.
15 Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια?	15 Tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier comparantur;
16 ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον? και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.	16 qui retinet eam, quasi qui ventum teneat, et oleum dextera sua tenere reperietur.
17 Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον? και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.	17 Ferrum ferro exacuitur, et homo exacuit faciem amici sui.
18 Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης? και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.	18 Qui servat ficum, comedet fructus eius; et, qui custos est domini sui, glorificabitur.
19 Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.	19 Quomodo in aqua facies prospicit ad faciem, sic cor hominis ad hominem.
20 Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι? και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.	20 Infernus et Perditio numquam implentur, similiter et oculi hominum insatiabiles.
21 Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου? ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.	21 Quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum, sic probatur homo ore laudantis.
22 Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ' αυτου.	22 Si pilo contuderis stultum in pila quasi ptisanas, non auferetur ab eo stultitia eius.
23 Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου?	23 Diligenter agnosce vultum pecoris tui; appone cor tuum ad greges,
24 Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος? ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.	24 non enim habebis iugiter divitias. Num corona tribuetur in generationem et generationem?
25 Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.	25 Nudata sunt prata, et apparuerunt herbae virentes, et collecta sunt fena de montibus;
26 Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.	26 agni ad vestimentum tuum, et haedi ad agri pretium;
27 Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.	27 sufficiat tibi lac caprarum in cibum tuum et in cibum domus tuae et ad victum ancillis tuis.