ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 26

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.	1 Like snow in summer, or rain in harvest, honor for a fool is out of place.
2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.	2 Like the sparrow in its flitting, like the swallow in its flight, a curse uncalled-for arrives nowhere.
3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.	3 The whip for the horse, the bridle for the ass, and the rod for the back of fools.
4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.	4 Answer not the fool according to his folly, lest you too become like him.
5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.	5 Answer the fool according to his folly, lest he become wise in his own eyes.
6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.	6 He cuts off his feet, he drinks down violence, who sends messages by a fool.
7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	7 A proverb in the mouth of a fool hangs limp, like crippled legs.
8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.	8 Like one who entangles the stone in the sling is he who gives honor to a fool.
9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.	9 Like a thorn stick brandished by the hand of a drunkard is a proverb in the mouth of fools.
10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.	10 Like an archer wounding all who pass by is he who hires a drunken fool.
11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.	11 As the dog returns to his vomit, so the fool repeats his folly.
12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	12 You see a man wise in his own eyes? There is more hope for a fool than for him.
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.	13 The sluggard says, "There is a lion in the street, a lion in the middle of the square!"
14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.	14 The door turns on its hinges, the sluggard, on his bed!
15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.	15 The sluggard loses his hand in the dish; he is too weary to lift it to his mouth.
16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.	16 The sluggard imagines himself wiser than seven men who answer with good sense.
17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.	17 Like the man who seizes a passing dog by the ears is he who meddles in a quarrel not his own.
18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,	18 Like a crazed archer scattering firebrands and deadly arrows
19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;	19 Is the man who deceives his neighbor, and then says, "I was only joking."
20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.	20 For lack of wood, the fire dies out; and when there is no talebearer, strife subsides.
21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.	21 What a bellows is to live coals, what wood is to fire, such is a contentious man in enkindling strife.
22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.	22 The words of a talebearer are like dainty morsels that sink into one's inmost being.
23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.	23 Like a glazed finish on earthenware are smooth lips with a wicked heart.
24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.	24 With his lips an enemy pretends, but in his inmost being he maintains deceit;
25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.	25 When he speaks graciously, trust him not, for seven abominations are in his heart.
26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.	26 A man may conceal hatred under dissimulation, but his malice will be revealed in the assembly.
27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.	27 He who digs a pit falls into it; and a stone comes back upon him who rolls it.
28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.	28 The lying tongue is its owner's enemy, and the flattering mouth works ruin.