ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 72
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | VULGATA |
---|---|
1 Ψαλμος δια τον Σολομωντα.>> Θεε, δος την κρισιν σου εις τον βασιλεα και την δικαιοσυνην σου εις τον υιον του βασιλεως? | 1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde ! |
2 Δια να κρινη τον λαον σου εν δικαιοσυνη και τους πτωχους σου εν κρισει. | 2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei : |
3 Τα ορη θελουσι φερει ειρηνην εις τον λαον και οι λοφοι δικαιοσυνην. | 3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns. |
4 Θελει κρινει τους πτωχους του λαου? θελει σωσει τους υιους των πενητων και συντριψει τον καταδυναστευοντα. | 4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum. |
5 Θελουσι σε φοβεισθαι ενοσω διαμενει ο ηλιος και η σεληνη, εις γενεας γενεων. | 5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur. |
6 Θελει καταβη ως βροχη επι θερισμενον λειβαδιον? ως ρανιδες σταλαζουσαι επι την γην. | 6 Ideo tenuit eos superbia ; operti sunt iniquitate et impietate sua. |
7 Εν ταις ημεραις αυτου θελει ανθει ο δικαιος? και αφθονια ειρηνης θελει εισθαι εωσου μη υπαρξη η σεληνη. | 7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum ; transierunt in affectum cordis. |
8 Και θελει κατακυριευει απο θαλασσης εως θαλασσης και απο του ποταμου εως των περατων της γης. | 8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam ; iniquitatem in excelso locuti sunt. |
9 Εμπροσθεν αυτου θελουσι γονυκλιτησει οι κατοικουντες εν ερημοις, και οι εχθροι αυτου θελουσι γλειψει το χωμα. | 9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra. |
10 Οι βασιλεις της Θαρσεις και των νησων θελουσι προσφερει προσφορας? οι βασιλεις της Αραβιας και της Σεβα θελουσι προσφερει δωρα. | 10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis. |
11 Και θελουσι προσκυνησει αυτον παντες οι βασιλεις? παντα τα εθνη θελουσι δουλευσει αυτον. | 11 Et dixerunt : Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso ? |
12 Διοτι θελει ελευθερωσει τον πτωχον κραζοντα και τον πενητα και τον αβοηθητον. | 12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias. |
13 Θελει ελεησει τον πτωχον και τον πενητα? και τας ψυχας των πενητων θελει σωσει. | 13 Et dixi : Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas, |
14 Εκ δολου και εξ αδικιας θελει λυτρονει τας ψυχας αυτων? και πολυτιμον θελει εισθαι το αιμα αυτων εις τους οφθαλμους αυτου. | 14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis. |
15 Και θελει ζη, και θελει δοθη εις αυτον απο του χρυσιου της Αραβιας, και θελει γινεσθαι παντοτε προσευχη υπερ αυτου? ολην την ημεραν θελουσιν ευλογει αυτον. | 15 Si dicebam : Narrabo sic ; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi. |
16 Δραξ σιτου εαν υπαρχη εν τη γη επι των κορυφων των ορεων, ο καρπος αυτου θελει σειεσθαι ως ο Λιβανος? και οι κατοικοι εν τη πολει θελουσιν εξανθησει ως ο χορτος της γης. | 16 Existimabam ut cognoscerem hoc ; labor est ante me : |
17 Το ονομα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα? το ονομα αυτου θελει διαρκει ενοσω διαμενει ο ηλιος? και οι ανθρωποι θελουσιν ευλογεισθαι εν αυτω? παντα τα εθνη θελουσι μακαριζει αυτον. | 17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum. |
18 Ευλογητος Κυριος ο Θεος, ο Θεος του Ισραηλ, οστις μονος καμνει θαυμασια? | 18 Verumtamen propter dolos posuisti eis ; dejecisti eos dum allevarentur. |
19 και ευλογημενον το ενδοξον ονομα αυτου εις τον αιωνα? και ας πληρωθη απο της δοξης αυτου η πασα γη. Αμην, και αμην. | 19 Quomodo facti sunt in desolationem ? subito defecerunt : perierunt propter iniquitatem suam. |
20 Ετελειωσαν αι προσευχαι του Δαβιδ υιου του Ιεσσαι. | 20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges. |
21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt ; | |
22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi : | |
23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum. | |
24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me. | |
25 Quid enim mihi est in cælo ? et a te quid volui super terram ? | |
26 Defecit caro mea et cor meum ; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum. | |
27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt ; perdidisti omnes qui fornicantur abs te. | |
28 Mihi autem adhærere Deo bonum est ; ponere in Domino Deo spem meam : ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion. |