ΙΩΒ - Giobbe - Job 39

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Γνωριζεις τον καιρον του τοκετου των αγριων αιγων του βραχου; δυνασαι να σημειωσης ποτε γεννωσιν αι ελαφοι;	1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris vel parturientes cervas observasti?
2 Δυνασαι να αριθμησης τους μηνας τους οποιους πληρουσιν; η γνωριζεις τον καιρον του τοκετου αυτων;	2 Dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum?
3 Αυται συγκαμπτονται, γεννωσι τα παιδια αυτων, ελευθερονονται απο των ωδινων αυτων.	3 Incurvantur ad fetum et pariunt et fetus suos emittunt.
4 Τα τεκνα αυτων ενδυναμουνται, αυξανουσιν εν τη πεδιαδι? εξερχονται και δεν επιστρεφουσι πλεον εις αυτας.	4 Impinguantur filii earum et adolescunt in campo, egrediuntur et non revertuntur ad eas.
5 Τις εξαπεστειλεν ελευθερον τον αγριον ονον; η τις ελυσε τους δεσμους αυτου;	5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ipsius quis solvit?
6 του οποιου οικιαν εκαμον την ερημον, και την αλμυριδα κατοικιαν αυτου.	6 Cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 Καταγελα του θορυβου της πολεως? δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.	7 Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Κατασκοπευει τα ορη δια βοσκην αυτου, και υπαγει ζητων κατοπιν παντος ειδους χλοης.	8 Explorat montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit.
9 Θελει ευχαριστηθη ο μονοκερως να σε δουλευη, η θελει διανυκτερευσει εν τη φατνη σου;	9 Numquid volet taurus ferus servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum?
10 Δυνασαι να δεσης τον μονοκερων με τον δεσμον αυτου προς αροτριασιν; η θελει ομαλιζει τας πεδιαδας οπισω σου;	10 Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
11 Θελεις βαλει το θαρρος σου εις αυτον, διοτι η δυναμις αυτου ειναι μεγαλη; η θελεις αφησει την εργασιαν σου επ' αυτον;	11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos?
12 Θελεις εμπιστευθη εις αυτον να σοι φερη τον σπορον σου και να συναξη αυτον εν τω αλωνιω σου;	12 Numquid credes illi quod revertatur et sementem in aream tuam congreget?
13 Εδωκας συ τας ωραιας πτερυγας εις τους ταωνας; η πτερυγας και πτερα εις την στρουθοκαμηλον;	13 Ala struthionis laeta est, penna vero ciconiae et avolat.
14 ητις αφινει τα ωα αυτης εις την γην και θαλπει αυτα επι του χωματος,	14 Quando derelinquit ova sua in terra, in pulvere calefiunt.
15 και λησμονει οτι ο πους ενδεχεται να συντριψη αυτα, η το θηριον του αγρου να καταπατηση αυτα?	15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης? ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη?	16 Duratur ad filios suos quasi non sint sui; frustra laborans nullo timore anxiatur.
17 διοτι ο Θεος εστερησεν αυτην απο σοφιας και δεν εμοιρασεν εις αυτην συνεσιν?	17 Privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam.
18 οσακις σηκονεται ορθιος, καταγελα του ιππου και του αναβατου αυτου.	18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit, deridet equum et ascensorem eius.
19 Συ εδωκας δυναμιν εις τον ιππον; περιενεδυσας τον τραχηλον αυτου με βροντην;	19 Numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius iubam?
20 συ καμνεις αυτον να πηδα ως ακρις; το γαυριαμα των μυκτηρων αυτου ειναι τρομερον?	20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? Gloria hinnitus eius terror;
21 ανασκαπτει εν τη κοιλαδι και αγαλλεται εις την δυναμιν αυτου? εξερχεται εις απαντησιν των οπλων?	21 vallem ungula fodit, exsultat audacter, in occursum pergit armatis.
22 καταγελα του φοβου και δεν τρομαζει? ουδε στρεφει απο προσωπου ρομφαιας?	22 Contemnit pavorem nec territur neque cedit gladio.
23 η φαρετρα κροταλιζει κατ' αυτου, η εξαστραπτουσα λογχη και το δορυ.	23 Super ipsum sonabit pharetra, micat hasta et acinaces.
24 Καταπινει την γην εν αγριοτητι και μανια? και δεν πιστευει οτι ηχει σαλπιγξ?	24 Fervens et fremens sorbet terram nec consistet, cum tubae sonaverit clangor.
25 αμα δε τη φωνη της σαλπιγγος, λεγει, Α, α και μακροθεν οσφραινεται την μαχην, την κραυγην των στρατηγων και τον αλαλαγμον.	25 Ubi audierit bucinam, dicit: “Uah!”. Procul odoratur bellum, exhortationem ducum et ululatum exercitus.
26 Δια της σοφιας σου πετα ο ιεραξ και απλονει τας πτερυγας αυτου προς νοτον;	26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum?
27 Εις την προσταγην σου ανυψουται ο αετος και καμνει την φωλεαν αυτου εν τοις υψηλοις;	27 Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum?
28 Κατοικει επι βραχου και διατριβει, επι αποτομου βραχου και επι αβατων τοπων?	28 In petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque in culmine et arce.
29 εκειθεν αναζητει τροφην? οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσι μακροθεν?	29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt.
30 και οι νεοσσοι αυτου αιμα πινουσι? και οπου πτωματα, εκει και αυτος.	30 Pulli eius lambent sanguinem; et, ubicumque cadaver fuerit, statim adest ”.