ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 2

GREEK BIBLE	LXX
1 και εστησεν κυριος τον λογον αυτου ον ελαλησεν εφ' ημας και επι τους δικαστας ημων τους δικασαντας τον ισραηλ και επι τους βασιλεις ημων και επι τους αρχοντας ημων και επι ανθρωπον ισραηλ και ιουδα	1 και εν τω ετει τω οκτωκαιδεκατω δευτερα και εικαδι του πρωτου μηνος εγενετο λογος εν οικω ναβουχοδονοσορ βασιλεως ασσυριων εκδικησαι πασαν την γην καθως ελαλησεν
2 ουκ εποιηθη υποκατω παντος του ουρανου καθα εποιησεν εν ιερουσαλημ κατα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυση	2 και συνεκαλεσεν παντας τους θεραποντας αυτου και παντας τους μεγιστανας αυτου και εθετο μετ' αυτων το μυστηριον της βουλης αυτου και συνετελεσεν πασαν την κακιαν της γης εκ του στοματος αυτου
3 του φαγειν ημας ανθρωπον σαρκας υιου αυτου και ανθρωπον σαρκας θυγατρος αυτου	3 και αυτοι εκριναν ολεθρευσαι πασαν σαρκα οι ουκ ηκολουθησαν τω λογω του στοματος αυτου
4 και εδωκεν αυτους υποχειριους πασαις ταις βασιλειαις ταις κυκλω ημων εις ονειδισμον και εις αβατον εν πασι τοις λαοις τοις κυκλω ου διεσπειρεν αυτους κυριος εκει	4 και εγενετο ως συνετελεσεν την βουλην αυτου εκαλεσεν ναβουχοδονοσορ βασιλευς ασσυριων τον ολοφερνην αρχιστρατηγον της δυναμεως αυτου δευτερον οντα μετ' αυτον και ειπεν προς αυτον
5 και εγενηθησαν υποκατω και ουκ επανω οτι ημαρτομεν κυριω θεω ημων προς το μη ακουειν της φωνης αυτου	5 ταδε λεγει ο βασιλευς ο μεγας ο κυριος πασης της γης ιδου συ εξελευση εκ του προσωπου μου και λημψη μετα σεαυτου ανδρας πεποιθοτας εν ισχυι αυτων πεζων εις χιλιαδας εκατον εικοσι και πληθος ιππων συν αναβαταις χιλιαδας δεκα δυο
6 τω κυριω θεω ημων η δικαιοσυνη ημιν δε και τοις πατρασιν ημων η αισχυνη των προσωπων ως η ημερα αυτη	6 και εξελευση εις συναντησιν παση τη γη επι δυσμας οτι ηπειθησαν τω ρηματι του στοματος μου
7 α ελαλησεν κυριος εφ' ημας παντα τα κακα ταυτα ηλθεν εφ' ημας	7 και απαγγελεις αυτοις ετοιμαζειν γην και υδωρ οτι εξελευσομαι εν θυμω μου επ' αυτους και καλυψω παν το προσωπον της γης εν τοις ποσιν της δυναμεως μου και δωσω αυτους εις διαρπαγην αυτοις
8 και ουκ εδεηθημεν του προσωπου κυριου του αποστρεψαι εκαστον απο των νοηματων της καρδιας αυτων της πονηρας	8 και οι τραυματιαι αυτων πληρωσουσιν τας φαραγγας αυτων και πας χειμαρρους και ποταμος επικλυζων τοις νεκροις αυτων πληρωθησεται
9 και εγρηγορησεν κυριος επι τοις κακοις και επηγαγε κυριος εφ' ημας οτι δικαιος ο κυριος επι παντα τα εργα αυτου α ενετειλατο ημιν	9 και αξω την αιχμαλωσιαν αυτων επι τα ακρα πασης της γης
10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου πορευεσθαι τοις προσταγμασιν κυριου οις εδωκεν κατα προσωπον ημων	10 συ δε εξελθων προκαταλημψη μοι παν οριον αυτων και εκδωσουσιν σοι εαυτους και διατηρησεις εμοι αυτους εις ημεραν ελεγμου αυτων
11 και νυν κυριε ο θεος ισραηλ ος εξηγαγες τον λαον σου εκ γης αιγυπτου εν χειρι κραταια και εν σημειοις και εν τερασιν και εν δυναμει μεγαλη και εν βραχιονι υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα ως η ημερα αυτη	11 επι δε τους απειθουντας ου φεισεται ο οφθαλμος σου του δουναι αυτους εις φονον και αρπαγην εν παση τη γη σου
12 ημαρτομεν ησεβησαμεν ηδικησαμεν κυριε ο θεος ημων επι πασιν τοις δικαιωμασιν σου	12 οτι ζων εγω και το κρατος της βασιλειας μου λελαληκα και ποιησω ταυτα εν χειρι μου
13 αποστραφητω ο θυμος σου αφ' ημων οτι κατελειφθημεν ολιγοι εν τοις εθνεσιν ου διεσπειρας ημας εκει	13 και συ δε ου παραβηση εν τι των ρηματων του κυριου σου αλλα επιτελων επιτελεσεις καθοτι προστεταχα σοι και ου μακρυνεις του ποιησαι αυτα
14 εισακουσον κυριε της προσευχης ημων και της δεησεως ημων και εξελου ημας ενεκεν σου και δος ημιν χαριν κατα προσωπον των αποικισαντων ημας	14 και εξηλθεν ολοφερνης απο προσωπου του κυριου αυτου και εκαλεσεν παντας τους δυναστας και τους στρατηγους και επιστατας της δυναμεως ασσουρ
15 ινα γνω πασα η γη οτι συ κυριος ο θεος ημων οτι το ονομα σου επεκληθη επι ισραηλ και επι το γενος αυτου	15 και ηριθμησεν εκλεκτους ανδρας εις παραταξιν καθοτι εκελευσεν αυτω ο κυριος αυτου εις μυριαδας δεκα δυο και ιππεις τοξοτας μυριους δισχιλιους
16 κυριε κατιδε εκ του οικου του αγιου σου και εννοησον εις ημας κλινον κυριε το ους σου και ακουσον	16 και διεταξεν αυτους ον τροπον πολεμου πληθος συντασσεται
17 ανοιξον κυριε τους οφθαλμους σου και ιδε οτι ουχ οι τεθνηκοτες εν τω αδη ων ελημφθη το πνευμα αυτων απο των σπλαγχνων αυτων δωσουσιν δοξαν και δικαιωμα τω κυριω	17 και ελαβεν καμηλους και ονους και ημιονους εις την απαρτιαν αυτων πληθος πολυ σφοδρα και προβατα και βοας και αιγας εις την παρασκευην αυτων ων ουκ ην αριθμος
18 αλλα η ψυχη η λυπουμενη επι το μεγεθος ο βαδιζει κυπτον και ασθενουν και οι οφθαλμοι οι εκλειποντες και η ψυχη η πεινωσα δωσουσιν σοι δοξαν και δικαιοσυνην κυριε	18 και επισιτισμον παντι ανδρι εις πληθος και χρυσιον και αργυριον εξ οικου βασιλεως πολυ σφοδρα
19 οτι ουκ επι τα δικαιωματα των πατερων ημων και των βασιλεων ημων ημεις καταβαλλομεν τον ελεον ημων κατα προσωπον σου κυριε ο θεος ημων	19 και εξηλθεν αυτος και πασα η δυναμις αυτου εις πορειαν του προελθειν βασιλεως ναβουχοδονοσορ και καλυψαι παν το προσωπον της γης προς δυσμαις εν αρμασι και ιππευσι και πεζοις επιλεκτοις αυτων
20 οτι ενηκας τον θυμον σου και την οργην σου εις ημας καθαπερ ελαλησας εν χειρι των παιδων σου των προφητων λεγων	20 και πολυς ο επιμικτος ως ακρις συνεξηλθον αυτοις και ως η αμμος της γης ου γαρ ην αριθμος απο πληθους αυτων
21 ουτως ειπεν κυριος κλινατε τον ωμον υμων και εργασασθε τω βασιλει βαβυλωνος και καθισατε επι την γην ην εδωκα τοις πατρασιν υμων	21 και απηλθον εκ νινευη οδον τριων ημερων επι προσωπον του πεδιου βεκτιλεθ και επεστρατοπεδευσαν απο βεκτιλεθ πλησιον του ορους του επ' αριστερα της ανω κιλικιας
22 και εαν μη ακουσητε της φωνης κυριου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος	22 και ελαβεν πασαν την δυναμιν αυτου τους πεζους και τους ιππεις και τα αρματα αυτου και απηλθεν εκειθεν εις την ορεινην
23 εκλειψειν ποιησω εκ πολεων ιουδα και εξωθεν ιερουσαλημ φωνην ευφροσυνης και φωνην χαρμοσυνης φωνην νυμφιου και φωνην νυμφης και εσται πασα η γη εις αβατον απο ενοικουντων	23 και διεκοψεν το φουδ και λουδ και επρονομευσεν υιους παντας ρασσις και υιους ισμαηλ τους κατα προσωπον της ερημου προς νοτον της χελεων
24 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης σου εργασασθαι τω βασιλει βαβυλωνος και εστησας τους λογους σου ους ελαλησας εν χερσιν των παιδων σου των προφητων του εξενεχθηναι τα οστα βασιλεων ημων και τα οστα των πατερων ημων εκ του τοπου αυτων	24 και παρηλθεν τον ευφρατην και διηλθεν την μεσοποταμιαν και κατεσκαψεν πασας τας πολεις τας υψηλας τας επι του χειμαρρου αβρωνα εως του ελθειν επι θαλασσαν
25 και ιδου εστιν εξερριμμενα τω καυματι της ημερας και τω παγετω της νυκτος και απεθανοσαν εν πονοις πονηροις εν λιμω και εν ρομφαια και εν αποστολη	25 και κατελαβετο τα ορια της κιλικιας και κατεκοψε παντας τους αντισταντας αυτω και ηλθεν εως οριων ιαφεθ τα προς νοτον κατα προσωπον της αραβιας
26 και εθηκας τον οικον ου επεκληθη το ονομα σου επ' αυτω ως η ημερα αυτη δια πονηριαν οικου ισραηλ και οικου ιουδα	26 και εκυκλωσεν παντας τους υιους μαδιαμ και ενεπρησεν τα σκηνωματα αυτων και επρονομευσεν τας μανδρας αυτων
27 και εποιησας εις ημας κυριε ο θεος ημων κατα πασαν επιεικειαν σου και κατα παντα οικτιρμον σου τον μεγαν	27 και κατεβη εις πεδιον δαμασκου εν ημεραις θερισμου πυρων και ενεπρησεν παντας τους αγρους αυτων και τα ποιμνια και τα βουκολια εδωκεν εις αφανισμον και τας πολεις αυτων εσκυλευσεν και τα πεδια αυτων εξελικμησεν και επαταξεν παντας τους νεανισκους αυτων εν στοματι ρομφαιας
28 καθα ελαλησας εν χειρι παιδος σου μωυση εν ημερα εντειλαμενου σου αυτω γραψαι τον νομον σου εναντιον υιων ισραηλ λεγων	28 και επεπεσεν φοβος και τρομος αυτου επι τους κατοικουντας την παραλιαν τους οντας εν σιδωνι και εν τυρω και τους κατοικουντας σουρ και οκινα και παντας τους κατοικουντας ιεμνααν και οι κατοικουντες εν αζωτω και ασκαλωνι εφοβηθησαν αυτον σφοδρα
29 εαν μη ακουσητε της φωνης μου η μην η βομβησις η μεγαλη η πολλη αυτη αποστρεψει εις μικραν εν τοις εθνεσιν ου διασπερω αυτους εκει
30 οτι εγνων οτι ου μη ακουσωσιν μου οτι λαος σκληροτραχηλος εστιν και επιστρεψουσιν επι καρδιαν αυτων εν γη αποικισμου αυτων
31 και γνωσονται οτι εγω κυριος ο θεος αυτων και δωσω αυτοις καρδιαν και ωτα ακουοντα
32 και αινεσουσιν με εν γη αποικισμου αυτων και μνησθησονται του ονοματος μου
33 και αποστρεψουσιν απο του νωτου αυτων του σκληρου και απο πονηρων πραγματων αυτων οτι μνησθησονται της οδου πατερων αυτων των αμαρτοντων εναντι κυριου
34 και αποστρεψω αυτους εις την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων τω αβρααμ και τω ισαακ και τω ιακωβ και κυριευσουσιν αυτης και πληθυνω αυτους και ου μη σμικρυνθωσιν
35 και στησω αυτοις διαθηκην αιωνιον του ειναι με αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον και ου κινησω ετι τον λαον μου ισραηλ απο της γης ης εδωκα αυτοις