ΝΕΕΜΙΑΣ - Neemia - Ezra-Nehemiah 13

GREEK BIBLE	NEW JERUSALEM
1 Εν τη ημερα εκεινη ανεγνωσθη εν τω βιβλιω του Μωυσεως εις τα ωτα του λαου? και ευρεθη γεγραμμενον εν αυτω, οτι οι Αμμωνιται και οι Μωαβιται δεν επρεπε να εισελθωσιν εις την συναγωγην του Θεου εως αιωνος?	1 At that time they were reading to the people from the Book of Moses, when they found this written in it,'No Ammonite or Moabite is to be admitted to the assembly of God, and this is for al time,
2 διοτι δεν προυπηντησαν τους υιους Ισραηλ μετα αρτου και μετα υδατος, αλλ' εμισθωσαν τον Βαλααμ εναντιον αυτων, δια να καταρασθη αυτους? πλην ο Θεος ημων ετρεψε την καταραν εις ευλογιαν.	2 since they did not come to meet the Israelites with bread and water, and even hired Balaam to opposethem by cursing them; but our God turned the curse into a blessing.'
3 Και ως ηκουσαν τον νομον, εχωρισαν απο του Ισραηλ παντα αλλογενη.	3 Having heard the Law, they excluded al foreigners from Israel.
4 Προ τουτου δε Ελιασειβ ο ιερευς, οστις ειχε την επιστασιαν των οικηματων του οικου του Θεου ημων, ειχε συγγενευσει μετα του Τωβια?	4 Earlier, Eliashib the priest, who was in charge of the rooms of the Temple of our God, and who wasclose to Tobiah,
5 και ειχεν ετοιμασει δι' αυτον μεγα οικημα, οπου προτερον εθετον τας εξ αλφιτων προσφορας, το λιβανιον και τα σκευη και τα δεκατα του σιτου, του οινου και του ελαιου, το διατεταγμενον των Λευιτων και των ψαλτωδων και των πυλωρων και τας προσφορας των ιερεων.	5 had provided him with a large room where they previously used to store the meal offerings, incense,utensils, tithes of corn, wine and oil, that is, the part of the Levites, singers and gatekeepers, and thecontributions for the priests.
6 Πλην εν πασι τουτοις εγω δεν ημην εν Ιερουσαλημ? διοτι εν τω τριακοστω δευτερω ετει Αρταξερξου του βασιλεως της Βαβυλωνος ηλθον προς τον βασιλεα και μεθ' ημερας τινας εζητησα παρα του βασιλεως,	6 While al this was going on I was away from Jerusalem, for in the thirty-second year of Artaxerxes kingof Babylon I had gone to see the king. But after some time I asked the king for permission to leave,
7 και ηλθον εις Ιερουσαλημ και εμαθον το κακον, το οποιον ο Ελιασειβ εκαμε χαριν του Τωβια, ετοιμασας εις αυτον οικημα εν ταις αυλαις του οικου του Θεου.	7 and returned to Jerusalem, where I learned about the crime which Eliashib had committed for Tobiah'sbenefit, by providing him with a room in the courts of the Temple of God.
8 Και δυσηρεστηθην πολυ? και ερριψα εξω του οικηματος παντα τα σκευη του οικου του Τωβια.	8 I was extremely displeased and threw al Tobiah's household goods out of the room and into thestreet.
9 Και προσεταξα, και εκαθαρισαν τα οικηματα? και επανεφερα εκει τα σκευη του οικου του Θεου, τας εξ αλφιτων προσφορας και το λιβανιον.	9 I then gave orders for the room to be purified, and had the utensils of the Temple of God, the mealofferings and the incense, all replaced.
10 Και εμαθον οτι τα μεριδια των Λευιτων δεν εδοθησαν εις αυτους? διοτι οι Λευιται και οι ψαλτωδοι, οι ποιουντες το εργον, εφυγον εκαστος εις τον αγρον αυτου.	10 I also learned that the Levites had not been receiving their al ocations, as a result of which theLevites and singers who performed the liturgy had al withdrawn to their farms.
11 Και επεπληξα τους προεστωτας και ειπα, Δια τι εγκατελειφθη ο οικος του Θεου; Και εσυναξα αυτους και αποκατεστησα αυτους εις την θεσιν αυτων.	11 I then reprimanded the officials. 'Why is the Temple of God deserted?' I asked. And I col ected themtogether again and brought them back to their posts;
12 Τοτε εφερε πας ο Ιουδας εις τας αποθηκας το δεκατον του σιτου και του οινου και του ελαιου.	12 and al Judah then delivered the tithe of corn, wine and oil to the storehouses.
13 Και κατεστησα φυλακας επι των αποθηκων, Σελεμιαν τον ιερεα και Σαδωκ τον γραμματεα και εκ των Λευιτων? τον Φεδαιαν? και πλησιον αυτων, Αναν τον υιον του Ζακχουρ, υιου του Ματθανια? διοτι ελογιζοντο πιστοι? το εργον δε αυτων ητο να διανεμωσιν εις τους αδελφους αυτων.	13 As supervisors of the storehouses I appointed Shelemiah the priest, Zadok the scribe, Pedaiah oneof the Levites and, as their assistant, Hanan son of Zaccur, son of Mattaniah, since they were consideredreliable people; their duty was to make the distributions to their kinsmen.
14 Μνησθητι μου, Θεε μου, περι τουτου, και μη εξαλειψης τα ελεη μου, τα οποια εκαμα εις τον οικον του Θεου μου και εις τας τελετας αυτου.	14 Remember me for this, my God, and do not blot out the good deeds which I have done for theTemple of my God and its observances!
15 Εν εκειναις ταις ημεραις ειδον τινας εν Ιουδα ληνοπατουντας εν σαββατω και εισφεροντας δραγματα και επιφορτιζοντας επι ονους, και οινον, σταφυλια και συκα και παν ειδος φορτιων, τα οποια εφερον εις Ιερουσαλημ την ημεραν του σαββατου? και διεμαρτυρηθην εν τη ημερα, καθ' ην επωλουν τροφιμα.	15 At the same time I saw people in Judah treading the winepress, bringing in sacks of grain andloading donkeys on the Sabbath; they were also bringing wine, grapes, figs and every kind of merchandise intoJerusalem on the Sabbath day. So I forbade them to sel the food.
16 Και οι Τυριοι, οι κατοικουντες εν αυτη, εφερον ιχθυας και παν ειδος ωνιων και επωλουν εν σαββατω εις τους υιους Ιουδα και εν Ιερουσαλημ.	16 Tyrians living there were bringing in fish and every kind of merchandise which they were sel ing tothe Judaeans on the Sabbath in Jerusalem itself.
17 Και επεπληξα τους προκριτους του Ιουδα και ειπα προς αυτους, Τι ειναι το πραγμα τουτο το κακον, το οποιον σεις καμνετε, βεβηλουντες την ημεραν του σαββατου;	17 So I also reprimanded the leading men of Judah, saying to them, 'What a wicked way to behave,profaning the Sabbath day!
18 δεν εκαμνον ουτως οι πατερες σας, και εφερεν ο Θεος ημων παντα ταυτα τα κακα εφ' ημας και επι την πολιν ταυτην; αλλα σεις επαναφερετε οργην επι τον Ισραηλ, βεβηλουντες το σαββατον.	18 Was this not exactly what your ancestors did, with the result that our God brought al this miserydown on us and on this city? And now you are adding to the wrath hanging over Israel by profaning the Sabbathyourselves!'
19 Δια τουτο, οτε ηρχιζε να συσκοταζη εις τας πυλας της Ιερουσαλημ προ του σαββατου, ειπα, και εκλεισαν τας πυλας, και προσεταξα να μη ανοιχθωσιν εως μετα το σαββατον? και κατεστησα επι τας πυλας τινας εκ των υπηρετων μου, δια να μη εισελθη φορτιον την ημεραν του σαββατου.	19 So when the gates of Jerusalem were getting dark at the approach of the Sabbath, I gave orders forthe doors to be shut and directed that they were not to be opened again until the Sabbath was over. I stationedsome of my attendants at the gates to make sure that no merchandise was brought in on the Sabbath day.
20 Και διενυκτερευσαν οι εμποροι και οι πωληται παντος ειδους ωνιων εξω της Ιερουσαλημ απαξ και δις.	20 So the traders and dealers in goods of al kinds spent the night outside Jerusalem once or twice,
21 Τοτε διεμαρτυρηθην εναντιον αυτων και ειπα προς αυτους, Δια τι διανυκτερευετε εμπροσθεν του τειχους; εαν δευτερωσητε, θελω βαλει χειρα επανω σας. Εκτοτε δεν ηλθον εν σαββατω.	21 until I reprimanded them. I said to them, 'Why are you spending the night in front of the wal ? Do itagain, and I shal use force on you.' After this, they did not come on the Sabbath.
22 Και ειπα προς τους Λευιτας να καθαριζωνται και να ερχωνται να φυλαττωσι τας πυλας, δια να αγιαζωσι την ημεραν του σαββατου. Μνησθητι μου, Θεε μου, και περι τουτου, και ελεησον με κατα το πληθος του ελεους σου.	22 I then ordered the Levites to purify themselves and act as guards at the gates, so that the Sabbathday might be kept holy. Remember this also to my credit, have pity on me in the greatness of your faithful love.
23 Προσετι εν ταις ημεραις εκειναις ειδον τους Ιουδαιους τους λαβοντας γυναικας Αζωτιας, Αμμωνιτιδας και Μωαβιτιδας?	23 At that time too, I saw Jews who had married wives from Ashdod, Ammon and Moab;
24 και τα τεκνα αυτων λαλουντα ημισυ Αζωτιστι, και μη εξευροντα να λαλησωσιν Ιουδαιστι αλλα κατα την γλωσσαν διαφορων λαων.	24 as regards their children, half of them spoke the language of Ashdod or the language of one of theother peoples, but could no longer speak the language of Judah.
25 Και επεπληξα αυτους και κατηρασθην αυτους, και ερραβδισα τινας εξ αυτων και ετριχομαδησα αυτους, και ωρκισα αυτους εις τον Θεον, λεγων, Δεν θελετε δωσει τας θυγατερας σας εις τους υιους αυτων, και δεν θελετε λαβει εκ των θυγατερων αυτων εις τους υιους σας η εις εαυτους?	25 I reprimanded them, I cursed them, I struck several of them and tore out their hair and adjured themby God, 'You are not to give your daughters in marriage to their sons or let their daughters marry your sons, ormarry them yourselves!
26 δεν ημαρτησεν ουτω Σολομων ο βασιλευς του Ισραηλ; καιτοι μεταξυ πολλων εθνων δεν υπηρξε βασιλευς ομοιος αυτου, οστις ητο αγαπωμενος υπο του Θεου αυτου, και εκαμεν αυτον ο Θεος βασιλεα επι παντα τον Ισραηλ? αλλ' ομως και αυτον αι ξεναι γυναικες εκαμον να αμαρτηση?	26 Was it not because of women like these that Solomon king of Israel sinned? Although among manynations there was no king like him and he was loved by his God, and God made him king of al Israel, even thenforeign women led him into sinning!
27 θελομεν λοιπον συγκατανευσει εις εσας να καμνητε απαν τουτο το μεγα κακον, να γινησθε παραβαται εναντιον εις τον Θεον ημων λαμβανοντες ξενας γυναικας;	27 Were you obedient when you committed this very grave crime: breaking faith with our God bymarrying foreign wives?'
28 Και εις εκ των υιων του Ιωαδα, υιου του Ελιασειβ του ιερεως του μεγαλου, ητο γαμβρος Σαναβαλλατ του Ορωνιτου? οθεν απεδιωξα αυτον απ' εμπροσθεν μου.	28 One of the sons of Jehoiada, son of Eliashib the high priest, was a son-in-law of Sanbal at theHoronite; I drove him from my presence.
29 Μνησθητι αυτων, Θεε μου, διοτι εβεβηλωσαν την ιερατειαν και την διαθηκην της ιερατειας και των Λευιτων.	29 Remember them, my God, for having defiled the priesthood and the covenant of the priests andLevites!
30 Και εκαθαρισα αυτους απο παντων των ξενων, και διωρισα φυλακας εκ των ιερεων και των Λευιτων, εκαστον εις τα εργα αυτου?	30 And so I purged them of everything foreign; I drew up regulations for the priests and Levites, definingeach man's duty,
31 και δια την προσφοραν των ξυλων εν καιροις ωρισμενοις, και δια τας απαρχας. Μνησθητι μου, Θεε μου, επ' αγαθω.	31 as wel as for the deliveries of wood at the proper times, and for the first-fruits. Remember this, myGod, to my credit!