Luke 11

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 And it came to pass, that as he was in a certain place praying, when he ceased, one of his disciples said to him: Lord, teach us to pray, as John also taught his disciples.	1 Και ενω αυτος προσηυχετο εν τοπω τινι, καθως επαυσεν, ειπε τις των μαθητων αυτου προς αυτον? Κυριε, διδαξον ημας να προσευχωμεθα, καθως και ο Ιωαννης εδιδαξε τους μαθητας αυτου.
2 And he said to them: When you pray, say: Father, hallowed be thy name. Thy kingdom come.	2 Ειπε δε προς αυτους? Οταν προσευχησθε, λεγετε? Πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις, αγιασθητω το ονομα σου, ελθετω η βασιλεια σου, γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω, και επι της γης?
3 Give us this day our daily bread.	3 τον αρτον ημων τον επιουσιον διδε εις ημας καθ' ημεραν?
4 And forgive us our sins, for we also forgive every one that is indebted to us. And lead us not into temptation.	4 και συγχωρησον εις ημας τας αμαρτιας ημων, διοτι και ημεις συγχωρουμεν εις παντα αμαρτανοντα εις ημας? και μη φερης ημας εις πειρασμον, αλλ' ελευθερωσον ημας απο του πονηρου.
5 And he said to them: Which of you shall have a friend, and shall go to him at midnight, and shall say to him: Friend, lend me three loaves,	5 Και ειπε προς αυτους? Εαν τις εξ υμων εχη φιλον, και υπαγη προς αυτον το μεσονυκτιον και ειπη προς αυτον? Φιλε, δανεισον μοι τρεις αρτους,
6 Because a friend of mine is come off his journey to me, and I have not what to set before him.	6 επειδη ηλθε φιλος μου προς εμε εξ οδοιποριας, και δεν εχω τι να βαλω εμπροσθεν αυτου.
7 And he from within should answer, and say: Trouble me not, the door is now shut, and my children are with me in bed; I cannot rise and give thee.	7 Και εκεινος αποκριθεις εσωθεν ειπη? Μη με ενοχλει? η θυρα ειναι ηδη κεκλεισμενη και τα παιδια μου ειναι μετ' εμου εις την κλινην? δεν δυναμαι να σηκωθω και να σοι δωσω.
8 Yet if he shall continue knocking, I say to you, although he will not rise and give him, because he is his friend; yet, because of his importunity, he will rise, and give him as many as he needeth.	8 Σας λεγω? Και αν δεν σηκωθη και δωση εις αυτον, διοτι ειναι φιλος αυτου, τουλαχιστον δια την αναιδειαν αυτου θελει σηκωθη και δωσει εις αυτον οσα χρειαζεται.
9 And I say to you, Ask, and it shall be given you: seek, and you shall find: knock, and it shall be opened to you.	9 Και εγω σας λεγω? Αιτειτε και θελει σας δοθη? ζητειτε και θελετε ευρει, κρουετε και θελει σας ανοιχθη.
10 For every one that asketh, receiveth; and he that seeketh, findeth; and to him that knocketh, it shall be opened.	10 Διοτι πας ο αιτων λαμβανει, και ο ζητων ευρισκει, και εις τον κρουοντα θελει ανοιχθη.
11 And which of you, if he ask his father bread, will he give him a stone? or a fish, will he for a fish give him a serpent?	11 Και εαν τις εξ υμων ηναι πατηρ, και ο υιος αυτου ζητηση αρτον, μηπως θελει δωσει εις αυτον λιθον; και εαν οψαριον, μηπως αντι οψαριου θελει δωσει εις αυτον οφιν;
12 Or if he shall ask an egg, will he reach him a scorpion?	12 η και αν ζητηση ωον, μηπως θελει δωσει εις αυτον σκορπιον;
13 If you then, being evil, know how to give good gifts to your children, how much more will your Father from heaven give the good Spirit to them that ask him?	13 εαν λοιπον σεις, πονηροι οντες, εξευρετε να διδητε καλας δοσεις εις τα τεκνα σας, ποσω μαλλον ο Πατηρ ο ουρανιος θελει δωσει Πνευμα Αγιον εις τους αιτουντας παρ' αυτου;
14 And he was casting out a devil, and the same was dumb: and when he had cast out the devil, the dumb spoke: and the multitudes were in admiration at it:	14 Και εξεβαλλε δαιμονιον, και αυτο ητο κωφον? αφου δε εξηλθε το δαιμονιον, ελαλησεν ο κωφος, και εθαυμασαν οι οχλοι.
15 But some of them said: He casteth out devils by Beelzebub, the prince of devils.	15 Τινες ομως εξ αυτων ειπον? Δια του Βεελζεβουλ του αρχοντος των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια.
16 And others tempting, asked of him a sign from heaven.	16 Αλλοι δε πειραζοντες εζητουν παρ' αυτου σημειον εξ ουρανου.
17 But he seeing their thoughts, said to them: Every kingdom divided against itself, shall be brought to desolation, and house upon house shall fall.	17 Πλην αυτος νοησας τους διαλογισμους αυτων, ειπε προς αυτους? Πασα βασιλεια διαιρεθεισα καθ' εαυτης ερημουται, και οικος διαιρεθεις καθ' εαυτου πιπτει.
18 And if Satan also be divided against himself, how shall his kingdom stand? because you say, that through Beelzebub I cast out devils.	18 Εαν λοιπον και ο Σατανας διηρεθη καθ' εαυτου, πως θελει σταθη η βασιλεια αυτου, επειδη λεγετε οτι εγω εκβαλλω τα δαιμονια δια του Βεελζεβουλ.
19 Now if I cast out devils by Beelzebub; by whom do your children cast them out? Therefore they shall be your judges.	19 Αλλ' εαν εγω δια του Βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια, οι υιοι σας δια τινος εκβαλλουσι; δια τουτο αυτοι θελουσιν εισθαι κριται σας.
20 But if I by the finger of God cast out devils; doubtless the kingdom of God is come upon you.	20 Αλλ' εαν δια του δακτυλου του Θεου εκβαλλω τα δαιμονια, αρα εφθασεν εις εσας η βασιλεια του Θεου.
21 When a strong man armed keepeth his court, those things are in peace which he possesseth.	21 Οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλαττη την εαυτου αυλην, τα υπαρχοντα αυτου ειναι εν ειρηνη?
22 But if a stronger than he come upon him, and overcome him; he will take away all his armour wherein he trusted, and will distribute his spoils.	22 οταν ομως ο ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον, αφαιρει την πανοπλιαν αυτου, εις την οποιαν εθαρρει, και διαμοιραζει τα λαφυρα αυτου.
23 He that is not with me, is against me; and he that gathereth not with me, scattereth.	23 Οστις δεν ειναι μετ' εμου ειναι κατ' εμου, και οστις δεν συναγει μετ' εμου σκορπιζει.
24 When the unclean spirit is gone out of a man, he walketh through places without water, seeking rest; and not finding, he saith: I will return into my house whence I came out.	24 Οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου, διερχεται δι' ανυδρων τοπων και ζητει αναπαυσιν, και μη ευρισκον λεγει? ας υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον?
25 And when he is come, he findeth it swept and garnished.	25 και ελθον ευρισκει αυτον σεσαρωμενον και εστολισμενον.
26 Then he goeth and taketh with him seven other spirits more wicked than himself, and entering in they dwell there. And the last state of that man becomes worse than the first.	26 Τοτε υπαγει και παραλαμβανει επτα αλλα πνευματα πονηροτερα εαυτου, και εισελθοντα κατοικουσιν εκει, και γινονται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειροτερα των πρωτων.
27 And it came to pass, as he spoke these things, a certain woman from the crowd, lifting up her voice, said to him: Blessed is the womb that bore thee, and the paps that gave thee suck.	27 Και ενω αυτος ελεγε ταυτα, γυνη τις εκ του οχλου υψωσασα φωνην, ειπε προς αυτον? Μακαρια η κοιλια ητις σε εβαστασε, και οι μαστοι, τους οποιους εθηλασας.
28 But he said: Yea rather, blessed are they who hear the word of God, and keep it.	28 Αυτος δε ειπε? Μακαριοι μαλλον οι ακουοντες τον λογον του Θεου και φυλαττοντες αυτον.
29 And the multitudes running together, he began to say: This generation is a wicked generation: it asketh a sign, and a sign shall not be given it, but the sign of Jonas the prophet.	29 Και ενω οι οχλοι συνηθροιζοντο, ηρχισε να λεγη? Η γενεα αυτη ειναι πονηρα? σημειον ζητει, και σημειον δεν θελει δοθη εις αυτην ειμη το σημειον Ιωνα του προφητου.
30 For as Jonas was a sign to the Ninivites; so shall the Son of man also be to this generation.	30 Διοτι καθως ο Ιωνας εγεινε σημειον εις τους Νινευιτας, ουτω θελει εισθαι και ο Υιος του ανθρωπου εις την γενεαν ταυτην.
31 The queen of the south shall rise in the judgment with the men of this generation, and shall condemn them: because she came from the ends of the earth to hear the wisdom of Solomon; and behold more than Solomon here.	31 Η βασιλισσα του νοτου θελει σηκωθη εν τη κρισει μετα των ανθρωπων της γενεας ταυτης και θελει κατακρινει αυτους, διοτι ηλθεν εκ των περατων της γης δια να ακουση την σοφιαν του Σολομωντος, και ιδου, πλειοτερον του Σολομωντος ειναι εδω.
32 The men of Ninive shall rise in the judgment with this generation, and shall condemn it; because they did penance at the preaching of Jonas; and behold more than Jonas here.	32 Οι ανδρες της Νινευι θελουσιν αναστηθη εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και θελουσι κατακρινει αυτην, διοτι μετενοησαν εις το κηρυγμα του Ιωνα, και ιδου, πλειοτερον του Ιωνα ειναι εδω.
33 No man lighteth a candle, and putteth it in a hidden place, nore under a bushel; but upon a candlestick, that they that come in, may see the light.	33 Ουδεις δε λυχνον αναψας θετει εις τοπον αποκρυφον ουδε υπο τον μοδιον, αλλ' επι τον λυχνοστατην, δια να βλεπωσι το φως οι εισερχομενοι.
34 The light of thy body is thy eye. If thy eye be single, thy whole body will be lightsome: but if it be evil, thy body also will be darksome.	34 Ο λυχνος του σωματος ειναι ο οφθαλμος? οταν λοιπον ο οφθαλμος σου ηναι καθαρος, και ολον το σωμα σου ειναι φωτεινον? αλλ' οταν ηναι πονηρος, και το σωμα σου ειναι σκοτεινον.
35 Take heed therefore, that the light which is in thee, be not darkness.	35 Προσεχε λοιπον μηποτε το φως το εν σοι ηναι σκοτος.
36 If then thy whole body be lightsome, having no part of darkness; the whole shall be lightsome; and as a bright lamp, shall enlighten thee.	36 Εαν λοιπον ολον το σωμα σου ηναι φωτεινον, μη εχον τι μερος σκοτεινον, θελει εισθαι φωτεινον ολον, καθως οταν ο λυχνος σε φωτιζη δια της λαμψεως.
37 And as he was speaking, a certain Pharisee prayed him, that he would dine with him. And he going in, sat down to eat.	37 Και αφου ελαλησε ταυτα, Φαρισαιος τις παρεκαλει αυτον να γευματιση εν τω οικω αυτου? εισελθων δε εκαθησεν εις την τραπεζαν.
38 And the Pharisee began to say, thinking within himself, why he was not washed before dinner.	38 Ο δε Φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι δεν ενιφθη πρωτον πριν του γευματος.
39 And the Lord said to him: Now you Pharisees make clean the outside of the cup and of the platter; but your inside is full of rapine and iniquity.	39 Και ο Κυριος ειπε προς αυτον? Τωρα σεις οι Φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακιου καθαριζετε, το δε εσωτερικον σας γεμει αρπαγης και πονηριας.
40 Ye fools, did not he that made that which is without, make also that which is within?	40 Αφρονες, εκεινος οστις εκαμε το εξωθεν δεν εκαμε και το εσωθεν;
41 But yet that which remaineth, give alms; and behold, all things are clean unto you.	41 Πλην δοτε ελεημοσυνην τα υπαρχοντα υμων, και ιδου, τα παντα ειναι καθαρα εις εσας.
42 But woe to you, Pharisees, because you tithe mint and rue and every herb; and pass over judgment, and the charity of God. Now these things you ought to have done, and not to leave the other undone.	42 Αλλ' ουαι εις εσας τους Φαρισαιους, διοτι αποδεκατιζετε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον, και παραβλεπετε την κρισιν και την αγαπην του Θεου? ταυτα επρεπε να καμητε και εκεινα να μη αφησητε.
43 Woe to you, Pharisees, because you love the uppermost seats in the synagogues, and salutations in the marketplace.	43 Ουαι εις εσας τους Φαρισαιους, διοτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις.
44 Woe to you, because you are as sepulchres that appear not, and men that walk over are not aware.	44 Ουαι εις εσας, γραμματεις και Φαρισαιοι, υποκριται, διοτι εισθε ως τα μνημεια, τα οποια δεν φαινονται, και οι ανθρωποι οι περιπατουντες επανω δεν γνωριζουσιν.
45 And one of the lawyers answering, saith to him: Master, in saying these things, thou reproachest us also.	45 Αποκριθεις δε τις των νομικων, λεγει προς αυτον? Διδασκαλε, ταυτα λεγων και ημας υβριζεις.
46 But he said: Woe to you lawyers also, because you load men with burdens which they cannot bear, and you yourselves touch not the packs with one of your fingers.	46 Ο δε ειπε? Και εις εσας τους νομικους ουαι, διοτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα, και σεις με ενα των δακτυλων σας δεν εγγιζετε τα φορτια.
47 Woe to you who build the monuments of the prophets: and your fathers killed them.	47 Ουαι εις εσας, διοτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων, οι δε πατερες σας εφονευσαν αυτους.
48 Truly you bear witness that you consent to the doings of your fathers: for they indeed killed them, and you build their sepulchres.	48 Αρα μαρτυρειτε και συμφωνειτε εις τα εργα των πατερων σας, διοτι αυτοι μεν εφονευσαν αυτους, σεις δε οικοδομειτε τα μνημεια αυτων.
49 For this cause also the wisdom of God said: I will send to them prophets and apostles; and some of them they will kill and persecute.	49 Δια τουτο και η σοφια του Θεου ειπε? Θελω αποστειλει εις αυτους προφητας και αποστολους, και εξ αυτων θελουσι φονευσει και εκδιωξει,
50 That the blood of all the prophets which was shed from the foundation of the world, may be required of this generation,	50 δια να εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων, το εκχυνομενον απο της αρχης του κοσμου, απο της γενεας ταυτης,
51 From the blood of Abel unto the blood of Zacharias, who was slain between the alter and the temple: Yea I say to you, It shall be required of this generation.	51 απο του αιματος του Αβελ εως του αιματος Ζαχαριου του φονευθεντος μεταξυ του θυσιαστηριου και του ναου? ναι, σας λεγω, θελει εκζητηθη απο της γενεας ταυτης.
52 Woe to you lawyers, for you have taken away the key of knowledge: you yourselves have not entered in, and those that were entering in, you have hindered.	52 Ουαι εις εσας τους νομικους, διοτι αφηρεσατε το κλειδιον της γνωσεως? σεις δεν εισηλθετε και τους εισερχομενους ημποδισατε.
53 And as he was saying these things to them, the Pharisees and the lawyers began violently to urge him, and to oppress his mouth about many things,	53 Ενω δε αυτος ελεγε ταυτα προς αυτους, ηρχισαν οι γραμματεις και οι Φαρισαιοι να διεγειρωσιν αυτον σφοδρα και να βιαζωσιν αυτον να ομιληση, ερωτωντες περι πολλων,
54 Lying in wait for him, and seeking to catch something from his mouth, that they might accuse him.	54 ενεδρευοντες αυτον και ζητουντες να αρπασωσι τι απο του στοματος αυτου, δια να κατηγορησωσιν αυτον.