Canticle of Canticles 1

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 Let him kiss me with the kiss of his mouth: for thy breasts are better than wine,	1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων
2 Smelling sweet of the best ointments. Thy name is as oil poured out: therefore young maidens have loved thee.	2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον
3 Draw me: we will run after thee to the odour of thy ointments. The king hath brought me into his storerooms: we will be glad and rejoice in thee, remembering thy breasts more than wine: the righteous love thee.	3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε
4 I am black but beautiful, O ye daughters of Jerusalem, as the tents of Cedar, as the curtains of Solomon.	4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε
5 Do not consider me that I am brown, because the sun hath altered my colour: the sons of my mother have fought against me, they have made me the keeper in the vineyards: my vineyard I have not kept.	5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων
6 Shew me, O thou whom my soul loveth, where thou feedest, where thou liest in the midday, lest I begin to wander after the flocks of thy companions.	6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα
7 If thou know not thyself, O fairest among women, go forth, and follow after the steps of the flocks, and feed thy kids beside the tents of the shepherds.	7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου
8 To my company of horsemen, in Pharao's chariots, have I likened thee, O my love.	8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων
9 Thy cheeks are beautiful as the turtledove's, thy neck as jewels.	9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου
10 We will make thee chains of gold, inlaid with silver.	10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι
11 While the king was at his repose, my spikenard sent forth the odour thereof.	11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου
12 A bundle of myrrh is my beloved to me, he shall abide between my breasts.	12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου
13 A cluster of cypress my love is to me, in the vineyards of Engaddi.	13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται
14 Behold thou art fair, O my love, behold thou art fair, thy eyes are as those of doves.	14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι
15 Behold thou art fair, my beloved, and comely. Our bed is flourishing.	15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι
16 The beams of our houses are of cedar, our rafters of cypress trees.	16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος
	17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι