Job 38

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Then the Lord answered Job out of a whirlwind, and said :	1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?
2 Who is this that wrappeth up sentences in unskillful words?	2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
3 Gird up thy loins like a man : I will ask thee, and answer thou me.	3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
4 Where wast thou when I laid up the foundations of the earth ? tell me if thou hast understanding.	4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
5 Who hath laid the measures thereof, if thou knowest? or who hath stretched the line upon it?	5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;
6 Upon what are its bases grounded? or who laid the corner stone thereof,	6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
7 When the morning stars praised me together, and all the sons of God made a joyful melody?	7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
8 Who shut up the sea with doors, when it broke forth as issuing out of the womb :	8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
9 when I made a cloud the garment thereof, and wrapped it in a mist as in swaddling bands?	9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
10 I set my bounds around it, and made it bars and doors :	10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
11 And I said : Hitherto thou shalt come, and shalt go no further, and here thou shalt break thy swelling waves.	11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
12 Didst thou since thy birth command the morning, and shew the dawning of the day its place?	12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
13 And didst thou hold the extremities of the earth shaking them, and hast thou shaken the ungodly out of it?	13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;
14 The seal shall be restored as clay, and shall stand as a garment :	14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
15 From the wicked their light shall be taken away, and the high arm shall be broken.	15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
16 Hast thou entered into the depths of the sea, and walked in the lowest parts of the deep?	16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
17 Have the gates of death been opened to thee, and hast thou seen the darksome doors?	17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
18 Hast thou considered the breadth of the earth? tell me, if thou knowest all things?	18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
19 Where is the way where light dwelleth, and where is the place of darkness :	19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
20 That thou mayst bring every thing to its own bounds, and understand the paths of the house thereof.	20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
21 Didst thou know then that thou shouldst be born ? and didst thou know the number of thy days?	21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
22 Hast thou entered into the storehouses of the snow, or has thou beheld the treasures of the hail :	22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
23 Which I have prepared for the time of the enemy, against the day of battle and war?	23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
24 By what way is the light spread, and heat divided upon the earth?	24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
25 Who gave a course to violent showers, or a way for noisy thunder :	25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
26 That it should rain on the earth without man in the wilderness, where no mortal dwelleth :	26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
27 That it should fill the desert and desolate land, and should bring forth green grass?	27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
28 Who is the father of rain ? or who begot the drops of dew?	28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
29 Out of whose womb came the ice; and the frost from heaven who hath gendered it?	29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
30 The waters are hardened like a stone, and the surface of the deep is congealed.	30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
31 Shalt thou be able to join together the shining stars the Pleiades, or canst thou stop the turning about of Arcturus?	31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
32 Canst thou bring forth the day star in its time, and make the evening star to rise upon the children of the earth?	32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
33 Dost thou know the order of heaven, and canst thou set down the reason thereof on the earth?	33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
34 Canst thou lift up thy voice to the clouds, that an abundance of waters may cover thee?	34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
35 Canst thou send lightnings, and will they go, and will they return and say to thee : Here we are?	35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
36 Who hath put wisdom in the heart of man? or who gave the cock understanding?	36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
37 Who can declare the order of the heavens, or who can make the harmony of heaven to sleep?	37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
38 When was the dust poured on the earth, and the clods fastened together?	38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
39 Wilt thou take the prey for the lioness, and satisfy the appetite of her whelps,	39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
40 When they couch in the dens and lie in wait in holes?	40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
41 Who provideth food for the raven, when her young ones cry to God, wandering about, because they have no meat?	41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;