Proverbi 16

DIODATI	Biblia Tysiąclecia
1 Le disposizioni dell’animo son dell’uomo; Ma la risposta della lingua è dal Signore	1 Człowiecze są zamysły serca, odpowiedź języka od Pana.
2 Tutte le vie dell’uomo gli paiono pure; Ma il Signore pesa gli spiriti	2 W oczach człowieka czyste są wszystkie jego drogi, lecz Pan osądza duchy.
3 Rimetti le tue opere nel Signore, E i tuoi pensieri saranno stabiliti	3 Powierz Panu swe dzieło, a spełnią się twoje zamiary.
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per sè stesso; Eziandio l’empio per lo giorno del male	4 Wszystko celowo uczynił Pan, także grzesznika na dzień nieszczęścia.
5 Chiunque è altiero d’animo è abbominevole al Signore; D’ora in ora egli non resterà impunito	5 Obrzydłe Panu serce wyniosłe, z pewnością karania nie ujdzie.
6 L’iniquità sarà purgata con benignità, e con verità; E per lo timor del Signore l’uomo si ritrae dal male	6 Miłość i wierność gładzą winę, bojaźń Pańska ze złych dróg sprowadza.
7 Quando il Signore gradisce le vie dell’uomo, Pacifica con lui eziandio i suoi nemici	7 Gdy drogi człowieka są miłe Panu, pojedna On z nim nawet wrogów.
8 Meglio vale poco con giustizia, Che grandi entrate senza dirittura	8 Lepiej mieć mało żyjąc sprawiedliwie, niż niegodziwie mieć wielkie zyski.
9 Il cuor dell’uomo delibera della sua via; Ma il Signore dirizza i suoi passi	9 Serce człowieka obmyśla drogę, lecz Pan utwierdza kroki.
10 Indovinamento è nelle labbra del re; La sua bocca non falla nel giudicio	10 Na wargach królewskich wyrocznia: jego usta w sądzie nie błądzą.
11 La stadera, e le bilance giuste son del Signore; Tutti i pesi del sacchetto son sua opera	11 Waga i szala to sprawa Pana, Jego dzieło - ciężarki we worku.
12 Operare empiamente è abbominevole ai re; Perciocchè il trono sarà stabilito per giustizia	12 Obrzydłe królom działanie nieprawe, bo tron się opiera na sprawiedliwości.
13 Le labbra giuste son quelle che i re gradiscono; Ed essi amano chi parla dirittamente	13 Prawe usta królowi są miłe, uczciwie mówiących on kocha.
14 L’ira del re son messi di morte; Ma l’uomo savio la placherà.	14 Gniew króla to zwiastun śmierci, uśmierzy go człowiek rozumny.
15 Nella chiarezza della faccia del re vi è vita; E la sua benevolenza è come la nuvola della pioggia della stagione della ricolta	15 W pogodnym obliczu króla jest życie, jego łaska jak chmura deszczowa na wiosnę.
16 Quant’è egli cosa migliore acquistar sapienza che oro! E quant’è egli cosa più eccellente acquistar prudenza che argento!	16 Raczej mądrość nabywać niż złoto, lepiej mieć rozum - niż srebro.
17 La strada degli uomini diritti è di stornarsi dal male; Chi osserva la sua via guarda l’anima sua	17 Unikać złego - to droga prawych, chroni życie, kto czuwa nad drogą.
18 La superbia viene davanti alla ruina, E l’alterezza dello spirito davanti alla caduta	18 Przed porażką - wyniosłość, duch pyszny poprzedza upadek.
19 Meglio è essere umile di spirito co’ mansueti, Che spartir le spoglie con gli altieri	19 Lepiej być skromnym pośród pokornych, niż łupy dzielić z pysznymi.
20 Chi è intendente nella parola troverà bene; E beato chi si confida nel Signore	20 Znajdzie szczęście - kto zważa na przykazanie, kto Panu zaufał - szczęśliwy.
21 Il savio di cuore sarà chiamato intendente; E la dolcezza delle labbra aggiugnerà dottrina	21 Kto sercem mądry, zwie się rozumnym, a słodycz warg wiedzę pomnoży.
22 Il senno è una fonte di vita in coloro che ne son dotati; Ma l’ammaestramento degli stolti è stoltizia	22 Rozum źródłem życia dla tych, co go mają, głupota - karą dla niemądrych.
23 Il cuor dell’uomo savio rende avveduta la sua bocca, E aggiunge dottrina alle sue labbra	23 Od serca mądrego i usta mądrzeją, przezorność na wargach się mnoży.
24 I detti soavi sono un favo di miele, Dolcezza all’anima, e medicina alle ossa	24 Dobre słowa są plastrem miodu, słodyczą dla gardła, lekiem dla ciała.
25 Vi è tal via che pare diritta all’uomo, Il fine della quale son le vie della morte	25 Jest droga, co komuś zdaje się słuszna, a w końcu prowadzi do zguby.
26 L’anima di chi si affatica si affatica per lui stesso; Perciocchè la sua bocca lo preme	26 Głód robotnika pracuje dla niego, bo przymuszają go usta.
27 L’uomo scellerato apparecchia del male; E in su le sue labbra vi è come un fuoco ardente.	27 Człowiek nieprawy zło gotuje, i ogień mu płonie na wargach.
28 L’uomo perverso commette contese; E chi va sparlando disunisce gli amici	28 Człowiek podstępny wznieca kłótnie, plotkarz poróżnia przyjaciół.
29 L’uomo violento seduce il suo compagno, E lo conduce per una via che non è buona.	29 Gwałtownik zwodzi bliźniego, prowadzi na drogę niedobrą.
30 Chi chiude gli occhi macchinando perversità, Dimena le labbra quando ha compiuto il male	30 Kto oczy zamyka, podstęp obmyśla, kto wargi zaciska, dokonał zbrodni.
31 La canutezza è una corona gloriosa; Ella si troverà nella via della giustizia	31 Siwy włos ozdobną koroną: na drodze prawości się znajdzie.
32 Meglio vale chi è lento all’ira, che il forte; E meglio vale chi signoreggia il suo cruccio, che un prenditor di città	32 Cierpliwy jest lepszy niż mocny, opanowany - od zdobywcy grodu.
33 La sorte è gittata nel grembo; Ma dal Signore procede tutto il giudicio di essa	33 We fałdy sukni wrzuca się losy, ale Pan sam rozstrzyga.