Giobbe 38

DIODATI	Biblia Tysiąclecia
1 ALLORA il Signore rispose a Giobbe da un turbo, e disse:	1 I z wichru Pan odpowiedział Hiobowi tymi słowami:
2 Chi è costui, che oscura il consiglio Con ragionamenti senza scienza?	2 Któż tu zaciemnić chce zamiar słowami nierozumnymi?
3 Deh! cigniti i lombi come un valente uomo, Ed io ti farò delle domande, e tu insegnami	3 Przepasz no biodra jak mocarz! Będę cię pytał - pouczysz Mnie.
4 Ove eri, quando io fondava la terra? Dichiaralo, se hai conoscimento ed intelletto.	4 Gdzieś był, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeżeli znasz mądrość.
5 Chi ha disposte le misure di essa, se tu il sai? Ovvero chi ha steso il regolo sopra essa?	5 Kto wybadał jej przestworza? Wiesz, kto ją sznurem wymierzył?
6 Sopra che sono state fondate le sue basi? Ovvero, chi pose la sua pietra angolare?	6 Na czym się słupy wspierają? Kto założył jej kamień węgielny
7 Quando le stelle della mattina cantavano tutte insieme, E tutti i figliuoli di Dio giubilavano?	7 ku uciesze porannych gwiazd, ku radości wszystkich synów Bożych?
8 E chi rinchiuse il mare con porte Quando fu tratto fuori, ed uscì della matrice?	8 Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone,
9 Quando io posi le nuvole per suo vestimento, E la caligine per sue fasce,	9 gdym chmury mu dał za ubranie, za pieluszki ciemność pierwotną?
10 E determinai sopra esso il mio statuto, E gli posi attorno sbarre e porte,	10 Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę.
11 E dissi: Tu verrai fin qua, e non passerai più innanzi; E qui si fermerà l’alterezza delle tue onde?	11 I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich nadętych fal.
12 Hai tu, da che tu sei in vita, comandato alla mattina? Ed hai tu mostrato all’alba il suo luogo?	12 Czyś w życiu rozkazał rankowi, wyznaczył miejsce jutrzence,
13 Per occupar l’estremità della terra, E far che gli empi se ne dileguino?	13 by objęła krańce ziemi, usuwając z niej grzeszników?
14 E far che la terra si muti in diverse forme, come argilla stampata; E che quelle si appresentino alla vista come un vestimento?	14 Zmienia się jak pieczętowana glina, barwi się jak suknia.
15 E che la luce di queste cose sia divietata agli empi, E che il braccio altiero sia rotto?	15 Grzesznikom światło odjęte i strzaskane ramię wyniosłe.
16 Sei tu entrato infino a’ gorghi del mare, E sei tu passeggiato nel fondo dell’abisso?	16 Czy dotarłeś do źródeł morza? Czy doszedłeś do dna Otchłani?
17 Le porte della morte ti son esse scoperte, Ed hai tu vedute le porte dell’ombra della morte?	17 Czy wskazano ci bramy śmierci? Widziałeś drzwi do ciemności?
18 Hai tu compresa la larghezza della terra? Dichiaralo, se tu la conosci tutta.	18 Czy zgłębiłeś przestrzeń ziemi? Powiedz, czy znasz to wszystko?
19 Quale è la via del luogo ove dimora la luce? E dov’è il luogo delle tenebre?	19 Gdzie jest droga do spoczynku światła? A gdzie mieszkają mroki,
20 Perchè tu vada a prendere essa luce, e la meni al termine del suo corso, E conosca i sentieri della sua casa?	20 abyś je zawiódł do ich przestworzy i rozpoznał drogę do ich domu?
21 Sì, tu il sai; perciocchè allora nascesti, E il numero de’ tuoi giorni è grande.	21 Jeśli to wiesz, to wtedyś się rodził, a liczba twych dni jest ogromna.
22 Sei tu entrato dentro a’ tesori della neve, Ed hai tu vedute le conserve della gragnuola,	22 Czy dotarłeś do zbiorników śniegu? Czy widziałeś zbiorniki gradu?
23 La quale io riserbo per lo tempo del nemico, Per lo giorno dell’incontro, e della battaglia?	23 Na czasy gniewu je chowam, na dzień utarczki i wojny.
24 Per qual via scoppia la fiamma, E il vento orientale si spande egli in su la terra?	24 Czy nie tędy światło zachodzi, rozsyłając błyskawice po świecie?
25 Chi ha fatti de’ condotti alla piena delle acque, E delle vie a’ lampi de’ tuoni?	25 Kto kopał kanały ulewie lub drogę chmurze ze grzmotem,
26 Per far piovere in su la terra, ove non è niuno; E in sul deserto, nel quale non abita uomo alcuno?	26 by padał deszcz na pustkowiu, w pustyni zupełnie bezludnej,
27 Per satollare il luogo desolato e deserto; E per farvi germogliar l’erba pullulante?	27 chcąc pustynię bezludną nasycić, zasilić rosnącą tam trawę?
28 La pioggia ha ella un padre? Ovvero, chi ha generate le stille della rugiada?	28 Czy deszcz także ma ojca? A kto zrodził krople rosy?
29 Del cui ventre è uscito il ghiaccio, E chi ha generata la brina del cielo?	29 Z czyjego łona lód wyszedł? Kto rozmnożył szron z nieba?
30 Chi fa che le acque si nascondano, e divengano come una pietra; E che la superficie dell’abisso si rapprenda?	30 Jak to woda krzepnie na kamień, powierzchnia głębiny się ścina?
31 Puoi tu legare le delizie delle Gallinelle, Ovvero sciogliere le attrazioni dell’Orione?	31 Czy połączysz gwiazdy Plejad? Rozluźnisz więzy Oriona?
32 Puoi tu fare uscire i segni settentrionali al tempo loro, E condur fuori Arturo co’ suoi figli?	32 Czy wypuścisz o czasie Gwiazdę Poranną? I wywiedziesz Niedźwiedzicę z dziećmi?
33 Conosci tu gli ordini costituiti de’ cieli? Hai tu stabilito il lor reggimento sopra la terra?	33 Czy znane ci prawa niebios, czy wyjaśnisz ich pismo na ziemi?
34 Puoi tu, alzando la tua voce alla nuvola, Far che una piena d’acqua ti copra?	34 Czy głos swój podniesiesz do chmur, by cię ulewa przykryła?
35 Puoi tu mandare i folgori, Sì che vadano e ti dicano: Eccoci?	35 Czy poślesz pioruny i pójdą ze słowem: Jesteśmy do usług?
36 Chi ha messa la sapienza nell’interior dell’uomo? Ovvero chi ha dato il senno alla mente di esso?	36 Kto ibisowi dał mądrość, a rozum dał kogutowi?
37 Chi annovera le nuvole con sapienza? E chi posa i barili del cielo;	37 Kto mądrze policzy chmury, w niebiosa zgromadzi wodę,
38 Dopo che la polvere è stata stemperata, come un metallo fonduto; E le zolle si son rigiunte?	38 gdy gleba stwardnieje na bryłę, a pola zamienią się w grudy?
39 Andrai tu a cacciar preda per il leone? E satollerai tu la brama de’ leoncelli?	39 Czy lwicy zdobyczy nałowisz, nasycisz żarłoczność lwiątek,
40 Quando si appiattano ne’ lor ricetti, E giaccion nelle lor caverne, stando in guato.	40 gdy one mieszkają w kryjówkach, w gęstwinach czekają wieczoru?
41 Chi apparecchia al corvo il suo pasto, Quando i suoi figli gridano a Dio, E vagano per mancamento di cibo?	41 Kto żeru dostarcza krukowi, gdy młode do Boga wołają, gdy błądzą ogromnie zgłodniałe?