Giobbe 31

DIODATI	Biblia Tysiąclecia
1 Io avea fatto patto con gli occhi miei; Come dunque avrei io mirata la vergine?	1 Zawarłem z oczami przymierze, by nawet nie spojrzeć na pannę.
2 E pur quale è la parte che Iddio mi ha mandata da alto? E quale è l’eredità che l’Onnipotente mi ha data da’ luoghi sovrani?	2 Czy mógłbym mieć cząstkę w górze u Boga, u Wszechmocnego dziedzictwo?
3 La ruina non è ella per lo perverso, E gli accidenti strani per gli operatori d’iniquità?	3 Czyż złoczyńcy nie spotka zguba i klęska czyniących nieprawość?
4 Non vede egli le mie vie? E non conta egli tutti i miei passi?	4 Czyż On nie widzi dróg moich, a kroków mych nie rachuje?
5 Se io son proceduto con falsità, E se il mio piè si è affrettato alla fraude,	5 Czym chodził do bożyszcz? Czy noga do oszustwa spieszyła?
6 Pesimi pure Iddio con bilance giuste, E conoscerà la mia integrità.	6 Niech zważy mnie bardzo dokładnie, a pozna, że jestem niewinny.
7 Se i miei passi si sono stornati dalla diritta via, E se il mio cuore è ito dietro agli occhi miei, E se alcuna macchia mi è rimasta attaccata alla mano;	7 Jeślim na krok odstąpił od drogi, bo serce poszło za okiem, i zmaza ta trwa na mych rękach:
8 Semini pure io, e un altro se lo mangi; E sieno diradicati i miei rampolli	8 niech sieję, a inni zbierają, niech zgniją moje latorośle!
9 Se il mio cuore è stato allettato dietro ad alcuna donna, E se io sono stato all’agguato all’uscio del mio prossimo;	9 Jeśli serce me zwiodła kobieta i czatowałem pod drzwiami sąsiada:
10 Macini pur la mia moglie ad un altro, E chininsi altri addosso a lei.	10 niech moja żona miele obcemu, niech inni się do niej zbliżają!
11 Perciocchè quello è una scelleratezza, Ed una iniquità da giudici.	11 Gdyż byłby to czyn haniebny, zbrodnia podległa sądowi;
12 Conciossiachè quello sarebbe stato un fuoco Che mi avrebbe consumato fino a perdizione, E avrebbe diradicata tutta la mia rendita.	12 to ogień, co niszczy do zatracenia, co strawi dobytek do reszty.
13 Se io ho disdegnato di comparire in giudicio col mio servitore, E con la mia servente, Quando hanno litigato meco;	13 A jeślim praw sługi nie uszanował lub skargę niewolnicy odtrącił,
14 E che farei io, quando Iddio si leverà? E quando egli ne farà inchiesta, che gli risponderei?	14 co zrobię, gdy Bóg powstanie? Co w czasie badań odpowiem?
15 Colui che mi ha fatto nel seno non ha egli fatto ancora lui? Non è egli un medesimo che ci ha formati nella matrice?	15 Jak mnie, tak jego we wnętrzu uczynił, On sam nas w łonie utworzył.
16 Se io ho rifiutato a’ poveri ciò che desideravano, Ed ho fatti venir meno gli occhi della vedova;	16 Czy odmawiałem prośbie nędzarzy i pozwoliłem zagasnąć oczom wdowy?
17 E se ho mangiato tutto solo il mio boccone, E se l’orfano non ne ha eziandio mangiato;	17 Czy chleb swój sam spożywałem, czy nie jadł go ze mną sierota?
18 Conciossiachè dalla mia fanciullezza esso sia stato allevato meco, Come appresso un padre; Ed io abbia dal ventre di mia madre avuta cura della vedova;	18 Od dziecka jak ojciec go wychowałem i prowadziłem od łona matki.
19 Se ho veduto che alcuno perisse per mancamento di vestimento, E che il bisognoso non avesse nulla da coprirsi;	19 Czy na biedaka nagiego patrzałem, kiedy nędzarzom zabrakło odzienia?
20 Se le sue reni non mi hanno benedetto, E se egli non si è riscaldato con la lana delle mie pecore;	20 Czy jego biodra mi nie dziękowały, że grzała je wełna mych jagniąt?
21 Se io ho levata la mano contro all’orfano, Perchè io vedeva chi mi avrebbe aiutato nella porta;	21 Czy sierocie groziłem ręką, widząc obrońcę w sądzie?
22 Caggiami la paletta della spalla, E sia il mio braccio rotto, e divelto dalla sua canna.	22 Niech barki mi odpadną od karku, niech ramię mi wyjdzie ze stawu;
23 Perciocchè io avea spavento della ruina mandata da Dio, E che io non potrei durar per la sua altezza	23 gdyż bałbym się klęski od Boga, nie zniósłbym Jego potęgi.
24 Se ho posto l’oro per mia speranza; E se ho detto all’oro fino: Tu sei la mia confidanza;	24 Czy pokładałem ufność w złocie lub rzekłem bogactwu: Nadziejo moja?
25 Se mi son rallegrato perchè le mie facoltà fosser grandi, E perchè la mia mano avesse acquistato assai;	25 Czym chlubił się z wielkiej fortuny, że wiele moja ręka zgarnęła?
26 Se ho riguardato il sole, quando risplendeva; E la luna facendo il suo corso, chiara e lucente;	26 Wpatrując się w słońce, co świeci, lub w księżyc, co dumnie przepływa,
27 E se il mio cuore è stato di nascosto sedotto, E la mia bocca ha baciata la mia mano;	27 czy serce tajemnie uległo i ręką słało pocałunek?
28 Questa ancora è una iniquità da giudici; Conciossiachè io avrei rinnegato l’Iddio disopra.	28 Byłby to czyn karygodny: zaparcie się Boga na niebie.
29 Se mi son rallegrato della calamità del mio nemico, Se mi son commosso di allegrezza, quando male gli era sopraggiunto,	29 Czym się cieszył z upadku wroga, czy radowałem się, że zło go spotkało?
30 Io che non pure ho recato il mio palato a peccare, Per chieder la sua morte con maledizione;	30 Nie dałem, by język mój grzeszył ni miotał na drugich przekleństwa.
31 Se la gente del mio tabernacolo non ha detto: Chi ci darà della sua carne? Noi non ce ne potremmo giammai satollare….	31 Czy mówił kto w moim namiocie: Pożywmy się jego ciałem!
32 Il forestiere non è restato la notte in su la strada; Io ho aperto il mio uscio al viandante	32 Obcy nigdy nie sypiał na dworze, podróżnym otwierałem podwoje.
33 Se io ho coperto il mio misfatto, come fanno gli uomini, Per nasconder la mia iniquità nel mio seno…	33 Czy taiłem jak inni przestępstwa i grzech swój chowałem w zanadrzu?
34 Quantunque io potessi spaventare una gran moltitudine, Pure i più vili della gente mi facevano paura, Ed io mi taceva, e non usciva fuor della porta.	34 Czy lękając się licznej gromady, z obawy przed wzgardą u bliskich, milczałem, za próg nie wyszedłem?
35 Oh! avessi io pure chi mi ascoltasse! Ecco, il mio desiderio è Che l’Onnipotente mi risponda, O che colui che litiga meco mi faccia una scritta;	35 Kto zechce mnie wysłuchać? Oto podpis: Wszechmocny odpowie. Przeciwnik niech skargę napisze,
36 Se io non la porto in su la spalla, E non me la lego attorno a guisa di bende.	36 na grzbiecie swym ją poniosę, jak koronę na głowę ją włożę.
37 Io gli renderei conto di tutti i miei passi, Io mi accosterei a lui come un capitano.	37 Zdam sprawozdanie z mych kroków, przed Niego pójdę jak książę.
38 Se la mia terra grida contro a me, E se parimente i suoi solchi piangono;	38 Jeśli pole żaliło się na mnie, a jego bruzdy płakały;
39 Se ho mangiati i suoi frutti senza pagamento, E se ho fatto sospirar l’anima de’ suoi padroni;	39 Jeślim jadł plon nie zapłacony, a dusza robotnika wzdychała;
40 In luogo del grano nascami il tribolo, E il loglio in luogo dell’orzo. Qui finiscono i ragionamenti di Giobbe	40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy, a chwasty na miejscu jęczmienia!