Księga Psalmów 63

Biblia Tysiąclecia	VULGATA
1 Psalm Dawidowy. Gdy przebywał na Pustyni Judzkiej.	1 In finem. Psalmus David.
2 Boże, Ty Boże mój, Ciebie szukam; Ciebie pragnie moja dusza, za Tobą tęskni moje ciało, jak ziemia zeschła, spragniona bez wody.	2 Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor ; a timore inimici eripe animam meam.
3 W świątyni tak się wpatruję w Ciebie, bym ujrzał Twoją potęgę i chwałę.	3 Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem.
4 Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia, moje wargi będą Cię sławić.	4 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas ; intenderunt arcum rem amaram,
5 Tak błogosławię Cię w moim życiu: wzniosę ręce w imię Twoje.	5 ut sagittent in occultis immaculatum.
6 Dusza moja się syci niby sadłem i tłustością, radosnymi okrzykami warg moje usta Cię chwalą,	6 Subito sagittabunt eum, et non timebunt ; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos ; dixerunt : Quis videbit eos ?
7 gdy wspominam Cię na moim posłaniu i myślę o Tobie podczas moich czuwań.	7 Scrutati sunt iniquitates ; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum,
8 Bo stałeś się dla mnie pomocą i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:	8 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum,
9 do Ciebie lgnie moja dusza, prawica Twoja mnie wspiera.	9 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos,
10 A ci, którzy szukają zguby mojej duszy, niech zejdą w głębiny ziemi.	10 et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt.
11 Niech będą wydani pod miecze i staną się łupem szakali.	11 Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.
12 A król niech się raduje w Bogu, niech chlubi się każdy, który nań przysięga, tak niech się zamkną usta mówiących kłamliwie.