Księga Psalmów 107

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Wysławiajcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.	1 Louez le Seigneur car il est bon, éternel est son amour!
2 Niechaj to mówią odkupieni przez Pana, ci, których wybawił z rąk przeciwnika	2 Dites-le, vous qu’il a rachetés, vous qu’il a repris à l’adversaire,
3 i których zgromadził z obcych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.	3 vous qu’il a rassemblés de toutes les terres, du levant et du couchant, du midi et du nord!
4 Błądzili na pustyni, na odludziu: do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.	4 Ils erraient par le désert, au long des steppes, sans trouver le chemin d’une ville d’étape.
5 Cierpieli głód i pragnienie, i ustawało w nich życie.	5 Ils avaient faim; la soif surtout faisait défaillir en eux leur âme.
6 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	6 Mais dans l’angoisse ils crièrent vers le Seigneur, et il les tira de leur détresse.
7 I powiódł ich prostą drogą, tak że doszli do miasta zamieszkałego.	7 Il les fit cheminer par un droit chemin jusqu’à trouver une ville où pouvoir s’arrêter.
8 Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,	8 Qu’ils célèbrent le Seigneur pour sa grâce, pour ses miracles en faveur des humains!
9 bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.	9 Car il a désaltéré la gorge assoiffée, il a comblé de biens les affamés.
10 Siedzieli w ciemnościach i mroku, uwięzieni nędzą i żelazem,	10 Ils étaient là en un monde de ténèbres, rivés à la misère, rivés à leurs fers,
11 gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.	11 pour n’avoir pas écouté les paroles de Dieu, pour avoir méprisé les avis du Très-Haut.
12 Trudami przygiął ich serca: chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.	12 Il les avait brisés par les épreuves, ils chancelaient et nul ne les secourait.
13 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	13 Mais dans l’angoisse ils crièrent vers le Seigneur: lui les tira de leur détresse.
14 I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.	14 Il les fit sortir du noir, des ténèbres: il avait rompu leurs chaînes!
15 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich,	15 Qu’ils célèbrent le Seigneur pour sa grâce, pour ses miracles en faveur des humains!
16 gdyż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.	16 Car il a brisé les portes de bronze, il a mis en pièces les verrous de fer.
17 Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów i nędzę cierpieli przez swoje występki;	17 Ils faisaient les fous sur les chemins du péché, puis ils devaient payer leurs fautes.
18 obrzydło im całe jedzenie i byli bliscy bram śmierci.	18 Ils ne supportaient plus aucun aliment, ils étaient arrivés aux portes de la mort.
19 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	19 Mais dans l’angoisse ils crièrent vers le Seigneur et il les tira de leur détresse.
20 Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać z zagłady ich życie.	20 Il envoya sa parole: elle les remit sur pied et les fit échapper à la tombe.
21 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!	21 Qu’ils célèbrent le Seigneur pour sa grâce, pour ses miracles en faveur des humains!
22 I niech składają ofiary dziękczynne, niech głoszą z radością Jego dzieła!	22 Qu’ils lui offrent un sacrifice de louange, que dans leur joie ils disent et proclament ses œuvres,
23 Ci, którzy na statkach ruszyli na morze, aby uprawiać handel na ogromnych wodach,	23 ceux qui descendent en mer sur des navires, pour leur négoce au-delà de l’océan!
24 ci widzieli działa Pana i Jego cuda wśród głębiny.	24 Ceux-là ont vu le travail du Seigneur et ses miracles sur les abîmes.
25 Powiedział On i wzbudził wicher burzliwy, i spiętrzył jego fale.	25 Car à son ordre une bourrasque s’est levée, qui soulevait les vagues de la mer.
26 Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.	26 Portés aux cieux, retombant dans les abîmes, leur âme fondait dans les malaises.
27 Zataczali się i chwiali jak pijani, cała ich mądrość zawiodła.	27 Pris de vertige, ils titubaient comme un ivrogne, leur sagesse était toute avalée.
28 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.	28 Mais dans l’angoisse ils crièrent vers le Seigneur, et il les tira de leur détresse.
29 Zamienił burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.	29 Il rétablit le calme après la tempête, il apaisa les flots.
30 Radowali się z tego, że nastała cisza, i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.	30 Quelle joie pour eux quand l’onde fut tranquille, et qu’il les mena au port désiré!
31 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!	31 Qu’ils célèbrent le Seigneur pour sa grâce, pour ses miracles en faveur des humains!
32 I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu i na radzie starców niechaj Go chwalą!	32 Qu’ils l’exaltent dans l’assemblée du peuple et disent ses louanges au conseil des Anciens.
33 Rzeki zamienia On w pustynię, oazy na ziemię spragnioną,	33 Il épuise le fleuve et c’est le désert, là où étaient les sources, il n’y a que la steppe;
34 ziemię żyzną na słony ugór skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.	34 les riches terres se couvrent de sel pour les crimes de leurs habitants.
35 Pustynię zamienił w zbiornik wody, a ziemię suchą w oazę.	35 Il crée un lac au milieu du désert, et la terre aride se voit irriguée,
36 I tam osiedlił zgłodniałych, i założyli miasta zamieszkałe.	36 pour qu’y habitent ceux qui avaient faim, et qu’ils y bâtissent leur cité.
37 Obsiali pola, zasadzili winnice i zyskali zbiory owoców.	37 Ils ensemencent leurs champs et plantent des vignes, ils en récoltent les fruits.
38 Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli, i dał im bydła niemało.	38 Il les bénit pour qu’ils se multiplient, et leur bétail ne dépérit pas.
39 Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia.	39 Car ils étaient amoindris, prostrés, plongés dans le malheur et la peine.
40 Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,	40 Mais lui, qui déverse le mépris sur les grands et fait qu’ils se perdent en un désert sans chemin,
41 podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody.	41 il relève le pauvre en sa misère: sa famille prospère et se multiplie.
42 Pobożni widzą to i radują się, a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.	42 Que l’homme droit regarde et se réjouisse, mais tout ce qui est vil ne pourra que se taire.
43 Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!	43 Qui aura la sagesse de méditer ces choses, qui saura reconnaître les bontés du Seigneur?