Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

Salmos 81


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Del maestro de coro. Con la cítara de Gat. De Asaf.

1 Magistro chori. Secundum " Torcularia... ". Asaph.
2 ¡Canten con júbilo a Dios, nuestra fuerza,

aclamen al Dios de Jacob!

2 Exsultate Deo adiutori nostro;
iubilate Deo Iacob.
3 Entonen un canto, toquen el tambor,

y la cítara armoniosa, junto con el arpa.

3 Sumite psalmum et date tympanum,
psalterium iucundum cum cithara.
4 Toquen la trompeta al salir la luna nueva,

y el día de luna llena, el día de nuestra fiesta.

4 Bucinate in neomenia tuba,
in die plenae lunae, in sollemnitate nostra.
5 Porque esta es una ley para Israel,

un precepto del Dios de Jacob:

5 Quia praeceptum in Israel est,
et iudicium Deo Iacob.
6 él se la impuso como norma a José,

cuando salió de la tierra de Egipto.

Oigo una voz desconocida que dice:

6 Testimonium in Ioseph posuit illud,
cum exiret de terra Aegypti;
sermonem, quem non noveram, audivi:
7 Yo quité el peso de tus espaldas

y tus manos quedaron libres de la carga.

7 “ Diverti ab oneribus dorsum eius;
manus eius a cophino recesserunt.
8 Clamaste en la aflicción, y te salvé;

te respondí oculto entre los truenos,

aunque me provocaste junto a las aguas de Meribá.

8 In tribulatione invocasti me, et liberavi te,
exaudivi te in abscondito tempestatis,
probavi te apud aquam Meriba.
9 Oye, pueblo mío, yo atestiguo contra ti,

¡ojalá me escucharas, Israel!

9 Audi, populus meus, et contestabor te;
Israel, utinam audias me!
10 No tendrás ningún Dios extraño,

no adorarás a ningún dios extranjero:

10 Non erit in te deus alienus,
neque adorabis deum extraneum.
11 yo, el Señor, soy tu Dios,

que te hice subir de la tierra de Egipto.

11 Ego enim sum Dominus Deus tuus,
qui eduxi te de terra Aegypti;
dilata os tuum, et implebo illud.
12 Pero mi pueblo no escuchó mi voz,

Israel no me quiso obedecer;

12 Et non audivit populus meus vocem meam,
et Israel non intendit mihi.
13 por eso los entregué a su obstinación,

para que se dejaran llevar por sus caprichos.

13 Et dimisi eos secundum duritiam cordis eorum,
ibunt in adinventionibus suis.
14 ¡Ojalá mi pueblo me escuchara,

e Israel siguiera mis caminos!

14 Si populus meus audisset me,
Israel si in viis meis ambulasset!
15 Yo sometería a sus adversarios en un instante,

y volvería mi mano contra sus opresores.

15 In brevi inimicos eorum humiliassem
et super tribulantes eos misissem manum meam.
16 Los enemigos del Señor tendrían que adularlo,

y ese sería su destino para siempre;

16 Inimici Domini blandirentur ei,
et esset sors eorum in saecula;
17 yo alimentaría a mi pueblo con lo mejor del trigo

y lo saciaría con miel silvestre».
17 et cibarem eos ex adipe frumenti
et de petra melle saturarem eos ”.