Salmos 58
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. «No destruyas». De David. Mictán. | 1 In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul et custodivit domum ejus ut eum interficeret. |
2 ¿Acaso ustedes, los poderosos, pronuncian realmente sentencias justas y gobiernan a los hombres con rectitud? | 2 Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me. |
3 ¡No! Ustedes cometen injusticias a plena conciencia y favorecen la opresión en la tierra. | 3 Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me. |
4 Los impíos están extraviados desde el seno materno; desde su nacimiento se descarriaron los impostores. | 4 Quia ecce ceperunt animam meam ; irruerunt in me fortes. |
5 Tienen un veneno semejante al de las víboras; son como una serpiente sorda, que cierra los oídos, | 5 Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine ; sine iniquitate cucurri, et direxi. |
6 para no oír la voz del encantador, la voz del mago que ejerce su arte con destreza. | 6 Exsurge in occursum meum, et vide : et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes : non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem. |
7 Rómpeles, Dios mío, los dientes en la boca; arráncales, Señor, esos colmillos de leones. | 7 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes : et circuibunt civitatem. |
8 Que se diluyan como agua que se evapora; que se marchiten como hierba pisoteada. | 8 Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum : quoniam quis audivit ? |
9 Sean como una babosa que se deshace al pasar, como un aborto de mujer que no llegó a ver el sol. | 9 Et tu, Domine, deridebis eos ; ad nihilum deduces omnes gentes. |
10 Que los arrastre el vendaval –verdes o quemados– antes que produzcan espinas como una zarza. | 10 Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es : |
11 El justo se alegrará al contemplar la Venganza y lavará sus pies en la sangre de los impíos. | 11 Deus meus misericordia ejus præveniet me. |
12 Entonces dirán los hombres: «Sí, el justo recibe su recompensa; sí, hay un Dios que hace justicia en la tierra». | 12 Deus ostendet mihi super inimicos meos : ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua, et depone eos, protector meus, Domine : |
13 delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum ; et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur | |
14 in consummatione : in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terræ. | |
15 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes : et circuibunt civitatem. | |
16 Ipsi dispergentur ad manducandum ; si vero non fuerint saturati, et murmurabunt. | |
17 Ego autem cantabo fortitudinem tuam, et exsultabo mane misericordiam tuam : quia factus es susceptor meus, et refugium meum in die tribulationis meæ. | |
18 Adjutor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor meus es ; Deus meus, misericordia mea. |