Salmos 142

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	Biblija Hrvatski
1 Poema de David. Cuando estaba en la cueva. Oración.	1 Poučna pjesma. Davidova. Kad bijaše u špilji. Molitva.
2 Invocaré al Señor con toda mi voz, con toda mi voz suplicaré al Señor;	2 Iz svega glasa vapijem Jahvi, iz svega glasa Jahvu zaklinjem.
3 expondré mi queja ante él, expresaré mi angustia en su presencia.	3 Pred njim svoju izlijevam tužaljku, tjeskobu svoju pred njim razastirem.
4 Ya se me acaba el aliento, pero tú conoces mi camino: en la senda por donde voy me han ocultado una trampa.	4 Ako duh moj i klone u meni, ti put moj poznaješ. Na putu kojim prolazim potajnu mi zamku staviše.
5 Miro a la derecha, observo, y no hay nadie que se ocupe de mí; ya no tengo dónde refugiarme, nadie se interesa por mi vi da.	5 Obazrem li se nadesno i pogledam: nitko ne zna za mene. Nemam kamo pobjeći, nitko za život moj ne mari.
6 Por eso clamo a ti, Señor, y te digo: «Tú eres mi refugio, mi herencia en la tierra de los vivientes».	6 K tebi, Jahve, vapijem; govorim: ti si mi utočište, ti si dio moj u zemlji živih.
7 Atiende a mi clamor, porque estoy en la miseria; líbrame de mis perseguidores, porque son más fuertes que yo.	7 Poslušaj moje vapaje jer sam veoma nevoljan. Izbavi me od gonitelja mojih jer od mene oni su moćniji.
8 Sácame de la prisión, y daré gracias a tu Nombre: porque los justos esperan que me concedas tu favor.	8 Izvedi iz tamnice dušu moju da zahvaljujem imenu tvojemu. Oko mene će se okupiti pravednici zbog dobra što si ga iskazao meni.