SCRUTATIO

Mercoledi, 20 agosto 2025 - San Bernardo di Chiaravalle ( Letture di oggi)

Job 17


font
BIBLIAGREEK BIBLE
1 Mi aliento se agota, mis días se apagan sólo me queda el cementerio.1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
2 ¿No estoy a merced de las burlas, y en amarguras pasan mis ojos las noches?2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
3 Coloca, pues, mi fianza junto a ti, ¿quién, si no, querrá chocar mi mano?3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
4 Tú has cerrado su mente a la razón, por eso ninguna mano se levanta4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
5 Como el que anuncia a sus amigos un reparto, cuando languidecen los ojos de sus hijos,5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
6 me he hecho yo proverbio de las gentes, alguien a quien escupen en la cara.6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
7 Mis ojos se apagan de pesar, mis miembros se desvanecen como sombra.7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
8 Los hombres rectos quedan de ello asombrados, contra el impío se indigna el inocente;8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
9 el justo se afianza en su camino, y el de manos puras redobla su energía.9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
10 Pero, vosotros todos, volved otra vez, ¡no hallaré un solo sabio entre vosotros!10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
11 Mis días han pasado con mis planes, se han deshecho los deseos de mi corazón.11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
12 Algunos hacen de la noche día: se acercaría la luz que ahuyenta las tinieblas.12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
13 Mas ¿qué espero? Mi casa es el seol, en las tinieblas extendí mi lecho.13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
14 Y grito a la fosa: «¡Tú mi padre!», a los gusanos: «¡Mi madre y mis hermanos!»14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
15 ¿Dónde está, pues, mi esperanza? y mi felicidad ¿quién la divisa?15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
16 ¿Van a bajar conmigo hasta el seol? ¿Nos hundiremos juntos en el polvo?16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.