Evangelio di Santo Luca 24

BIBBIA VOLGARE	Biblia Tysiąclecia
1 E il primo giorno del sabbato, molto per tempo, vennero al monumento, portando le speziarie che loro aveano apparecchiate.	1 W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności.
2 Le quali trovorono la pietra essere rivoltata dal monumento.	2 Kamień od grobu zastały odsunięty.
3 Ed entrate, non ritrovorono il corpo del Signore Iesù.	3 A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa.
4 E fatto che fu questo, furono sbigottite di mente; ed ecco due uomini vestiti in vestimento risplendente.	4 Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach.
5 Temendo adunque quelle, e abbassando il volto in terra, dissero a quelle: che cercate voi il vivente con gli morti?	5 Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
6 Egli non è quivi, ma egli è resuscitato; arricordatevi come egli vi parlò, essendo ancora egli in Galilea,	6 Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei:
7 dicendo: come bisogna essere dato il Figliuolo dell' uomo nelle mani de' peccatori, ed essere crucifisso, e il terzo giorno resuscitarebbe.	7 Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie.
8 E ricordoronsi quelle delle sue parole.	8 Wtedy przypomniały sobie Jego słowa
9 E ritornate dal monumento, raccontorono queste cose a quelli undici, e a tutti gli altri.	9 i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.
10 Ed eravi Maria Magdalena, e Ioanna e Maria di Iacobo, e l'altre ch' erano con loro, le quali dicevano queste cose alli apostoli.	10 A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom.
11 E dinanzi a loro apparevano come uno scherno questi parlari; e non gli credettero.	11 Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary.
12 Onde levandosi Pietro, corse al monumento; e abbassandosi vide le lenzuola essere poste sole, e partissi, fra se meravigliandosi di quel ch' era fatto.	12 Jednakże Piotr wybrał się i pobiegł do grobu; schyliwszy się, ujrzał same tylko płótna. I wrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało.
13 Ed ecco, due de' discepoli di Iesù andavano, in quel giorno, in uno castello che avea nome Emmaus, il quale era di lungi di Ierusalem sette miglia e mezzo.	13 Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.
14 E parlavano insieme di tutte cose ch' erano avvenute.	14 Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło.
15 E così dimandando e rispondendo insieme, e Iesù accostossi a loro, e andavano insieme.	15 Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.
16 Ma gli suoi occhi erano oscurati, e non lo conoscevano.	16 Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.
17 E Iesù disse a loro: che parole sono queste che voi insieme andate parlando, e siete così contristati?	17 On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni.
18 Rispose uno di loro, il quale avea nome Cleofas, e disse: tu sei solo peregrino in Ierusalem, e non hai sapute queste cose che sono state fatte in questi giorni?	18 A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało.
19 Ed egli disse a loro: che cose? Ed egli dissero: di Iesù Nazareno, il quale fu uomo perfetto, e potente in opere e in parole dinanzi a Dio e a ogni popolo;	19 Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu;
20 e come li sommi sacerdoti e principi nostri condannoronlo a morte, e hannolo crucifisso.	20 jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali.
21 E noi speravamo ch' egli dovesse ricomperare (il popolo d') Israel; e ora, sopra tutte queste cose, è oggi il terzo giorno che queste cose furono fatte.	21 A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało.
22 Ma bene è vera cosa, che alcune delle nostre donne andorono al monumento per tempo, inanzi dì,	22 Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu,
23 e non trovorono il corpo suo. Tornorono e dissero, come aveano veduti gli angioli, li quali dicono ch' egli vive.	23 a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje.
24 E anche alcuni de' nostri andorono al monumento; e trovorono come le donne aveano detto; ma lui non trovorono.	24 Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli.
25 E Iesù disse a loro: o stolti, e tardi di cuore. a credere di tutte le cose le quali hanno detto gli profeti!	25 Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
26 Or non era bisogno che Cristo patisse morte in questo mondo, e così entrasse nella gloria sua?	26 Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?
27 E incominciando da Moisè e dalli profeti, esponeva a loro tutte le scritture le quali parlavano di lui.	27 I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
28 E approssimandosi al castello dove andavano, Iesù si finse di andare più alla lunga.	28 Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej.
29 Ed egli pregoronlo, e dicevano: signore, sta con noi, imperò ch' egli è già vespero, e fassi sera e poco dì. E (così dicendo) entrò nel castello con loro.	29 Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi.
30 E sedendo con loro a mensa (e mangiando), prese Iesù il pane, e benedisselo, e ruppelo, e dettel of a loro.	30 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im.
31 E in questo si apersono gli occhi loro, e cognobberonlo; ed egli disparve dinanzi da' loro occhi.	31 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.
32 Ed egli poi dicevano insieme: or come non ardeva il cuore nostro nella via, mentre che noi favellavamo con lui, e aprivaci le Scritture?	32 I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?
33 E levandosi su in quella medesima ora, tornorono in Ierusalem; e trovorono radunati gli undici (discepoli) e altri con loro.	33 W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi,
34 E dicevano veramente il Signore è resuscitato, ed è apparito a Simone.	34 którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
35 Ed egli narrorono a loro quelle cose che erano incontrate a loro nella via, e come lo cognobbero nel rompere del pane.	35 Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
36 Mentre che loro contorono queste cose, stette Iesù in mezzo di loro, e disse: pace sia con voi, imperò ch' io sono desso (e imperò) non vogliate temere.	36 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam!
37 E gli discepoli si conturborono, e sbigottironsi, e credevano vedere uno spirito.	37 Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha.
38 E Iesù disse a loro: perchè vi turbate, e perchè avete questa cogitazione nelli cuori vostri?	38 Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?
39 Vedete le mie mani e li miei piedi, imperò ch' io sono; e palpatemi, e vedetemi, imperò che il spirito non ha carne nè ossa, sì come voi vedete avere a me.	39 Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam.
40 E detto ch' ebbe a loro queste parole, mostrò a loro le mani e gli piedi.	40 Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
41 Ma ancora loro non credendo, e meravigliandosi di grande allegrezza, disse: avete alcuna cosa da mangiare?	41 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia?
42 E loro gli portorono uno poco di pesce arrostito, e uno (poco di favo) di miele.	42 Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby.
43 E mangiò in loro presenza, e prese il rimanente, e dienne a loro.	43 Wziął i jadł wobec nich.
44 E disse a loro: queste sono le parole ch' io vi preponeva quando io era con voi, imperò ch' era bisogno che si adempisse ogni cosa ch' è scritta nella legge di Moisè e nelli profeti, li quali parlorono di me.	44 Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
45 E allora aperse a loro il senso; e acciò che intendessero la Scrittura,	45 Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma,
46 disse a loro: egli era scritto, egli era di bisogno, che Cristo patisse morte, e resuscitasse il terzo giorno;	46 i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,
47 e di predicare nel nome suo la penitenza e la remissione de' peccati a tutte le genti, incominciando da Ierusalem.	47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
48 E voi siete testimonii di questi fatti.	48 Wy jesteście świadkami tego.
49 E manderò la promessione del padre mio in voi: ma voi state nella cittade, insino a tanto che vi vestiate la vertude da alto.	49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka.
50 E menoe loro fuori in Betania; e levate le mani sue, benedisse loro.	50 Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.
51 E fatto è che mentre benedisse loro, partissi da loro, e portavasi nel cielo.	51 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
52 Ed essi adorando si ritornarono in Ierusalem con grande allegrezza.	52 Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy,
53 Ed erano sempre nel tempio, laudando e benedicendo Iddio. Amen.	53 gdzie stale przebywali w świątyni, "wielbiąc i" błogosławiąc Boga.