Psalmi 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. | 1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema. |
2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis. | 2 Oh Dios, nuestros padres nos contaron, y por eso llegó a nuestros oídos, la obra que hiciste antiguamente, |
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos. | 3 con tu propia mano, cuando ellos vivían. Tú expulsaste a las naciones para plantarlos a ellos; y para hacerlos crecer, destruiste a los pueblos. |
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. | 4 No ocuparon la tierra con su espada ni su brazo les obtuvo la victoria: fue tu mano derecha y tu brazo, fue la luz de tu rostro, porque los amabas. |
5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob. | 5 Eras tú, mi Rey y mi Dios, el que decidía las victorias de Jacob: |
6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. - | 6 con tu auxilio embestimos al enemigo y en tu Nombre aplastamos al agresor. |
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me. | 7 Porque yo no confiaba en mi arco ni mi espada me dio la victoria: |
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti. | 8 tú nos salvaste de nuestros enemigos y confundiste a nuestros adversarios. |
9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum. | 9 Dios ha sido siempre nuestro orgullo: damos gracias a tu Nombre eternamente. |
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris. | 10 Pero ahora nos rechazaste y humillaste: dejaste de salir con nuestro ejército, |
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi. | 11 nos hiciste retroceder ante el enemigo y nuestros adversarios nos saquearon. |
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos. | 12 Nos entregaste como ovejas al matadero y nos dispersaste entre las naciones; |
13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum. | 13 vendiste a tu pueblo por nada, no sacaste gran provecho de su venta. |
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro. | 14 Nos expusiste a la burla de nuestros vecinos, a la risa y al escarnio de los que nos rodean; |
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis. | 15 hiciste proverbial nuestra desgracia y los pueblos nos hacen gestos de sarcasmo. |
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me | 16 Mi oprobio está siempre ante mí y mi rostro se cubre de vergüenza, |
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris. | 17 por los gritos de desprecio y los insultos, por el enemigo sediento de venganza. |
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum. | 18 ¡Y todo esto nos ha sobrevenido sin que nos hayamos olvidado de ti, sin que hayamos traicionado tu alianza! |
19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua; | 19 Nuestro corazón no se volvió atrás ni nuestros pasos se desviaron de tu senda, |
20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis. | 20 como para que nos aplastaras en un lugar desierto y nos cubrieras de tinieblas. |
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum, | 21 Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios y recurrido a un dios extraño, |
22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis. | 22 Dios lo habría advertido, porque él conoce los secretos más profundos. |
23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis. | 23 Por tu causa nos dan muerte sin cesar y nos tratan como a ovejas que van al matadero. |
24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. | 24 ¡Despierta, Señor! ¿Por qué duermes? ¡Levántate, no nos rechaces para siempre! |
25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae? | 25 ¿Por qué ocultas tu rostro y te olvidas de nuestra desgracia y opresión? |
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam. | 26 Estamos hundidos en el polvo, nuestro cuerpo está pegado a la tierra. |
27 ¡Levántate, ven a socorrernos; líbranos por tu misericordia! |