Psalmi 109

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Magistro chori. David. Psalmus. Deus laudis meae, ne tacueris,	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Θεε της αινεσεως μου, μη σιωπησης?
2 quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. Locuti sunt adversum me lingua dolosa	2 διοτι στομα ασεβους και στομα δολιου ηνοιχθησαν επ' εμε? ελαλησαν κατ' εμου με γλωσσαν ψευδη?
3 et sermonibus odii circumdederunt me et expugnaverunt me gratis.	3 και με λογους μισους με περιεκυκλωσαν και με επολεμησαν αναιτιως.
4 Pro dilectione mea adversabantur mihi; ego autem orabam.	4 Αντι της αγαπης μου ειναι αντιδικοι εις εμε? εγω δε προσευχομαι.
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea.	5 Και ανταπεδωκαν εις εμε κακον αντι καλου, και μισος αντι της αγαπης μου.
6 Constitue super eum peccatorem, et adversarius stet a dextris eius.	6 Καταστησον ασεβη επ' αυτον? και διαβολος ας στεκη εκ δεξιων αυτου.
7 Cum iudicatur, exeat condemnatus, et oratio eius fiat in peccatum.	7 Οταν κρινηται, ας εξελθη καταδεδικασμενος? και η προσευχη αυτου ας γεινη εις αμαρτιαν.
8 Fiant dies eius pauci, et ministerium eius accipiat alter.	8 Ας γεινωσιν αι ημεραι αυτου ολιγαι? αλλος ας λαβη την επισκοπην αυτου.
9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua.	9 Ας γεινωσιν οι υιοι αυτου ορφανοι και η γυνη αυτου χηρα.
10 Instabiles vagentur filii eius et mendicent et eiciantur de ruinis suis. -	10 Και ας περιπλανωνται παντοτε οι υιοι αυτου και ας γεινωσιν επαιται, και ας ζητωσιν εκ των ερειπιων αυτων.
11 Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, et diripiant alieni labores eius.	11 Ας παγιδευση ο δανειστης παντα τα υπαρχοντα αυτου? και ας διαρπασωσιν οι ξενοι τους κοπους αυτου.
12 Non sit qui praebeat illi misericordiam, nec sit qui misereatur pupillis eius.	12 Ας μη υπαρχη ο ελεων αυτον, και ας μη ηναι ο οικτειρων τα ορφανα αυτου.
13 Fiant nati eius in interitum, in generatione una deleatur nomen eorum.	13 Ας εξολοθρευθωσιν οι εκγονοι αυτου? εν τη επερχομενη γενεα ας εξαλειφθη το ονομα αυτων.
14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, et peccatum matris eius non deleatur.	14 Ας ελθη εις ενθυμησιν ενωπιον του Κυριου η ανομια των πατερων αυτου? και η αμαρτια της μητρος αυτου ας μη εξαλειφθη?
15 Fiant contra Dominum semper, et disperdat de terra memoriam eorum.	15 Ας ηναι παντοτε ενωπιον του Κυριου, δια να εκκοψη απο της γης το μνημοσυνον αυτων.
16 Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam et persecutus est hominem inopem et mendicum et compunctum corde, ut mortificaret.	16 Διοτι δεν ενεθυμηθη να καμη ελεος? αλλα κατετρεξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον, δια να θανατωση τον συντετριμμενον την καρδιαν.
17 Et dilexit maledictionem: et veniat ei; et noluit benedictionem: et elongetur ab eo.	17 Επειδη ηγαπησε καταραν, ας ελθη επ' αυτον? επειδη δεν ηθελησεν ευλογιαν, ας απομακρυνθη απ' αυτου.
18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: et intret sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossa eius.	18 Επειδη ενεδυθη καταραν ως ιματιον αυτου, ας εισελθη ως υδωρ εις τα εντοσθια αυτου και ως ελαιον εις τα οστα αυτου?
19 Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, et sicut zona, qua semper praecingitur.	19 Ας γεινη εις αυτον ως το ιματιον, το οποιον ενδυεται και ως η ζωνη, την οποιαν παντοτε περιζωννυται.
20 Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.	20 Αυτη ας ηναι των αντιδικων μου η αμοιβη παρα του Κυριου, και των λαλουντων κακα κατα της ψυχης μου.
21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua; libera me,	21 Αλλα συ, Κυριε Θεε, ενεργησον μετ' εμου δια το ονομα σου? επειδη ειναι αγαθον το ελεος σου, λυτρωσον με.
22 quia egenus et pauper ego sum, et cor meum vulneratum est intra me.	22 Διοτι πτωχος και πενης ειμαι, και η καρδια μου ειναι πεπληγωμενη εντος μου.
23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locustae.	23 Παρηλθον ως σκια, οταν εκκλινη? εκτιναζομαι ως η ακρις.
24 Genua mea infirmata sunt ieiunio, et caro mea contabuit absque oleo.	24 Τα γονατα μου ητονησαν απο της νηστειας και η σαρξ μου εξεπεσεν απο του παχους αυτης.
25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me et moverunt capita sua.	25 Και εγω εγεινα ονειδος εις αυτους? οτε με ειδον, εκινησαν τας κεφαλας αυτων.
26 Adiuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam.	26 Βοηθησον μοι, Κυριε ο Θεος μου? σωσον με κατα το ελεος σου?
27 Et sciant quia manus tua haec: tu, Domine, hoc fecisti.	27 και ας γνωρισωσιν οτι η χειρ σου ειναι τουτο? οτι συ, Κυριε, εκαμες αυτο.
28 Maledicant illi, et tu benedicas; qui insurgunt in me, confundantur, servus autem tuus laetabitur.	28 Αυτοι θελουσι καταρασθαι, συ δε θελεις ευλογει? θελουσι σηκωθη, πλην θελουσι καταισχυνθη? ο δε δουλος σου θελει ευφραινεσθαι.
29 Induantur, qui detrahunt mihi, pudore et operiantur sicut diploide confusione sua.	29 Ας ενδυθωσιν εντροπην οι αντιδικοι μου? και ας φορεσωσιν ως επενδυμα την αισχυνην αυτων.
30 Confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum,	30 Θελω δοξολογει σφοδρα τον Κυριον δια του στοματος μου, και εν μεσω πολλων θελω υμνολογει αυτον?
31 quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a iudicantibus animam eius.	31 Διοτι ισταται εν τη δεξια του πτωχου, δια να λυτρονη αυτον εκ των καταδικαζοντων την ψυχην αυτου.