List do Efezjan 5

¹ Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane,

² i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.

³ O nierządzie zaś i wszelkiej nieczystości albo chciwości niechaj nawet mowy nie będzie wśród was, jak przystoi świętym,

⁴ ani o tym, co haniebne, ani o niedorzecznym gadaniu lub nieprzyzwoitych żartach, bo to wszystko jest niestosowne. Raczej winno być wdzięczne usposobienie.

⁵ O tym bowiem bądźcie przekonani, że żaden rozpustnik ani nieczysty, ani chciwiec - to jest bałwochwalca - nie ma dziedzictwa w królestwie Chrystusa i Boga.

⁶ Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.

⁷ Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!

⁸ Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!

⁹ Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.

¹⁰ Badajcie, co jest miłe Panu.

¹¹ I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!

¹² O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.

¹³ Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.

¹⁴ Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.

¹⁵ Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.

¹⁶ Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.

¹⁷ Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.

¹⁸ A nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem,

¹⁹ przemawiając do siebie wzajemnie w psalmach i hymnach, i pieśniach pełnych ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach.

²⁰ Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa!

²¹ Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej!

²² Żony niechaj będą poddane swym mężom, jak Panu,

²³ bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus - Głową Kościoła: On - Zbawca Ciała.

²⁴ Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom - we wszystkim.

²⁵ Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie,

²⁶ aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo,

²⁷ aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany.

²⁸ Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje.

²⁹ Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz [każdy] je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus - Kościół,

³⁰ bo jesteśmy członkami Jego Ciała.

³¹ Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem.

³² Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła.

³³ W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego! A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża!