Prima lettera a Timoteo (מכתב ראשון לטימותי) 4

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	Biblia Tysiąclecia
1 עַל־כֵּן בִּהְיוֹת לָנוּ הַשֵּׁרוּת הַזֶּה כַּאֲשֶׁר חֻנַּנּוּ לֹא נֵחָת	1 Przeto oddani posługiwaniu zleconemu nam przez miłosierdzie, nie upadamy na duchu.
2 כִּי אִם־מָאַסְנוּ בְּסִתְרֵי הַבּשֶׁת שֶׁלֹּא לְהִתְהַלֵּךְ בְּעָרְמָה וְלֹא לְזַיֵּף אֶת־דְּבַר הָאֱלֹהִים אֶלָּא בְּהַרְאוֹת הָאֱמֶת נַזְכִּיר אֹתָנוּ לְטוֹב נֶגֶד דַּעַת כָּל־בְּנֵי אָדָם לִפְנֵי הָאֱלֹהִים	2 Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.
3 וְגַם כִּי־נֶעֱלָמָה בְּשׂוֹרָתֵנוּ נֶעֱלָמָה הִיא מִן־הָאֹבְדִים	3 A jeśli nawet Ewangelia nasza jest ukryta, to tylko dla tych, którzy idą na zatracenie,
4 אֲשֶׁר אֱלֹהֵי הָעוֹלָם הַזֶּה עִוֵּר בָּהֶם אֶת־דֵּעוֹת הַסּוֹרְרִים לִבְלְתִּי זְרֹחַ לָהֶם נֹגַהּ בְּשׂוֹרַת כְּבוֹד הַמָּשִׁיחַ אֲשֶׁר הוּא צֶלֶם הָאֱלֹהִים	4 dla niewiernych, których umysły zaślepił bóg tego świata, aby nie olśnił ich blask Ewnagelii chwały Chrystusa, który jest obrazem Boga.
5 כִּי לֹא אֹתָנוּ מַכְרִיזִים אֲנַחְנוּ כִּי אִם־אֶת־הַמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ לֵאמֹר הוּא הָאָדוֹן וַאֲנַחְנוּ עַבְדֵיכֶם לְמַעַן יֵשׁוּעַ	5 Nie głosimy bowiem siebie samych, lecz Chrystusa Jezusa jako Pana, a nas - jako sługi wasze przez Jezusa.
6 כִּי הָאֱלֹהִים אֲשֶׁר אָמַר וַיֹּפַע אוֹר מֵחשֶׁךְ הוּא הוֹפִיעַ בְּלִבֵּנוּ לְהָפִיץ אוֹר דַּעַת כְּבוֹד הָאֱלֹהִים אֲשֶׁר בִּפְנֵי הַמָּשִׁיחַ	6 Albowiem Bóg, Ten, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa.
7 אֲבָל יֶשׁ־לָנוּ הָאוֹצָר הַזֶּה בִּכְלֵי חֶרֶשׂ לְמַעַן אֲשֶׁר־תִּהְיֶה הַגְּבוּרָה הַיְתֵרָה לֵאלֹהִים וְלֹא מֵאִתָּנוּ	7 Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas.
8 נִלְחָצִים אֲנַחְנוּ בַּכֹּל וְלֹא נִדְכָּאִים דֹּאֲגִים וְלֹא נוֹאָשִׁים	8 Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku, lecz nie rozpaczamy;
9 נִרְדָּפִים וְלֹא נְטוּשִׁים מֻשְׁלָכִים וְלֹא אֹבְדִים	9 znosimy prześladowania, lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy.
10 וְנֹשְׂאִים בְּכָל־עֵת מִיתַת הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ בִּגְוִיָּתֵנוּ לְמַעַן יִגָּלוּ גַּם־חַיֵּי יֵשׁוּעַ בִּגְוִיָּתֵנוּ	10 Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym ciele.
11 כִּי אֲנַחְנוּ הַחַיִּים נִמְסָרִים תָּמִיד לַמָּוֶת בַּעֲבוּר יֵשׁוּעַ לְמַעַן יִגָּלוּ גַּם־חַיֵּי יֵשׁוּעַ בִּבְשָׂרֵנוּ בְּשַׂר הַתְּמוּתָה	11 Ciągle bowiem jesteśmy wydawani na śmierć z powodu Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym śmiertelnym ciele.
12 לָכֵן בָּנוּ יֶאֱמַץ הַמָּוֶת וּבָכֶם הַחַיִּים	12 Tak więc działa w nas śmierć, podczas gdy w was - życie.
13 וּבִהְיוֹת לָנוּ הָרוּחַ הַהוּא שֶׁל־הָאֱמוּנָה כַּדָּבָר הַכָּתוּב הֶאֱמַנְתִּי כִּי־אֲדַבֵּר גַּם־אֲנַחְנוּ נַאֲמִין וְעַל־כֵּן נְדַבֵּר	13 Cieszę się przeto owym duchem wiary, według którego napisano: Uwierzyłem, dlatego przemówiłem; my także wierzymy i dlatego mówimy,
14 בַּאֲשֶׁר יָדַעְנוּ כִּי הַמֵּעִיר אֶת־הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ יָעִיר גַּם־אֹתָנוּ עַל יַד־יֵשׁוּעַ וְיַעֲמִידֵנוּ עִמָּכֶם	14 przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami.
15 כִּי כָל־זֹאת לְמַעַנְכֶם לְמַעַן אֲשֶׁר־יִרְבֶּה הַחֶסֶד עַל־יְדֵי רַבִּים וְתִפְרֹץ הַתּוֹדָה לִכְבוֹד הָאֱלֹהִים	15 Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.
16 וּבַעֲבוּר זֹאת לֹא נֵחָת וְאַף אִם־יִכְלֶה בָנוּ הָאָדָם הַחִיצוֹן הִנֵּה הָאָדָם הַפְּנִימִי יִתְחַדֵּשׁ יוֹם יוֹם	16 Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień.
17 כִּי לַחֲצֵנוּ אֲשֶׁר הוּא קַל וְאַךְ לָרָגַע יָבִיא לָנוּ כְּבוֹד עוֹלָמִים גָּדוֹל וָרָב עַד־לִמְאֹד	17 Niewielkie bowiem utrapienia naszego obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku
18 אֲשֶׁר לֹא נַבִּיט אֶל־הַדְּבָרִים הַנִּרְאִים כִּי אִם־אֶל־אֲשֶׁר אֵינָם נִרְאִים כִּי הַנִּרְאִים לְשָׁעָה הֵמָּה וַאֲשֶׁר אֵינָם נִרְאִים הֵם לְעוֹלָם	18 dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.