Jó 19
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Respondens autem Iob dixit: | 1 Job respondió, diciendo: |
2 “ Usquequo affligitis ani mam meam et atteritis me sermonibus? | 2 ¿Hasta cuándo me va a afligir y me van a torturar con sus palabras? |
3 En decies obiurgatis me et non erubescitis opprimentes me. | 3 Ya es la décima vez que me ultrajan, que me maltratan desvergonzadamente. |
4 Nempe, etsi erravi, mecum erit error meus. | 4 Aunque fuera verdad que cometí un error, mi error me concierne sólo a mí. |
5 Si vos contra me erigimini et arguitis me opprobriis meis, | 5 Ustedes se envalentonan contra mí y me imputan mi ignominia: |
6 saltem nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me et rete suo me cinxerit. | 6 pero sepan que es Dios el que me agravia y que él me ha envuelto en su red. |
7 Etsi clamo: Vim patior!, non exaudior; si vociferor, non est qui iudicet. | 7 Si grito: «¡Violencia!», no tengo respuesta; si pido auxilio, no se hace justicia. |
8 Semitam meam circumsaepsit, et transire non possum; et in calle meo tenebras posuit. | 8 El cercó mi camino y no puedo pasar; cubrió de tinieblas mi sendero. |
9 Spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo. | 9 Me ha despojado de mi honor y quitó la corona de mi cabeza. |
10 Destruxit me undique, et pereo, et evellit quasi arborem spem meam. | 10 Me demolió por completo, y ya me voy; arrancó, como un árbol, mi esperanza. |
11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum. | 11 Encendió su indignación contra mí y me trató como a su enemigo. |
12 Simul venerunt turmae eius et fecerunt sibi viam adversus me et obsederunt in gyro tabernaculum meum. | 12 Sus escuadrones llegaron en tropel, se abrieron camino hasta mí y acamparon alrededor de mi carpa. |
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me. | 13 Mis hermanos se alejaron de mí y soy un extraño para mis amigos. |
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et, qui me noverant, obliti sunt mei. | 14 Desaparecieron mis allegados y familiares, me olvidaron |
15 Inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum. | 15 los huéspedes de mi casa. Mis servidoras me consideran un extraño, me he convertido en un intruso para ellas. |
16 Servum meum vocavi, et non respondit; ore proprio deprecabar illum. | 16 Llamo a mi servidor, y no responde, aunque se lo pida por favor. |
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et fetui filiis uteri mei. | 17 Mi mujer siente asco de mi aliento, soy repugnante para los hijos de mis entrañas. |
18 Vel infantes despiciebant me et, cum surgerem, detrahebant mihi. | 18 Hasta los niños pequeños me desprecian: cuando me levanto, se burlan de mí. |
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei; et, quem maxime diligebam, aversatus est me. | 19 Mis amigos íntimos me abominan, los que yo amaba se vuelven contra mí. |
20 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et evanuit cutis mea circa dentes meos. | 20 Los huesos se me pegan a la piel y se me desprenden los dientes de las envías. |
21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me. | 21 ¡Apiádense, apiádense de mí, amigos míos, porque me ha herido la mano de Dios! |
22 Quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis non saturamini? | 22 ¿Por qué ustedes me persiguen como Dios y no terminan de saciarse con mi carne? |
23 Quis mihi tribuat, ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro | 23 ¡Ah, si se escribieran mis palabras y se las grabara en el bronce; |
24 stilo ferreo et plumbeo, in aeternum sculpantur in silice? | 24 si con un punzón de hierro y plomo fueran esculpidas en la roca para siempre! |
25 Scio enim quod redemptor meus vivit et in novissimo super pulvere stabit; | 25 Porque yo sé que mi Redentor vive y que él, el último, se alzará sobre el polvo |
26 et post pellem meam hanc, quam abstraxerunt, et de carne mea videbo Deum. | 26 Y después que me arranquen esta piel, yo, con mi propia carne, veré a Dios. |
27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alienum. Consumpti sunt renes mei in sinu meo. | 27 Sí, yo mismo lo veré, lo contemplarán mis ojos, no los de un extraño. ¡Mi corazón se deshace en mi pecho! |
28 Si ergo nunc dicitis: “Quomodo persequemur eum et radicem verbi inveniemus contra eum?”, | 28 Si ustedes dicen: «¿Cómo lo perseguiremos y qué pretexto encontraremos para procesarlo?», |
29 timete a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est; et scitote esse iudicium ”. | 29 teman que la espada los hiera a ustedes mismos, porque esas son culpas dignas de la espada: y entonces sabrán que hay un juez. |