Geremia 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Parole di Geremia, figlio d'Elia, uno dei sacerdoti che abitavano in Anatot, nella terra di Beniamino. | 1 Verba Ieremiae filii Helciae de sacerdotibus, qui fuerunt in Anathoth interra Beniamin. |
2 Parole dette a lui dal Signore nei giorni di Giosia figlio di Ammon, re di Giuda, il tredicesimo anno del suo regno, | 2 Quod factum est verbum Domini ad eum in diebus Iosiae filiiAmon regis Iudae, in tertio decimo anno regni eius. |
3 e nei giorni di Ioaehim, figlio di Giosia, re di Giuda, fino al termine dell'undicesimo anno di Sedecia, figlio di Giosia, re di Giuda, fino alla trasmigrazione di Gerusalemme, nel quinto mese. | 3 Et factum est in diebusIoachim filii Iosiae regis Iudae, usque ad consummationem undecimi anni Sedeciaefilii Iosiae regis Iudae, usque ad transmigrationem Ierusalem in mense quinto. |
4 Il Signore mi indirizzò la parola e disse: | 4 Et factum est verbum Domini ad me dicens: |
5 « Avanti di formarti nel seno di tua madre ti conobbi, avanti che tu uscissi dal seno ti santificai, e ti stabilii profeta alle nazioni ». | 5 “ Priusquam te formarem in utero, novi te et, antequam exires de vulva, sanctificavi te et prophetam gentibus dedi te ”. |
6 E io dissi: « Ah, ah, ah! Signore Dio! Io non so parlare, perchè sono un fanciullo ». | 6 Et dixi: “ Heu, Domine Deus! Ecce nescio loqui, quia puer ego sum ”. |
7 Il Signore mi disse: « Non dire: Sono un fanciullo, perchè tu, qualunque commissione t'affiderò, la farai, e dirai tutto quello che io t'ordinerò: | 7 Et dixit Dominus ad me: “ Noli dicere: “Puer sum”, quoniam, ad quoscumque mittam te, ibis et universa, quaecumque mandavero tibi, loqueris. |
8 non temere davanti a loro, perchè ci son io con te a liberarti, — dice il Signore — ». | 8 Ne timeas a facie eorum, quia tecum ego sum, ut eruam te ”, dicit Dominus. |
9 Poi il Signore stese la sua mano e toccò la mia bocca, e mi disse il Signore: « Ecco metto le mie parole nella tua bocca, | 9 Et misit Dominus manum suam et tetigit os meum; et dixit Dominus ad me: “ Ecce dedi verba mea in ore tuo; |
10 ecco ti stabilisco in questo giorno sopra le nazioni e sopra i regni, perchè tu sradichi e distrugga, disperda e dissipi, edifichi e pianti ». | 10 ecce constitui te hodie super gentes et super regna, ut evellas et destruas et disperdas et dissipes et aedifices et plantes ”. |
11 E il Signore mi parlò e disse: « Che vedi, Geremia? » Ed io risposi: « Io vedo una verga che veglia ». | 11 Et factum est verbum Domini ad me dicens: “ Quid tu vides, Ieremia? ”. Etdixi: “ Virgam amygdali vigilantis ego video ”. |
12 E il Signore mi disse: « Tu hai visto bene, perchè io veglierò sopra la mia parola per compirla ». | 12 Et dixit Dominus ad me:“Bene vidisti, quia vigilo ego super verbo meo, ut faciam illud ”. |
13 Poi il Signore mi parlò di nuovo e disse: « Che vedi? » Ed io risposi: « Io vedo una caldaia che bolle e che viene dalla parte del settentrione ». | 13 Et factum est verbum Domini secundo ad me dicens: “ Quid tu vides? ”. Etdixi: “ Ollam succensam ego video; et facies eius a facie aquilonis ”. |
14 E il Signore mi disse: « Dal settentrione i mali si diffonderanno sopra tutti gli abitanti della terra; | 14 Etdixit Dominus ad me: “ Ab aquilone pandetur malum super omnes habitatores terrae; |
15 perchè ecco che io convocherò tutte le famiglie dei regni del settentrione — dice il Signore — ed esse verranno, e porrà ciascuna il suo trono all'entrata delle porte di Gerusalemme, sopra tutta la cinta delle sue mura, e in tutte le città di Giuda. | 15 quia ecce ego convocabo omnia regna aquilonis, ait Dominus, et venient et ponent unusquisque solium suum in introitu portarum Ierusalem et contra omnes muros eius in circuitu et contra universas urbes Iudae; |
16 Ed io esporrò loro i miei giudizi riguardo a tutta la malizia di coloro che mi hanno abbandonato ed han fatte libazioni agli dèi stranieri, ed hanno adorato l'opera delle loro mani. | 16 et loquar iudicia mea cum eis super omnem malitiam eorum, qui dereliquerunt me et incensum obtulerunt diis alienis et adoraverunt opus manuum suarum. |
17 Tu adunque cingi i tuoi fianchi, alzati e di' loro tutto quello che ti ordino io. Non ti spaventare davanti a loro, perchè io farò in modo che tu non tema la loro presenza. | 17 Tu ergo accinge lumbos tuos et surge et loquere ad eos omnia, quae ego praecipio tibi; ne timeas a facie eorum, alioquin timere te faciam vultum eorum. |
18 Ecco oggi io ti ho reso una città forte, una colonna di ferro, una muraglia di bronzo sopra tutta la terra, contro i re di Giuda e i suoi principi, contro i sacerdoti e il popolo del paese. | 18 Ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam et in columnam ferream et in murum aereum contra omnem terram regibus Iudae, principibus eius et sacerdotibus et populo terrae; |
19 Essi ti faran guerra, ma non avranno il sopravvento, perchè 10 son con te per liberarti — dice il Signore ». | 19 et bellabunt adversum te et non praevalebunt, quia tecum ego sum, ait Dominus, ut eripiam te ”. |