Tsefanjà (צפניה) - Sofonia 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 כִּי הִנֵּה בַּיָּמִים הָהֵמָּה וּבָעֵת הַהִיא אֲשֶׁר [אָשׁוּב כ] (אָשִׁיב ק) אֶת־שְׁבוּת יְהוּדָה וִירוּשָׁלִָם | 1 Quia ecce in diebus illis et in tempore illo, cum convertero sortem Iudae et Ierusalem, |
2 וְקִבַּצְתִּי אֶת־כָּל־הַגֹּויִם וְהֹורַדְתִּים אֶל־עֵמֶק יְהֹושָׁפָט וְנִשְׁפַּטְתִּי עִמָּם שָׁם עַל־עַמִּי וְנַחֲלָתִי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר פִּזְּרוּ בַגֹּויִם וְאֶת־אַרְצִי חִלֵּקוּ | 2 congregabo omnes gentes et deducam eas in vallem Iosaphat et disceptabo cum eis ibi super populo meo et hereditate mea Israel, quos disperserunt in nationibus, et terram meam diviserunt. |
3 וְאֶל־עַמִּי יַדּוּ גֹורָל וַיִּתְּנוּ הַיֶּלֶד בַּזֹּונָה וְהַיַּלְדָּה מָכְרוּ בַיַּיִן וַיִּשְׁתּוּ | 3 Et super populum meum miserunt sortem; et dederunt puerum pro meretrice et puellam vendiderunt pro vino, ut biberent. |
4 וְגַם מָה־אַתֶּם לִי צֹר וְצִידֹון וְכֹל גְּלִילֹות פְּלָשֶׁת הַגְּמוּל אַתֶּם מְשַׁלְּמִים עָלָי וְאִם־גֹּמְלִים אַתֶּם עָלַי קַל מְהֵרָה אָשִׁיב גְּמֻלְכֶם בְּרֹאשְׁכֶם | 4 Verum quid vobis et mihi, Tyrus et Sidon et omnes termini Philisthaeae?Numquid ultionem vos reddetis mihi? Et si ulciscimini vos contra me, citovelociter reddam ultionem vestram super caput vestrum. |
5 אֲשֶׁר־כַּסְפִּי וּזְהָבִי לְקַחְתֶּם וּמַחֲמַדַּי הַטֹּבִים הֲבֵאתֶם לְהֵיכְלֵיכֶם | 5 Argentum enim meum etaurum tulistis et pretiosa bona mea intulistis in delubra vestra. |
6 וּבְנֵי יְהוּדָה וּבְנֵי יְרוּשָׁלִַם מְכַרְתֶּם לִבְנֵי הַיְּוָנִים לְמַעַן הַרְחִיקָם מֵעַל גְּבוּלָם | 6 Et filiosIudae et filios Ierusalem vendidistis filiis Graecorum, ut longe faceretis eosde finibus suis. |
7 הִנְנִי מְעִירָם מִן־הַמָּקֹום אֲשֶׁר־מְכַרְתֶּם אֹתָם שָׁמָּה וַהֲשִׁבֹתִי גְמֻלְכֶם בְּרֹאשְׁכֶם | 7 Ecce ego suscitabo eos de loco, in quo vendidistis eos, etreddam ultionem vestram in caput vestrum. |
8 וּמָכַרְתִּי אֶת־בְּנֵיכֶם וְאֶת־בְּנֹותֵיכֶם בְּיַד בְּנֵי יְהוּדָה וּמְכָרוּם לִשְׁבָאיִם אֶל־גֹּוי רָחֹוק כִּי יְהוָה דִּבֵּר׃ ס | 8 Et vendam filios vestros et filiasvestras in manibus filiorum Iudae; et venumdabunt eos Sabaeis, genti longinquae,quia Dominus locutus est. |
9 קִרְאוּ־זֹאת בַּגֹּויִם קַדְּשׁוּ מִלְחָמָה הָעִירוּ הַגִּבֹּורִים יִגְּשׁוּ יַעֲלוּ כֹּל אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה | 9 Clamate hoc in gentibus, sanctificate bellum, suscitate robustos; accedant, ascendant omnes viri bellatores. |
10 כֹּתּוּ אִתֵּיכֶם לַחֲרָבֹות וּמַזְמְרֹתֵיכֶם לִרְמָחִים הַחַלָּשׁ יֹאמַר גִּבֹּור אָנִי | 10 Concidite vomeres vestros in gladios et falces vestras in lanceas; infirmus dicat: “ Fortis ego sum ”. |
11 עוּשׁוּ וָבֹאוּ כָל־הַגֹּויִם מִסָּבִיב וְנִקְבָּצוּ שָׁמָּה הַנְחַת יְהוָה גִּבֹּורֶיךָ | 11 Erumpite et venite, omnes gentes de circuitu, et congregamini ibi! Deduc, Domine, robustos tuos! |
12 יֵעֹורוּ וְיַעֲלוּ הַגֹּויִם אֶל־עֵמֶק יְהֹושָׁפָט כִּי שָׁם אֵשֵׁב לִשְׁפֹּט אֶת־כָּל־הַגֹּויִם מִסָּבִיב | 12 Consurgant et ascendant gentes in vallem Iosaphat, quia ibi sedebo, ut iudicem omnes gentes in circuitu. |
13 שִׁלְחוּ מַגָּל כִּי בָשַׁל קָצִיר בֹּאוּ רְדוּ כִּי־מָלְאָה גַּת הֵשִׁיקוּ הַיְקָבִים כִּי רַבָּה רָעָתָם | 13 Mittite falces, quoniam maturavit messis; venite et premite, quia plenum est torcular: exuberant torcularia, quia magna est malitia eorum. |
14 הֲמֹונִים הֲמֹונִים בְּעֵמֶק הֶחָרוּץ כִּי קָרֹוב יֹום יְהוָה בְּעֵמֶק הֶחָרוּץ | 14 Populi, populi in valle Decisionis, quia iuxta est dies Domini in valle Decisionis. |
15 שֶׁמֶשׁ וְיָרֵחַ קָדָרוּ וְכֹוכָבִים אָסְפוּ נָגְהָם | 15 Sol et luna obtenebrati sunt, et stellae retraxerunt splendorem suum. |
16 וַיהוָה מִצִּיֹּון יִשְׁאָג וּמִירוּשָׁלִַם יִתֵּן קֹולֹו וְרָעֲשׁוּ שָׁמַיִם וָאָרֶץ וַיהוָה מַחֲסֶה לְעַמֹּו וּמָעֹוז לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל | 16 Et Dominus de Sion rugiet et de Ierusalem dabit vocem suam; et movebuntur caeli et terra, et Dominus refugium populo suo et fortitudo filiis Israel. |
17 וִידַעְתֶּם כִּי אֲנִי יְהוָה אֱלֹהֵיכֶם שֹׁכֵן בְּצִיֹּון הַר־קָדְשִׁי וְהָיְתָה יְרוּשָׁלִַם קֹדֶשׁ וְזָרִים לֹא־יַעַבְרוּ־בָהּ עֹוד׃ ס | 17 Et scietis quia ego Dominus Deus vester habitans in Sion monte sancto meo; et erit Ierusalem locus sanctus, et alieni non transibunt per eam amplius. |
18 וְהָיָה בַיֹּום הַהוּא יִטְּפוּ הֶהָרִים עָסִיס וְהַגְּבָעֹות תֵּלַכְנָה חָלָב וְכָל־אֲפִיקֵי יְהוּדָה יֵלְכוּ מָיִם וּמַעְיָן מִבֵּית יְהוָה יֵצֵא וְהִשְׁקָה אֶת־נַחַל הַשִּׁטִּים | 18 Et erit in die illa: stillabunt montes mustum, et colles fluent lacte; et per omnes rivos Iudae ibunt aquae, et fons de domo Domini egredietur et irrigabit torrentem Settim. |
19 מִצְרַיִם לִשְׁמָמָה תִהְיֶה וֶאֱדֹום לְמִדְבַּר שְׁמָמָה תִּהְיֶה מֵחֲמַס בְּנֵי יְהוּדָה אֲשֶׁר־שָׁפְכוּ דָם־נָקִיא בְּאַרְצָם | 19 Aegyptus in desolationem erit, et Idumaea in desertum desolationis, pro eo quod inique egerint in filios Iudae et effuderint sanguinem innocentem in terra eorum. |
20 וִיהוּדָה לְעֹולָם תֵּשֵׁב וִירוּשָׁלִַם לְדֹור וָדֹור | 20 Et Iuda in aeternum habitabitur, et Ierusalem in generationem et generationem; |
21 וְנִקֵּיתִי דָּמָם לֹא־נִקֵּיתִי וַיהוָה שֹׁכֵן בְּצִיֹּון | 21 et vindicabo sanguinem eorum, quem non relinquam impunitum; et Dominus commoratur in Sion. |