Deuteronomio (تثنية) 14

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 انتم اولاد للرب الهكم. لا تخمشوا اجسامكم ولا تجعلوا قرعة بين اعينكم لاجل ميت.	1 בָּנִים אַתֶּם לַיהוָה אֱלֹהֵיכֶם לֹא תִתְגֹּדְדוּ וְלֹא־תָשִׂימוּ קָרְחָה בֵּין עֵינֵיכֶם לָמֵת
2 لانك شعب مقدس للرب الهك وقد اختارك الرب لكي تكون له شعبا خاصّا فوق جميع الشعوب الذين على وجه الارض	2 כִּי עַם קָדֹושׁ אַתָּה לַיהוָה אֱלֹהֶיךָ וּבְךָ בָּחַר יְהוָה לִהְיֹות לֹו לְעַם סְגֻלָּה מִכֹּל הָעַמִּים אֲשֶׁר עַל־פְּנֵי הָאֲדָמָה׃ ס
3 لا تأكل رجسا ما.	3 לֹא תֹאכַל כָּל־תֹּועֵבָה
4 هذه هي البهائم التي تأكلونها. البقر والضأن والمعز	4 זֹאת הַבְּהֵמָה אֲשֶׁר תֹּאכֵלוּ שֹׁור שֵׂה כְשָׂבִים וְשֵׂה עִזִּים
5 والايل والظبي واليحمور والوعل والرئم والثيتل والمهاة.	5 אַיָּל וּצְבִי וְיַחְמוּר וְאַקֹּו וְדִישֹׁן וּתְאֹו וָזָמֶר
6 وكل بهيمة من البهائم تشق ظلفا وتقسمه ظلفين وتجترّ فاياها تاكلون.	6 וְכָל־בְּהֵמָה מַפְרֶסֶת פַּרְסָה וְשֹׁסַעַת שֶׁסַע שְׁתֵּי פְרָסֹות מַעֲלַת גֵּרָה בַּבְּהֵמָה אֹתָהּ תֹּאכֵלוּ
7 الا هذه فلا تأكلوها مما يجترّ ومما يشق الظلف المنقسم. الجمل والارنب والوبر لانها تجترّ لكنها لا تشق ظلفا فهي نجسة لكم.	7 אַךְ אֶת־זֶה לֹא תֹאכְלוּ מִמַּעֲלֵי הַגֵּרָה וּמִמַּפְרִיסֵי הַפַּרְסָה הַשְּׁסוּעָה אֶת־הַגָּמָל וְאֶת־הָאַרְנֶבֶת וְאֶת־הַשָּׁפָן כִּי־מַעֲלֵה גֵרָה הֵמָּה וּפַרְסָה לֹא הִפְרִיסוּ טְמֵאִים הֵם לָכֶם
8 والخنزير لانه يشق الظلف لكنه لا يجترّ فهو نجس لكم. فمن لحمها لا تأكلوا وجثثها لا تلمسوا	8 וְאֶת־הַחֲזִיר כִּי־מַפְרִיס פַּרְסָה הוּא וְלֹא גֵרָה טָמֵא הוּא לָכֶם מִבְּשָׂרָם לֹא תֹאכֵלוּ וּבְנִבְלָתָם לֹא תִגָּעוּ׃ ס
9 وهذا تأكلونه من كل ما في المياه. كل ما له زعانف وحرشف تأكلونه.	9 אֶת־זֶה תֹּאכְלוּ מִכֹּל אֲשֶׁר בַּמָּיִם כֹּל אֲשֶׁר־לֹו סְנַפִּיר וְקַשְׂקֶשֶׂת תֹּאכֵלוּ
10 لكن كل ما ليس له زعانف وحرشف لا تأكلوه. انه نجس لكم	10 וְכֹל אֲשֶׁר אֵין־לֹו סְנַפִּיר וְקַשְׂקֶשֶׂת לֹא תֹאכֵלוּ טָמֵא הוּא לָכֶם׃ ס
11 كل طير طاهر تأكلون.	11 כָּל־צִפֹּור טְהֹרָה תֹּאכֵלוּ
12 وهذا ما لا تأكلون منه. النسر والانوق والعقاب	12 וְזֶה אֲשֶׁר לֹא־תֹאכְלוּ מֵהֶם הַנֶּשֶׁר וְהַפֶּרֶס וְהָעָזְנִיָּה
13 والحدأة والباشق والشاهين على اجناسه	13 וְהָרָאָה וְאֶת־הָאַיָּה וְהַדַּיָּה לְמִינָהּ
14 وكل غراب على اجناسه	14 וְאֵת כָּל־עֹרֵב לְמִינֹו
15 والنعامة والظليم والسأف والباز على اجناسه	15 וְאֵת בַּת הַיַּעֲנָה וְאֶת־הַתַּחְמָס וְאֶת־הַשָּׁחַף וְאֶת־הַנֵּץ לְמִינֵהוּ
16 والبوم والكركي والبجع	16 אֶת־הַכֹּוס וְאֶת־הַיַּנְשׁוּף וְהַתִּנְשָׁמֶת
17 والقوق والرّخم والغوّاص	17 וְהַקָּאָת וְאֶת־הָרָחָמָה וְאֶת־הַשָּׁלָךְ
18 واللقلق والببغا على اجناسه والهدهد والخفّاش.	18 וְהַחֲסִידָה וְהָאֲנָפָה לְמִינָהּ וְהַדּוּכִיפַת וְהָעֲטַלֵּף
19 وكل دبيب الطير نجس لكم. لا يؤكل.	19 וְכֹל שֶׁרֶץ הָעֹוף טָמֵא הוּא לָכֶם לֹא יֵאָכֵלוּ
20 كل طير طاهر تأكلون	20 כָּל־עֹוף טָהֹור תֹּאכֵלוּ
21 لا تأكلوا جثة ما. تعطيها للغريب الذي في ابوابك فيأكلها او يبيعها لاجنبيّ لانك شعب مقدس للرب الهك. لا تطبخ جديا بلبن امه	21 לֹא תֹאכְלוּ כָל־נְבֵלָה לַגֵּר אֲשֶׁר־בִּשְׁעָרֶיךָ תִּתְּנֶנָּה וַאֲכָלָהּ אֹו מָכֹר לְנָכְרִי כִּי עַם קָדֹושׁ אַתָּה לַיהוָה אֱלֹהֶיךָ לֹא־תְבַשֵּׁל גְּדִי בַּחֲלֵב אִמֹּו׃ פ
22 تعشيرا تعشر كل محصول زرعك الذي يخرج من الحقل سنة بسنة.	22 עַשֵּׂר תְּעַשֵּׂר אֵת כָּל־תְּבוּאַת זַרְעֶךָ הַיֹּצֵא הַשָּׂדֶה שָׁנָה שָׁנָה
23 وتأكل امام الرب الهك في المكان الذي يختاره ليحل اسمه فيه عشر حنطتك وخمرك وزيتك وابكار بقرك وغنمك لكي تتعلم ان تتقي الرب الهك كل الايام.	23 וְאָכַלְתָּ לִפְנֵי ׀ יְהוָה אֱלֹהֶיךָ בַּמָּקֹום אֲשֶׁר־יִבְחַר לְשַׁכֵּן שְׁמֹו שָׁם מַעְשַׂר דְּגָנְךָ תִּירֹשְׁךָ וְיִצְהָרֶךָ וּבְכֹרֹת בְּקָרְךָ וְצֹאנֶךָ לְמַעַן תִּלְמַד לְיִרְאָה אֶת־יְהוָה אֱלֹהֶיךָ כָּל־הַיָּמִים
24 ولكن اذا طال عليك الطريق حتى لا تقدر ان تحمله. اذا كان بعيدا عليك المكان الذي يختاره الرب الهك ليجعل اسمه فيه اذ يباركك الرب الهك	24 וְכִי־יִרְבֶּה מִמְּךָ הַדֶּרֶךְ כִּי לֹא תוּכַל שְׂאֵתֹו כִּי־יִרְחַק מִמְּךָ הַמָּקֹום אֲשֶׁר יִבְחַר יְהוָה אֱלֹהֶיךָ לָשׂוּם שְׁמֹו שָׁם כִּי יְבָרֶכְךָ יְהוָה אֱלֹהֶיךָ
25 فبعه بفضة وصرّ الفضة في يدك واذهب الى المكان الذي يختاره الرب الهك	25 וְנָתַתָּה בַּכָּסֶף וְצַרְתָּ הַכֶּסֶף בְּיָדְךָ וְהָלַכְתָּ אֶל־הַמָּקֹום אֲשֶׁר יִבְחַר יְהוָה אֱלֹהֶיךָ בֹּו
26 وانفق الفضة في كل ما تشته نفسك في البقر والغنم والخمر والمسكر وكل ما تطلب منك نفسك وكل هناك امام الرب الهك وافرح انت وبيتك.	26 וְנָתַתָּה הַכֶּסֶף בְּכֹל אֲשֶׁר־תְּאַוֶּה נַפְשְׁךָ בַּבָּקָר וּבַצֹּאן וּבַיַּיִן וּבַשֵּׁכָר וּבְכֹל אֲשֶׁר תִּשְׁאָלְךָ נַפְשֶׁךָ וְאָכַלְתָּ שָּׁם לִפְנֵי יְהוָה אֱלֹהֶיךָ וְשָׂמַחְתָּ אַתָּה וּבֵיתֶךָ
27 واللاوي الذي في ابوابك لا تتركه لانه ليس له قسم ولا نصيب معك	27 וְהַלֵּוִי אֲשֶׁר־בִּשְׁעָרֶיךָ לֹא תַעַזְבֶנּוּ כִּי אֵין לֹו חֵלֶק וְנַחֲלָה עִמָּךְ׃ ס
28 في آخر ثلاث سنين تخرج كل عشر محصولك في تلك السنة وتضعه في ابوابك.	28 מִקְצֵה ׀ שָׁלֹשׁ שָׁנִים תֹּוצִיא אֶת־כָּל־מַעְשַׂר תְּבוּאָתְךָ בַּשָּׁנָה הַהִוא וְהִנַּחְתָּ בִּשְׁעָרֶיךָ
29 فيأتي اللاوي لانه ليس له قسم ولا نصيب معك والغريب واليتيم والارملة الذين في ابوابك وياكلون ويشبعون لكي يباركك الرب الهك في كل عمل يدك الذي تعمل	29 וּבָא הַלֵּוִי כִּי אֵין־לֹו חֵלֶק וְנַחֲלָה עִמָּךְ וְהַגֵּר וְהַיָּתֹום וְהָאַלְמָנָה אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ וְאָכְלוּ וְשָׂבֵעוּ לְמַעַן יְבָרֶכְךָ יְהוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכָל־מַעֲשֵׂה יָדְךָ אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה׃ ס