Vangelo secondo Luca (لوقا) 20

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 وفي احدى تلك الايام اذ كان يعلّم الشعب في الهيكل ويبشر وقف رؤساء الكهنة والكتبة مع الشيوخ	1 ויהי היום והוא מלמד את העם במקדש ומבשר ויגשו הכהנים והסופרים עם הזקנים
2 وكلموه قائلين قل لنا باي سلطان تفعل هذا. او من هو الذي اعطاك هذا السلطان.	2 ויאמרו אליו אמר נא לנו באי זו רשות אתה עשה את אלה או מי הוא הנתן לך את הרשות הזאת
3 فاجاب وقال لهم وانا ايضا اسألكم كلمة واحدة فقولوا لي.	3 ויען ויאמר אליהם אף אני אשאלכם דבר ואמרו לי
4 معمودية يوحنا من السماء كانت ام من الناس.	4 טבילת יוחנן המן השמים היתה אם מבני אדם
5 فتآمروا فيما بينهم قائلين ان قلنا من السماء يقول فلماذا لم تؤمنوا به.	5 ויחשבו בלבם לאמר אם נאמר מן השמים ואמר למה זה לא האמנתם לו
6 وان قلنا من الناس فجميع الشعب يرجموننا لانهم واثقون بان يوحنا نبي.	6 ואם נאמר מבני אדם וסקלנו כל העם בעמדם על דעתם כי יוחנן נביא היה
7 فاجابوا انهم لا يعلمون من اين.	7 ויענו לא ידענו מאין
8 فقال لهم يسوع ولا انا اقول لكم باي سلطان افعل هذا	8 ויאמר ישוע אליהם גם אני לא אמר לכם באי זו רשות אני עשה אלה
9 وابتدأ يقول للشعب هذا المثل. انسان غرس كرما وسلمه الى كرامين وسافر زمانا طويلا.	9 ויחל לדבר אל העם את המשל הזה איש אחד נטע כרם ויתן אתו אל כרמים וילך בדרך מרחוק לימים רבים
10 وفي الوقت ارسل الى الكرامين عبدا لكي يعطوه من ثمر الكرم. فجلده الكرامون وارسلوه فارغا.	10 ולמועד שלח עבד אל הכרמים לתת לו מפרי הכרם והכרמים הכהו וישלחהו ריקם
11 فعاد وارسل عبدا آخر. فجلدوا ذلك ايضا واهانوه وارسلوه فارغا.	11 ויסף שלח עבד אחר ויכו גם אתו ויחרפהו וישלחהו ריקם
12 ثم عاد فارسل ثالثا. فجرحوا هذا ايضا واخرجوه.	12 ויסף לשלח שלישי וגם אתו פצעו ויגרשהו וידחפהו חוצה
13 فقال صاحب الكرم ماذا افعل. أرسل ابني الحبيب. لعلهم اذا رأوه يهابون.	13 ויאמר בעל הכרם מה אעשה אשלחה את בני את ידידי כראותם אותו אולי יגורו מפניו
14 فلما رآه الكرامون تآمروا فيما بينهم قائلين هذا هو الوارث. هلموا نقتله لكي يصير لنا الميراث.	14 וכראות אתו הכרמים נועצו יחדו לאמר זה הוא היורש לכו ונהרגהו ותהי לנו הירשה
15 فاخرجوه خارج الكرم وقتلوه. فماذا يفعل بهم صاحب الكرم.	15 ויגרשו אותו אל מחוץ לכרם ויהרגהו ועתה מה יעשה להם בעל הכרם
16 يأتي ويهلك هؤلاء الكرامين ويعطي الكرم لآخرين. فلما سمعوا قالوا حاشا.	16 יבוא ויאבד את הכרמים האלה ויתן את הכרם לאחרים ויהי כשמעם ויאמרו חלילה מהיות כזאת
17 فنظر اليهم وقال اذا ما هو هذا المكتوب الحجر الذي رفضه البناؤون هو قد صار راس الزاوية.	17 ויבט בם ויאמר ומה הוא זה הכתוב אבן מאסו הבונים היתה לראש פנה
18 كل من يسقط على ذلك الحجر يترضض. ومن سقط هو عليه يسحقه.	18 כל הנפל על האבן ההיא ישבר ואת אשר תפל עליו תשחקהו
19 فطلب رؤساء الكهنة والكتبة ان يلقوا الايادي عليه في تلك الساعة ولكنهم خافوا الشعب. لانهم عرفوا انه قال هذا المثل عليهم	19 ויבקשו הכהנים הגדולים והסופרים לשלח בו את ידם בעת ההיא וייראו מפני העם כי ידעו אשר עליהם דבר את המשל הזה
20 فراقبوه وارسلوا جواسيس يتراءون انهم ابرار لكي يمسكوه بكلمة حتى يسلموه الى حكم الوالي وسلطانه.	20 ויארבו לו וישלחו מארבים והם נדמו כצדיקים למען ילכדו אותו בדבר להסגירו אל השררה ואל יד ההגמון
21 فسألوه قائلين يا معلّم نعلم انك بالاستقامة تتكلم وتعلّم ولا تقبل الوجوه بل بالحق تعلّم طريق الله.	21 וישאלהו לאמר רבי ידענו כי נכונה תדבר ותלמד ולא תשא פנים כי באמת מורה אתה את דרך אלהים
22 أيجوز لنا ان نعطي جزية لقيصر ام لا.	22 המתר לנו לתת מס אל הקיסר אם לא
23 فشعر بمكرهم وقال لهم لماذا تجربونني.	23 ויכר את נכליהם ויאמר להם
24 أروني دينارا. لمن الصورة والكتابة. فاجابوا وقالوا لقيصر.	24 מה תנסוני הראוני דינר של מי הצורה והמכתב אשר עליו ויענו ויאמרו של הקיסר
25 فقال لهم اعطوا اذا ما لقيصر لقيصر وما للّه للّه.	25 ויאמר אליהם לכן תנו לקיסר את אשר לקיסר ולאלהים את אשר לאלהים
26 فلم يقدروا ان يمسكوه بكلمة قدام الشعب. وتعجبوا من جوابه وسكتوا	26 ולא יכלו ללכדו בדבר לפני העם ויתמהו על מענהו ויחרישו
27 وحضر قوم من الصدوقيين الذين يقاومون امر القيامة وسألوه	27 ויקרבו אנשים מן הצדוקים הכפרים בתחית המתים וישאלהו לאמר
28 قائلين يا معلّم كتب لنا موسى ان مات لاحد اخ وله امرأة ومات بغير ولد يأخذ اخوه المرأة ويقيم نسلا لاخيه.	28 מורה משה כתב לנו כי ימות אח בעל אשה ובנים אין לו ולקח אחיו את אשתו והקים זרע לאחיו
29 فكان سبعة اخوة. واخذ الاول امرأة ومات بغير ولد.	29 והנה היו שבעה אחים והראשון לקח אשה וימת לא בנים
30 فأخذ الثاني المرأة ومات بغير ولد.	30 ויקח אתה השני וימת גם הוא לא בנים
31 ثم اخذها الثالث وهكذا السبعة. ولم يتركوا ولدا وماتوا.	31 ויקח אתה השלישי וככה עשו אף השבעה ולא הניחו בנים וימותו
32 وآخر الكل ماتت المرأة ايضا.	32 ובאחרונה מתה גם האשה
33 ففي القيامة لمن منهم تكون زوجة. لانها كانت زوجة للسبعة.	33 והנה בתחית המתים למי מהם תהיה לאשה כי היתה אשה לשבעה
34 فاجاب وقال لهم يسوع ابناء هذا الدهر يزوجون ويزوجون.	34 ויען ישוע ויאמר אליהם בני העולם הזה ישאו נשים ותנשאנה
35 ولكن الذين حسبوا اهلا للحصول على ذلك الدهر والقيامة من الاموات لا يزوجون ولا يزوجون.	35 והזכים לנחל את העולם הבא ואת תחית המתים לא ישאו נשים ולא תנשאנה
36 اذ لا يستطيعون ان يموتوا ايضا لانهم مثل الملائكة وهم ابناء الله اذ هم ابناء القيامة.	36 כי לא יוכלו עוד למות כי שוים הם למלאכים ובני אלהים המה בהיותם בני התקומה
37 واما ان الموتى يقومون فقد دل عليه موسى ايضا في امر العليقة كما يقول. الرب اله ابراهيم واله اسحق واله يعقوب.	37 וגם משה רמז בסנה כי יקומו המתים בקראו את יהוה אלהי אברהם אלהי יצחק ואלהי יעקב
38 وليس هو اله اموات بل اله احياء لان الجميع عنده احياء.	38 והאלהים איננו אלהי המתים כי אם אלהי החיים כי כלם חיים לו
39 فاجاب قوما من الكتبة وقالوا يا معلّم حسنا قلت.	39 ויענו מן הסופרים רבי יפה דברת
40 ولم يتجاسروا ايضا ان يسألوه عن شيء	40 ולא ערבו עוד את לבם לשאל אותו דבר
41 وقال لهم كيف يقولون ان المسيح ابن داود.	41 ויאמר אליהם איך יאמרו על המשיח כי הוא בן דוד
42 وداود نفسه يقول في كتاب المزامير قال الرب لربي اجلس عن يميني	42 והוא דוד אמר בספר תהלים נאם יהוה לאדני שב לימיני
43 حتى اضع اعداءك موطئا لقدميك.	43 עד אשית איביך הדם לרגליך
44 فاذا داود يدعوه ربا فكيف يكون ابنه	44 הנה דוד קרא לו אדון ואיך הוא בנו
45 وفيما كان جميع الشعب يسمعون قال لتلاميذه	45 ויאמר אל תלמידיו באזני כל העם
46 احذروا من الكتبة الذين يرغبون المشي بالطيالسة ويحبون التحيات في الاسواق والمجالس الاولى في المجامع والمتكآت الأولى في الولائم.	46 הזהרו מן הסופרים החפצים להתהלך עטופי טלית ואהבים את שאלות שלומם בשוקים ואת מושבי הראש בבתי הכנסיות ואת מסבות הראש בסעודות
47 الذين يأكلون بيوت الارامل ولعلة يطيلون الصلوات. هؤلاء يأخذون دينونة اعظم	47 הבלעים את בתי האלמנות ומאריכים תפלתם למראה עינים המה משפט על יתר יקחו