1 sou o narciso de Saron, o lírio dos vales. | 1 אני חבצלת השרון שושנת העמקים |
2 - Como o lírio entre os espinhos, assim é minha amiga entre as jovens. | 2 כשושנה בין החוחים כן רעיתי בין הבנות |
3 - Como a macieira entre as árvores da floresta, assim é o meu amado entre os jovens; gosto de sentar-me à sua sombra, e seu fruto é doce à minha boca. | 3 כתפוח בעצי היער כן דודי בין הבנים בצלו חמדתי וישבתי ופריו מתוק לחכי |
4 Ele introduziu-me num celeiro, e o estandarte, que levanta sobre mim, é o amor. | 4 הביאני אל בית היין ודגלו עלי אהבה |
5 Restaurou-me com tortas de uvas, fortaleceu-me com maçãs, porque estou enferma de amor. | 5 סמכוני באשישות רפדוני בתפוחים כי חולת אהבה אני |
6 Sua mão esquerda está sob minha cabeça, e sua direita abraça-me. | 6 שמאלו תחת לראשי וימינו תחבקני |
7 - Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém, pelas gazelas e corças dos campos, que não desperteis nem perturbeis o amor, antes que ele o queira. | 7 השבעתי אתכם בנות ירושלם בצבאות או באילות השדה אם תעירו ואם תעוררו את האהבה עד שתחפץ |
8 - Oh, esta é a voz do meu amado! Ei-lo que aí vem, saltando sobre os montes, pulando sobre as colinas. | 8 קול דודי הנה זה בא מדלג על ההרים מקפץ על הגבעות |
9 Meu amado é como a gazela e como um cervozinho. Ei-lo atrás de nossa parede. Olho pela janela, espreito pelas grades. | 9 דומה דודי לצבי או לעפר האילים הנה זה עומד אחר כתלנו משגיח מן החלנות מציץ מן החרכים |
10 Meu bem-amado disse-me: Levanta-te, minha amiga, vem, formosa minha. | 10 ענה דודי ואמר לי קומי לך רעיתי יפתי ולכי לך |
11 Eis que o inverno passou, cessaram e desapareceram as chuvas. | 11 כי הנה הסתו עבר הגשם חלף הלך לו |
12 Apareceram as flores na nossa terra, voltou o tempo das canções. Em nossas terras já se ouve a voz da rola. | 12 הנצנים נראו בארץ עת הזמיר הגיע וקול התור נשמע בארצנו |
13 A figueira já começa a dar os seus figos, e a vinha em flor exala o seu perfume; levanta-te, minha amada, formosa minha, e vem. | 13 התאנה חנטה פגיה והגפנים סמדר נתנו ריח קומי לכי רעיתי יפתי ולכי לך |
14 Minha pomba, oculta nas fendas do rochedo, e nos abrigos das rochas escarpadas, mostra-me o teu rosto, faze-me ouvir a tua voz. Tua voz é tão doce, e delicado teu rosto! | 14 יונתי בחגוי הסלע בסתר המדרגה הראיני את מראיך השמיעיני את קולך כי קולך ערב ומראיך נאוה |
15 - Apanhai-nos as raposas, essas pequenas raposas que devastam nossas vinhas, pois nossas vinhas estão em flor. | 15 אחזו לנו שועלים שועלים קטנים מחבלים כרמים וכרמינו סמדר |
16 - Meu bem-amado é para mim e eu para ele; ele apascenta entre os lírios. | 16 דודי לי ואני לו הרעה בשושנים |
17 Antes que sopre a brisa do dia, e se estendam as sombras, volta, ó meu amado, como a gazela, ou o cervozinho sobre os montes escarpados. | 17 עד שיפוח היום ונסו הצללים סב דמה לך דודי לצבי או לעפר האילים על הרי בתר |